Ράβε ξήλωνε

Της Μαρίας Μουρελάτου

Έχοντας την τύχη να ζούμε και να προοδεύουμε στην ελληνική επικράτεια σε χρόνια κατά τα οποία το δικαίωμα στην άμβλωση είναι κατοχυρωμένο από τον νόμο, ήδη από το 1986, φαντάζει αδιανόητο να προσπαθούν κάποιοι (το κίνημα κατά των αμβλώσεων «αφήστε με να ζήσω» συγκεκριμένα, αποτελούμενο από 19 χριστιανικές οργανώσεις, με μια αφίσα στο μετρό που δεν πρόλαβε να κλείσει 24ωρο αναρτημένη) να το επαναφέρουν στο τραπέζι του διαλόγου από την πίσω πόρτα. Τη στιγμή, μάλιστα, που τίποτα δεν καταδεικνύει ότι κινδυνεύει η ζωή ή η υγεία των γυναικών από το δικαίωμα αλλά από την κατάργησή του.

Οι νόμοι κατά των αμβλώσεων δεν τις αποτρέπουν, τις καθιστούν επικίνδυνες. Σε νόμιμες συνθήκες, η άμβλωση συνιστά μια ασφαλή διαδικασία. Σε καθεστώς απαγόρευσης, οι γυναίκες αναζητούν μη ασφαλείς τρόπους να διακόψουν την κύηση. Παγκοσμίως, πέντε εκατ. γυναίκες νοσηλεύονται κάθε χρόνο για επιπλοκές που προκύπτουν από μη ασφαλείς αμβλώσεις ενώ περίπου 47.000 πεθαίνουν, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, με τη μεσαιωνική ατζέντα Τραμπ κατά των αμβλώσεων, η ζωή και η υγεία των γυναικών εξαρτάται από τη... γεωγραφική τυχαιότητα, με πιο τυχερές όσες κατοικούν σε προοδευτικές πολιτείες όπως η Μασαχουσέτη και πιο άτυχες τις γυναίκες στον αμερικανικό νότο, σε συντηρητικές πολιτείες όπως η Αλαμπάμα.

Στην Ελλάδα εξελίσσεται το εξής παράδοξο: αντί να χτίζουμε πάνω στο κεκτημένο και να επιχειρούμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, διεκδικώντας με καμπάνιες ευαισθητοποίησης να μπει π.χ. το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, επιτρέπουμε αφίσες στον δημόσιο χώρο του μετρό που ανοίγουν ένα θέμα που δεν διατίθεται για «υπέρ και κατά» εφόσον είναι λυμένο από τον νομοθέτη και υποδεχόμαστε τη νέα δεκαετία, με τις τεράστιες προκλήσεις που αυτή επιφυλάσσει, διχασμένοι με αφορμή τη «μέρα προστασίας του αγέννητου παιδιού» που όρισε η Ιερά Σύνοδος, με τις ευλογίες μιας αμφιλεγόμενης οργάνωσης που τάσσεται εναντίον κατοχυρωμένου ανθρώπινου δικαιώματος.

«Δεν έχουμε δικαίωμα να επαναφέρουμε ένα τέτοιο θέμα, η άμβλωση έχει νομοθετηθεί και είναι ελεύθερη επιλογή. Δεν είναι θρησκευτικό ζήτημα, είναι θέμα υγείας της γυναίκας. Έχουμε ένα τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα αλλά δεν θα λυθεί με το να καταφερθούμε εναντίον της άμβλωσης. Προς την κατεύθυνση της επίλυσής του, χαιρετίζουμε το επίδομα γέννησης και επισημαίνουμε ότι χρειάζονται κι άλλα μέτρα. Ενημέρωση για την προφύλαξη, για αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν σε μια αποβολή και στη διακινδύνευση της ζωής μιας γυναίκας. Το κράτος πρέπει να μεριμνήσει να υπάρχουν δομές πρόληψης κι ενημέρωσης. Δεν μπορεί να είναι θέμα ταμπού η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νέων στα σχολεία. Τα κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού να λειτουργούν σε επίπεδο δήμων και να έχουν τον υπεύθυνο ρόλο της ενημέρωσης. Να μην αφήνουμε παραεκκλησιαστικές οργανώσεις να αποφασίζουν για εμάς», σχολίασε στον «Φ» η Πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας και Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελληνίδων Επιστημόνων, Δέσποινα Λογιάδου.

