Του Σάκη Μουμτζή
Όταν ρωτήθηκε η σύζυγος βαθύπλουτου επιχειρηματία πώς γνώρισε τον σύζυγο της, απάντησε με το χαμόγελο της επιτυχίας και της αυτοπεποίθησης : «ήθελα να δω πώς ζουν οι πλούσιοι, μου άρεσε κι έμεινα».
Αυτό το περιστατικό το θυμήθηκα βλέποντας με πόση άνεση κι ευκολία οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ -- οι περισσότεροι με περιορισμένα εισοδήματα πριν εκλεγούν—δέθηκαν πεισματικά και με πάθος με την εξουσία.
Τους άρεσε και πήραν την απόφαση να μείνουν.
Γιατί, δεν είναι μόνον το υψηλό μηνιάτικο τους. Είναι και η γκλαμουριά. Αυτοκίνητο, φρουρά, μετακλητούς, εξυπηρετήσεις. Έξοδος από την άχαρη ανωνυμία.
Σχεδόν όλο το πανελλήνιο τους γνωρίζει. Είναι αναγνωρίσιμοι και «επώνυμοι». Μεγάλο πράγμα.
Αυτή η απόλαυση της εξουσίας είναι ο ένας λόγος που ψηφίζουν ό,τι τους φέρνουν οι δανειστές, χωρίς πολλές συζητήσεις και πολιτικά «μασάζ». Οι αντιρρήσεις και οι διαφωνίες κάμπτονται χωρίς πολλή σκέψη.
Οι μισοί από αυτούς γνωρίζουν πως στην επόμενη Βουλή δεν θα έχουν έδρανο. Δηλαδή, φτώχεια καταραμένη. Σφίγγουν τα δόντια, λοιπόν, και ψηφίζουν τους πλειστηριασμούς, τις περικοπές των συντάξεων κ.λ.π.
Αυτός είναι ο ένας λόγος της αξιοθαύμαστης κυβερνητικής σταθερότητας. Ο πιο ευτελής. Αυτόν που επικαλούμαστε όλοι εμείς της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, κάνοντας συγχρόνως και μιαν ομαδική ψυχοθεραπεία.
Ο δεύτερος λόγος, αρκετά πιο περίπλοκος, έχει να κάνει με το φαινόμενο της ιδεολογικής και πολιτικής στράτευσης, που χαρακτηρίζει τον χώρο της Αριστεράς.
Είναι γνωστόν πως οι Αριστεροί έχουν με την θεωρία τους μια θρησκευτική σχέση. Μια σχέση που χαρακτηρίζεται από την πίστη. Μια σχέση που κυριαρχείται από το θεολογικό δόγμα του «πίστευε και μη ερεύνα».
Στην περίπτωση μας «ψήφιζε και μην την ψάχνεις. Η ηγεσία ξέρει.» Και οι βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πειθήνιοι στρατιώτες, υπακούουν στα κελεύσματα της.
Όλοι εμείς, οι κανονικοί άνθρωποι, πιστεύαμε πως και οι Συριζαίοι έχουν το δικό τους όριο ηθικής αντοχής, η υπέρβαση του οποίου θα έφερνε ανατροπές και εκρήξεις.
Πέσαμε έξω.
Η ψυχή του Συριζαίου δεν έχει όρια ηθικής αντοχής. Είναι άβυσσος. Και γι΄αυτό αντέχουν να ψηφίσουν, χωρίς καμιά επιφύλαξη, τα πιο μνημονιακά νομοσχέδια. Είναι στρατιώτες της πρώτης φορά Αριστεράς.
Ερώτηση: είναι θεμιτή αυτή η πολιτική συμπεριφορά; Απάντηση: βεβαίως. Στην πολιτική όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Λησμονούμε τι υπέστησαν ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος από κάποιους «ευαισθητούληδες» βουλευτές τους;
Λησμονούμε πόσες φορές κινδύνευσε να πέσει η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας—ΠΑΣΟΚ επειδή κάποιοι διαφωνούσαν π.χ.με την ημερομηνία λήξεως του γάλακτος;
Τα θυμούνται αυτά σήμερα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και πιάνουν την κοιλιά τους από τα γέλια. Υπήρχε ποτέ περίπτωση να καταρρεύσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ π.χ. για τον ΕΝΦΙΑ στα αγροτεμάχια;
Είμαστε σοβαροί;
Το δια ταύτα της ιστορίας.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με τα, ομολογουμένως, αξιοθαύμαστα ψυχικά τους αποθέματα, το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να γευτούν και την τελευταία ημέρα της εξουσίας τους.
Επειδή τα ψηφίζουν, τελειώνουν. Και το γνωρίζουν.
Ελπίζω οι βαρώνοι και οι βαρωνίσκοι της Νέας Δημοκρατίας να πήραν ένα καλό μάθημα κομματικής πειθαρχίας. Το βαρύ έργο που θα κληθούν να επιτελέσουν, δεν επιδέχεται διαφωνίες και εσωκομματικές αντιπολιτευτικές φιγούρες.
Μετά την λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει όλοι οι βαρώνοι πειθαρχημένα να στοιχηθούν πίσω από τον πρωθυπουργό.
Κοινώς, να ξεχάσουν αυτά που ήξεραν!
