Γράφαμε χθες ότι η μόνη μας «υποχρέωση» μέχρι σήμερα ήταν να ακολουθούμε τις συμβουλές του κ.Τσιόδρα και τις συστάσεις της κυβέρνησης και ότι από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων, θα βρεθούμε, σε καθημερινή βάση, στη θέση να πρέπει να παίρνουμε ένα πλήθος αποφάσεων προκειμένου να διασφαλίσουμε την υγεία τη δική μας, των οικείων μας αλλά και των συμπολιτών μας.
Η κυβέρνηση, προς τεράστια απογοήτευση των ιδεολογικών της αντιπάλων, κατάφερε να φέρει στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης αλλά και της δημόσιας ζωής, την έννοια της ατομικής ευθύνης και μάλιστα σε μια συγκυρία που οι Έλληνες απολαύσαμε (καλά, όχι κι όλοι…) ένα «κράτος-νταντά» που μόνο δεν μας τάιζε τις μπουκιές στο στόμα.
Τώρα, βρίσκεται ενώπιον της μοναδικής ευκαιρίας να το πάει ακόμα πιο μπροστά εισάγοντας ως αίτημα την ιδέα να αποκτήσει όλος ο τομέας των υπηρεσιών πρωτόκολλα και διαδικασίες στη λειτουργία του. Τα έκτακτα μέτρα, να γίνουν καθημερινή συνήθεια. Στην οικονομική ζωή της χώρας, η ατομική ευθύνη μεταφράζεται σε επιχειρηματική και εταιρική και η κοινωνική εταιρική ευθύνη στη συγκυρία της πανδημίας διευρύνεται και παίρνει πλέον άλλες διαστάσεις.
Δεν αρκεί η μεγάλη εταιρεία να βάλει το χέρι στην τσέπη.
Δεν αρκεί η μικρή, συχνά οικογενειακή ή μονοπρόσωπη επιχείρηση να προσφέρει στο επίπεδο ενορίας ή γειτονιάς.
Δεν αρκεί πλέον να προσφέρουμε καλές υπηρεσίες.
Πρέπει να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας με ασφάλεια.
Κανόνες και πρωτόκολλα υπάρχουν και έχουν κωδικοποιηθεί σε πιστοποιήσεις ISO ή HACCP για την εστίαση. Οι μεγάλες εταιρείες, τα ξενοδοχεία, τα «καλά εστιατόρια», αυτά δηλαδή που μαγειρεύουν απόφοιτοι σχολών μαγειρικής που διδάσκονται συστηματικά και εκτενώς κανόνες υγιεινής, τα γνωρίζουν και τα εφαρμόζουν ήδη.
Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός που αποδείχθηκε ότι έχει την ικανότητα να περνάει στην κοινωνία δύσκολα και δύσπεπτα μηνύματα, πρέπει να κινητοποιήσει οργανισμούς και κυρίως τα επιμελητήρια και να τους θέσει όλους προ των ευθυνών τους.
Οι μεγάλοι ξέρουν τι θα κάνουν. Ήδη, διαβάζουμε στο διεθνή Τύπο ειδήσεις για μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις που διαφημίζουν τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό που προτίθενται να εφαρμόσουν.
Το «πρωτόκολλο ασφαλούς λειτουργίας» γίνεται η νέα προστιθέμενη αξία στις επιχειρήσεις και είναι παραπάνω από σίγουρο ότι οι καταναλωτές θα σπεύσουν να αξιολογούν και αυτή την παράμετρο για να επιλέξουν ξενοδοχείο, εστιατόριο, καφέ, μπαρ, κομμωτήριο.
Το πρόβλημα βρίσκεται στους μικρούς: στις ταβέρνες στις γειτονιές και τις παραλίες, τα μικρά καφέ στις πόλεις, τα προάστια και τις τουριστικές περιοχές, στα μπαράκια αλλά και τις μικρές επιχειρήσεις.
Στους «μικρούς» κάποιος πρέπει να διδάξει πρωτόκολλα ασφαλούς λειτουργίας, να τους επιβλέψει, να τους ενθαρρύνει να τα εφαρμόσουν και στη συνέχεια να ενθαρρύνει και την κοινωνία να τους επιβραβεύει με την προτίμησή της σε αυτούς.
Εδώ είναι που το κράτος έχει ένα ρόλο: να κινητοποιήσει τα επιμελητήρια αλλά κυρίως να διασπείρα τα σωστά μηνύματα, να διευκολύνει τους μικρούς επιχειρηματίες και τους καταναλωτές. Και κυρίως να εξασφαλίσει ότι δεν θα δούμε πάλι πιστοποιήσεις τύπου ΚΕΚ ή ενεργειακών πιστοποιητικών. Η δημόσια υγεία ας μην γίνει άλλη μια ευκαιρία για «κονόμα».
Είναι χρυσή ευκαιρία για μια τουριστική χώρα όπου η οικονομική της δραστηριότητα βασίζεται στις υπηρεσίες και την κατανάλωση να αποκτήσει επιτέλους πρωτόκολλα και διαδικασίες λειτουργίας.
Η κυβέρνηση και οι πολίτες κατάφεραν να αναδειχθεί η Ελλάδα παγκοσμίως ως μια σοβαρή χώρα, με λειτουργικό κράτος και λειτουργικές δομές. Είναι μοναδική ευκαιρία τα έκτακτα μέτρα να ενσωματωθούν ως διαδικασίες, ως πρωτόκολλα λειτουργίας.
Πρωτόκολλα, πρωτόκολλα, πρωτόκολλα.
Ας είναι αυτό το νέο σύνθημα της κυβέρνησης.
*Ευχαριστώ θερμά τον κ.Γιάννη Καρβέλα, Σύμβουλο Επιχειρήσεων της Paratus Europe ο οποίος μου εξήγησε τι ισχύει σήμερα με τα συστήματα πιστοποίησης και ασφάλειας στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και τις επιχειρήσεις εστίασης.
