Η στρατηγική της αριστεράς για τα επόμενα χρόνια έχει αφετηρία το 60% του «όχι» στο δημοψήφισμα και καταλήγει στην απλή αναλογική. Ο κ. Τσίπρας θα υποσχεθεί σε όλους μερίδιο στην εξουσία, με μόνο «αντάλλαγμα» την απομόνωση της Νέας Δημοκρατίας. Το 60% του «όχι», βέβαια, δεν ήταν σοσιαλδημοκράτες και κεντρώοι, αλλά χρυσαυγίτες, κομουνιστές και λοιπές δυνάμεις του λαϊκισμού. Αλλά δεν έχει τέτοια θέματα ο σοσιαλισμός.
Είναι φανερό για ποιόν λόγο προσπαθούν να διασπάσουν το τείχος με τους σοσιαλδημοκράτες του ΠΑΣΟΚ και να «πετύχουν» μαζί τους μία «ιστορική συμφωνία» για το… μέλλον της κεντροαριστεράς. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι διάφοροι μεμονωμένοι «διανοητές» του μεσαίου χώρου προσπαθούν να μας πείσουν για την στροφή του Αλέξη προς την σοσιαλδημοκρατία. Είναι βέβαιο ότι έχουν ξοδευτεί πολλοί πόροι γι αυτό το «προϊόν».
Όλα αυτά δεν είναι κάτι άλλο από ένας φθηνός πολιτικός υπολογισμός. Ο αντικειμενικός στόχος είναι η δημιουργία ενός συνασπισμού δυνάμεων που θα συμφωνήσει στον διαμερισμό των λαφύρων της εξουσίας για τα επόμενα δέκα ως είκοσι χρόνια. Κάτω απ' άλλες συνθήκες θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα ευφυές σχέδιο, που όμοιό του θα μπορούσαν να συντάξουν μόνο άνδρες που έχουν επιδείξει στο παρελθόν τις αρετές ενός βιτσιόζου καλλιτέχνη των παρασκηνίων της πολιτικής. Κι ακόμη, το σχέδιο αυτό έχει μία αντικειμενική βάση: Η ελληνική κοινωνία αγαπάει το κράτος!
Το ίδιο σχέδιο έχει πάντως και κτυπητές αδυναμίες! Η σημαντικότερη είναι ότι προϋποθέτει την πτώση του κάστρου του ΠΑΣΟΚ. Κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο σε αυτή την φάση. Η Φώφη δεν θα ήθελε να γίνει μία συνιστώσα του Αλέξη, όταν γνωρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ (Κίνημα Αλλαγής ή όπως αλλιώς θα λέγεται) μπορεί και πάλι να γίνει το πρώτο κόμμα στον χώρο της κεντροαριστεράς. Αρκεί να μην δεχτεί να μοιραστεί την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ! Διότι αυτή την στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας αναζητά συνεταίρους για τους μοιράσει την ζημία της δικής του διακυβέρνησης!
Πέραν όλων των άλλων, το ΠΑΣΟΚ που εκπροσωπεί η Φώφη Γεννηματά έχει μάθει να πρωταγωνιστεί και όχι να εξαρτάται από ένα σύστημα ανθρώπων που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό για την αξιοπιστία του…
Υπάρχει και κάτι ακόμη που αφορά το ΠΑΣΟΚ: Στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συνεργάστηκαν με μεγάλη άνεση με την ακροδεξιά του Πάνου Καμμένου, αλλά στο ΠΑΣΟΚ αυτό πέφτει λίγο βαρύ. Όταν λένε για 60%, το σχέδιό τους περιλαμβάνει, οπωσδήποτε, και την ακροδεξιά. Αλλιώς δεν βγαίνουν τα νούμερα! Η Φώφη Γεννηματά, λοιπόν, δεν θα μπορούσε να προσφέρει στον Αλέξη Τσίπρα άλλοθι για κάτι τέτοιο. Επειδή ακριβώς την λένε Φώφη και δεν τυφλώνεται από το αντιμητσοτακικό πάθος που κουβαλάνε κάποιοι γηραιότεροι συνάδελφοι της από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου.
Στην πραγματικότητα οι τρεις της μεγάλης παρέας που συνιστούν το σημερινό κυβερνητικό μέτωπο προσπαθούν να αποκτήσουν και τέταρτο εταίρο. Έχουν ξοδέψει πολλή ενέργεια γι αυτό το έργο και είναι βέβαιο ότι θα επιμείνουν για την επιτυχία του.
Αυτά λένε τα σχέδια. Αυτά επινόησε κάποιος ανθρώπινος εγκέφαλος. Αλλά η ίδια ζωή δεν συμφωνεί συχνά με όλα αυτά. Ανατρέπει τα όποια σχέδια, επειδή η δυναμική των προβλημάτων είναι πάντα πολύ πιο ισχυρή. Το να μετατραπεί η συμμαχία των 3 σε συμμαχία των 4 δεν λύνει τα προβλήματα του ελληνικού λαού. Αν ο Αλέξης Τσίπρας μπορούσε να πετύχει την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας θα το είχε ήδη κάνει. Δεν θα είχαν αφήσει να περάσουν έτσι 3 χαμένα χρόνια. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να φέρει την Δικαιοσύνη, θα το είχε ήδη κάνει και δεν θα κατέφευγε σε μεθοδεύσεις τύπου Novartis για να πλήξει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Πολύ απλά, αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε λύσεις, θα τις είχε παρουσιάσει. Δεν προσφέρει κάτι στην χώρα η παραμονή του στην εξουσία και γι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Επειδή θα έχει απέναντί του την μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου. Κι αυτός και οι πιθανοί του σύμμαχοι.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
