Του Θανάση Χειμωνά
Σίγουρα υπάρχουν θετικά στοιχεία. Έχουμε ας πούμε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την εκλογή του νέου (;) προέδρου. Και μάλιστα σύντομα, τον ερχόμενο Οκτώβριο. Επίσης, η επιλογή του εξαιρετικού Νίκου Αλιβιζάτου ως εγγυητή της όλης διαδικασίας εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό την αδιάβλητη διεξαγωγή της. Από κει και πέρα όμως; Τι μένει από το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης το οποίο έλαβε χώρα στο κοχλάζον (λόγω του καύσωνα) Σ.Ε.Φ. το ΣΚ που μας πέρασε;
Άκουσα πολλούς φίλους που κινούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς να υποστηρίζουν πως στο συνέδριο αυτό ξεχώρισαν δύο τάσεις: Η πρώτη που απαιτεί μια α λα Κόρμπιν «στροφή προς τα αριστερά» και η δεύτερη που επικεντρώνεται αυστηρά στον μεσαίο χώρο και σε μια μορφή μετριοπαθούς «εκσυγχρονιστικής» σοσιαλδημοκρατίας. Για μένα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι τάσεις αυτές όντως υπάρχουν με την διαφορά ότι η πρώτη έχει πια κατατροπώσει την δεύτερη και ήδη πλασάρεται ως μοναδική γραμμή του κόμματος. Η συντριπτική πλειοψηφία των ομιλητών υπογράμμισαν την ανάγκη για το ΠΑΣΟΚ να ξαναπάει αριστερά (όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι) και να «ξαναγυρίσει στις ρίζες του». Ακόμα και αν κάποιος βαριέται να ακούσει τις δεκάδες ομιλίες των «πράσινων» στελεχών αρκεί μια βόλτα στο Facebook για να διαπιστώσει τι παίζεται. Εκεί μέχρι και ακραιφνή «εκσυγχρονιστικά» προφίλ έχουν πλέον αλλάξει στάση, ανακαλύπτοντας στα γεράματα τις χάρες του σοσιαλισμού. Η αλήθεια πάντως είναι πως δε μιλάμε για κάποια ιδεολογική μετατόπιση. Πρόκειται για την, ολοένα και πιο δημοφιλή στις πασοκικές τάξεις, λογική του: «Ελάτε να γίνουμε ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ» για την οποία (γιατί να το κρύψομεν άλλωστε) διαβάσατε πρώτοι εδώ. Στη Γαλλία την ίδια ώρα βέβαια ο ανεκδιήγητος και γραφικός Μπενουά Αμόν που προσπάθησε να γίνει Μελανσόν στη θέση του Μελανσόν αποχωρούσε από το ιστορικό P.S. αφού πρώτα το είχε οδηγήσει στην οριστική του διάλυση. Δεν βαριέσαι όμως… Στην Ελλαδάρα οι πασοκτζήδες θεωρούν πως στις επόμενες εκλογές θα έρθουν δεύτεροι.
Φυσικά, η εκλογή του αρχηγού από την βάση θα μπορούσε να ανακατέψει την τράπουλα. Το «κουμπί» της ιστορίας όμως είναι ο τρόπος που θα επισημοποιηθούν οι υποψηφιότητες. Αν π.χ. ζητηθούν υπογραφές από τους συνέδρους ενός 100% ελεγχόμενου συνεδρίου (όπως αυτό στο Σ.Ε.Φ.) ή αποκλειστικά από φορείς (δημοτικούς συμβούλους, συνδικαλιστές κ.ο.κ.) είναι παραπάνω βέβαιο πως η Φώφη Γεννηματά (η μεγάλη νικήτρια του συνεδρίου) θα κατέβει ως μοναδική υποψήφιος, συγκεντρώνοντας σταλινικά ποσοστά.
Μετά το συνέδριο παρουσιάστηκε και το νέο σήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Πέντε κεφάλια που κοιτάνε αριστερά σαν μια απομίμηση πίνακα του Γαϊτη από πρωτοετή φοιτητή Καλών Τεχνών ο οποίος προηγουμένως έχει κατεβάσει ένα μπουκάλι μπέρμπον. Και από κάτω τα ονόματα των «κομμάτων» που την αποτελούν ωσάν σπόνσορες του Τσάμπιονς Λιγκ. Το όνομα και ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ στα αζήτητα. Βλέπετε το κόμμα ΠΑΣΟΚ χρωστάει 170 εκατομμύρια ευρώ. Το κόμμα ΔΗΣΥΜ δεν θα χρωστάει δεκάρα τσακιστή.
Το χειρότερο όλων όμως ήταν η γενικότερη εικόνα του συνεδρίου. Αν εξαιρέσεις κάποιους νεολαίους στο κοινό που μίλησαν από ελάχιστα ως καθόλου είδαμε ξανά και ξανά τις ίδιες φάτσες. Νυν και πρώην βουλευτές, τέως υπουργοί, «ιστορικά στελέχη» και δε συμμαζεύεται. Για κάντε λίγο τη σούμα: Πόσα νέα πολιτικά πρόσωπα έχει αναδείξει το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια; Και πόσα από αυτά (τα ελάχιστα) προωθεί εσχάτως; Την ίδια στιγμή π.χ. ο (μισητός, ως γνωστόν, σε μένα) ΣΥΡΙΖΑ έχει τοποθετήσει σε νευραλγικότατο υπουργείο μια κοπέλα τριάντα χρονών. Χαίρετε.
Τολμώ να πω πως έχω αγωνιστεί για την συσπείρωση της Κεντροαριστεράς. Τότε όμως (την εποχή των «58» και ένα σύντομο χρονικό διάστημα που ακολούθησε) είχε κάποιο νόημα. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ έχει καταπιεί τα πάντα, διαβάλλοντας συστηματικά τα υπόλοιπα σχήματα που κινούνται στον χώρο «αποσπώντας» στελέχη τους. Και όλα αυτά για ένα υβρίδιο που μοιάζει με ένα κοινό reunion του ΠΑΣΟΚ των 80's και του ΣΥΡΙΖΑ του πρώτου μισού της δεκαετίας μας. Ίσως να χρειάζεται πλέον να δημιουργηθεί κάτι εντελώς καινούργιο. Ίσως πάλι να πρέπει να συμβιβαστούμε με το γεγονός πως ο λεγόμενος Μεσαίος Χώρος θα κοπεί στα δύο με το ένα κομμάτι να πηγαίνει στον Κυριάκο και το άλλο στον Αλέξη. Και οι ελάχιστοι που θα απομείνουμε ανέστιοι απλώς θα ποστάρουμε βίντεο κλιπς στο Facebook
