Της Μαρίας Dawkinson
Η Κάτω Βουλή της Ρωσίας, η Δούμα, με 380 ψήφους υπέρ και μόνο 3 κατά, ψήφισε την άρση της ποινικοποίησης του ξυλοδαρμού μελών της οικογένειας εφόσον τα θύματα δεν έχουν υποστεί σωματική βλάβη (τι;;; αν ο ξυλοδαρμός δεν είναι σωματική βλάβη, τότε τί είναι; Αλλά ξέχασα, ζούμε στην εποχή της εναλλακτικής αλήθειας). Εφεξής, όσοι συλλαμβάνονται να δέρνουν τους οικείους τους θα καταδικάζονται σε μικρό χρηματικό πρόστιμο (500 ευρώ) ή 15 ημέρες υποχρεωτικής κοινωνικής εργασίας. Ο νόμος μένει τώρα να εγκριθεί από την Άνω Βουλή και να υπογραφεί από τον πρόεδρο Πούτιν, ο οποίος έχει εκδηλώσει την υποστήριξή του στον νόμο. (πηγή είδησης Kαθημερινή) και ο λόγος είναι η επιστροφή σε μια πιο συντηρητική και παραδοσιακή οικογένεια...
Η βία κατά των αδύναμων και των όσων δεν εκκρίνουν μαζικά τεστοστερόνη (παιδιά και γυναίκες) πλέον παίρνει τα διαπιστευτήρια από το νόμο στη Ρωσία, που δίνει το πρόσταγμα σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο να εναρμονιστεί. Ο υπόλοιπος κόσμος βέβαια δε βλέπει την ώρα για να αποκτηνωθεί αναλόγως. Στις ΗΠΑ οι ρεπουμπλικάνοι ήδη έχουν εκφράσει την αδυναμία τους στις γυναίκες. Η λοιδορία και η χλεύη τους για τη μαζική διαμαρτυρία των γυναικών του προηγούμενου σαββατοκύριακου (βλ. 'αντί να διαμαρτύρονται, να πάνε να φτιάξουν σάντουιτς') δεν μπορεί να κρύψει τις διαθέσεις τους. Μια εύλογη συνέχεια στο 'grab them by the p**sy' του Προέδρου της χώρας.
Υπερασπιζόμασταν πριν λίγο τα δικαιώματα των γυναικών στις χώρες του Ισλάμ, αλλά τώρα βλέπουμε ότι δεν αφορά μόνο την Ανατολή το θέμα. Εξαπλώνεται στη Δύση με ρυθμούς καταιγιστικούς.
Ας μην τοποθετηθούμε αρχικά στο ζήτημα ως βία κατά των γυναικών και ας το δούμε ως βία και bullying γενικώς, που αποτελούν το trend της εποχής. Με την απόφαση της Δούμα νομιμοποιείται το λίκνο της βίας. Η μητέρα όλων των βίαιων πράξεων στην ανθρωπότητα: η ενδοοικογενειακή. Εκείνη από την οποία ξεκινούν όλα τα δεινά. Στοχοποιεί στους αδύναμους και εκείνους που δεν μπορούν να αντιδράσουν και να αντισταθούν. Στη συνέχεια, η 'οικεία' αυτή πρακτική προετοιμάζει για την εξάπλωση σε όλα τα κοινωνικά μήκη και πλάτη με στόχο τους ανέντακτους, τους μειονοτικούς, τους αντιφρονούντες, τους ανυπεράσπιστους. Το σπίτι είναι η πρώτη πρακτική εφαρμογή και test drive που προετοιμάζει τους bullies για τα μεγάλα και τα αληθινά...
Πάμε τώρα στις γυναίκες και τα παιδιά, ειδικά. Όταν η βία εναντίον τους νομιμοποιείται (δεν το πιστεύω ότι τα γράφω αυτά εν έτι 2017) έχεις ένα μείζον ποσοστό του πληθυσμού –οι γυναίκες είναι περισσότερες από τους άνδρες στατιστικά- σε καταστολή και υπό πλήρη έλεγχο, για να μην επηρεάζει δραστικά τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Οι μεν γυναίκες λοιπόν υποτάσσονται από φόβο και δεν μπορούν να αποτελούν ανεξάρτητο παράγοντα και να παράσχουν ρόλο για τα τεκταινόμενα της κοινωνίας, παρά μόνο υποκινούμενο, τα δε παιδιά αναθρέφονται σε αυτή την καθεστηκυία κατάσταση, με σκοπό να την αναπαράγουν αταβιστικά μετά την ενηλικίωσή τους. Τέλειος ανδρικός κόσμος, ανήθικα πλασμένος, αλλά βολικός, πάραυτα.
Η ενδοοικογενειακή βία νομιμοποιείται στη Ρωσία, στην εποχή της υποτιθέμενης ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου ο άνθρωπος ταξιδεύει στον Άρη....Απίστευτο, αλλά αληθινό. Θα ήθελα να ξέρω, αυτοί οι 3 που καταψήφισαν το νόμο τι ήταν; Αν ήταν γυναίκες, ήταν άραγε οι μοναδικές τρεις γυναίκες στη Δούμα; Αναρωτιέμαι αν αυτός ο νόμος καλύπτει και τη βίαια αντίδραση των γυναικών κατά των βίαιων ανδρών τους; Ντροπή και όνειδος για την εποχή μας και τις υποτιθέμενες δημοκρατίες της! Βουτάμε βαθιά μέρα με τη μέρα και ο κόσμος κοιμάται σε πλήρη άρνηση...
Υ.γ. φυσικά και το ερώτημα για το αν οι 3 ψήφοι ανήκαν στις 3 μοναδικές γυναίκες της Δούμα είναι προβοκατόρικη. Οι γυναίκες στη Δούμα είναι 62, το 13% σχεδόν. Και αυτό κάνει το πράγμα ακόμα πιο τρομακτικό