Κάνοντας λόγο για «φωνές οπισθοδρόμησης», η Ζέφη Δημαδάμα, καταδίκασε το άνοιγμα του διαλόγου κατά των αμβλώσεων, ως Αντιπρόεδρος Γυναικών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και Αναπληρωτής Εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ. «Είναι επιλογή και δικαίωμα κάθε γυναίκας να γίνει μητέρα ή όχι. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα κάθε ατόμου να ελέγχει τι συμβαίνει στο σώμα του. Μετά από αγώνες δεκαετιών κατοχυρώθηκε στην Ελλάδα η νομιμοποίηση των αμβλώσεων, έως την 12η εβδομάδα κύησης με τον N.1609 του 1986 του ΠΑΣΟΚ. Είναι αδιανόητο το έτος 2020 να ανεχόμαστε την επικίνδυνη ρητορική για το “αγέννητο παιδί” και την “ενοχοποίηση” κάθε γυναίκας, η οποία για κοινωνικούς ή προσωπικούς λόγους παίρνει μια δύσκολη απόφαση. Δεν γυρίζουμε το χρόνο πίσω, δεν ακολουθούμε τις φωνές της οπισθοδρόμησης όπως στην Πολωνία, ή στην Ουγγαρία για απαγόρευση άρα και επιστροφή σε παράνομες αμβλώσεις σε κρυφά ιατρεία, χωρίς υγιεινή, χωρίς γιατρούς στέλνοντας στο θάνατο αμέτρητες γυναίκες. Η λύση είναι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των αγοριών και κοριτσιών από νεαρή ηλικία, η λύση είναι η ενημέρωση σε μεθόδους αντισύλληψης, η λύση είναι η πρόληψη και η γνώση».

Με κατεβασμένη πλεόν την αφίσα, μετά από την έντονη κατακραυγή μεγάλης μερίδας του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας, υπάρχει η δυνατότητα να αποτυπωθεί νηφάλια τι θα έπρεπε ιδανικά να είχε γίνει για να μην ανεβοκατεβαίνουν αφίσες «με απόφαση υπουργού». Νομικοί διατυπώνουν την άποψη ότι η ΣΤΑΣΥ όφειλε να είχε αρνηθεί την ανάρτησή της, σταθμίζοντας πάνω από οποιοδήποτε πρόσχημα επικαλούνται κάποια συντηρητικοί κύκλοι, το νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, ώστε να μην υπάρξει στο μέλλον κάποια άλλη ομάδα που με μια αφίσα θα καλεί σε πράξεις που «ξηλώνουν» άλλους νόμους ή δικαιώματα, όπως π.χ. την κατάργηση του gay pride που αντιβαίνει στο δικαίωμα της προσωπικής ελευθερίας.

«Η συγκεκριμένη αφίσα αποκαθηλώθηκε ορθώς, αλλά για λάθος λόγο και με λάθος τρόπο. Ο νόμος 1609/1986 ρυθμίζει τα της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης με σκοπό την προστασία της υγείας της γυναίκας. Ο νόμος προβλέπει ότι δεν είναι άδικη πράξη η ενημέρωση ή η υγειονομική διαφώτιση σχετικά με τις αμβλώσεις, αρκεί αυτή να γίνεται από κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού και φορείς που διασφαλίζουν την επιστημονική τεκμηρίωση. Ο ίδιος νόμος, απαγορεύει και την διαφήμιση, έστω και συγκαλυμμένα, τρόπων τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης. Η ΣΤΑΣΥ όφειλε να λάβει υπ’ όψη της τον νόμο και να διαπιστώσει αν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις ενημέρωσης, αν το περιεχόμενό της ήταν παραπλανητικό όσον αφορά στην επιστημονική τεκμηρίωση και αν προερχόταν από οργανισμό ή πρόσωπα που είχαν τέτοια εξουσιοδότηση.

Επομένως, κάθε καταγγελία όφειλε να διαβιβαστεί στην εισαγγελία, προκειμένου να ερευνήσει τυχόν παραβίαση του νόμου. Στην πατρίδα μας, όπου η άμβλωση αντιμετωπίζεται ως… μέσο αντισύλληψης και το δημογραφικό έχει εξελιχθεί σε υπαρξιακό πρόβλημα, τέτοιου είδους ζητήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα», σημείωσε η βουλευτής της ΝΔ και Πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Σοφία Βούλτεψη.