Του Στράτου Σιμόπουλου*
Η επικέντρωση της κυβέρνησης και σε θέματα περιβάλλοντος φέρνει σε μεγάλη αμηχανία την αντιπολίτευση και, κυρίως, την αξιωματική. Σταματούν πλέον να έχουν το μονοπώλιο της περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Βέβαια, ήταν πάντοτε κατ' επιλογή ευαίσθητοι.
Έτσι είχαμε το πάγωμα όλων των σχετικών διαδικασιών για τα εργοστάσια επεξεργασίας στερεών αποβλήτων και τη ΔΕΗ, επί των ημερών τους, να αυξάνει ουσιαστικά σε μια πενταετία την χρησιμοποίηση ΑΠΕ από το 1% μόνο στο 2,5%.
Παράλληλα, όπως συνέβαινε συχνά στη διακυβέρνησή τους και για άλλα θέματα, δημιούργησαν εμβληματικού χαρακτήρα αντιπαράθεση με την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός και δεν προχώρησαν ούτε βήμα το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας, ενώ με την άρνηση για την ήπια -πολύ ήπια- εκτροπή του Αχελώου συνεχίζεται η ερημοποίηση τμήματος της Θεσσαλίας.
Πρόκειται στην ουσία για περιβαλλοντολογούντες με βαρύγδουπες εκφράσεις για κλιματική αλλαγή και Αμαζόνιο, χωρίς δυνατότητα σημαντικών περιβαλλοντικών δράσεων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Γίνονταν πλημμύρες; Έφταιγε η κλιματική αλλαγή και όχι η αδυναμία εκτέλεσης αντιπλημμυρικών έργων. Καίγονταν άνθρωποι; Έφταιγε η κλιματική κρίση και όχι η αδυναμία να αντιμετωπίσουν μια πρωτοφανή πράγματι φωτιά. Γέμισε με φυτοπλαγκτόν ο Θερμαϊκός; Δημιούργησαν φορέα διαχείρισης, αντί να προχωρήσουν σημαντικά αποχετευτικά έργα στη Θεσσαλονίκη.
Αντίθετα, η σημερινή κυβέρνηση σιγά-σιγά βάζει το δικό της αποτύπωμα στο θέμα. Με το υπό κατάθεση αναπτυξιακό νομοσχέδιο ενεργοποιεί π.χ. το θεσμό των ελεγκτών περιβάλλοντος και ενισχύει τη δυνατότητα εγκατάστασης ΑΠΕ στις βιομηχανικές περιοχές. Ταυτόχρονα, θεσμοθετεί τον συντονισμό της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας με τις Περιφέρειες και βάζει στόχο στο τέλος της τετραετίας το 35% της ενέργειας να παράγεται από ΑΠΕ. Πρόκειται για μικρές και μεσαίες παρεμβάσεις, σημαντικές αν τις δούμε ως σύνολο.
Η κυβέρνηση πρέπει, όμως, άμεσα να ισχυροποιήσει και να κινητροδοτήσει περισσότερο το πλαίσιο αξιοποίησης της γεωθερμίας. Είμαστε μια χώρα πλούσια σε γεωθερμικά πεδία τα οποία μένουν αναξιοποίητα. Με τη χρησιμοποίησή τους θα μπορούσαν οι ΑΠΕ να καλύπτουν ακόμη και το 50% της ζήτησης ενέργειας.
Με την κύρωση, επίσης, από τη Βουλή των συμβάσεων για εξόρυξη υδογονανθράκων, πέρα από τα προφανή οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη μπορούμε να αποκομίσουμε ως χώρα σημαντικότατα οφέλη και στο πεδίο της περιβαλλοντικής τεχνολογίας.
Το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών που τα τελευταία χρόνια απαξιώθηκε μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, αρκεί να ενισχυθεί με κανονισμούς, στελέχη και πόρους.
Η προστασία του περιβάλλοντος δεν αποτελεί μόνο επιτακτική ανάγκη για τον πλανήτη, αλλά για τη χώρα μας μπορεί να αποτελέσει και ευκαιρία ανάπτυξης καινοτόμων τεχνολογιών στις ΑΠΕ, στις εξορύξεις, αλλά και πεδίο προσέλκυσης από το εξωτερικό εκατοντάδων Ελλήνων νέων επιστημόνων.
Η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να συνδυασθεί με την ανάπτυξη και δεν επιτρέπεται να αφήνουμε τους περιβαλλοντολογούντες να σταματούν σημαντικές επενδύσεις. Τήρηση της Ελληνικής και της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας απαιτείται.
Τέλος, να μην μας διαφεύγει ότι στην πρόσφατη σύνοδο της Φιλανδίας η Ελλάδα δεσμεύτηκε για μηδενικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο έως το 2050.
* Ο Στράτος Σιμόπουλος είναι Βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων. Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο site www.efsimopoulos.gr
