Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ζούμε στη χώρα όπου η «αιδώς» – πιο κατανοητά τσίπα- αποτελεί αδυναμία και αξιακό μειονέκτημα από καταβολής ελληνικού κράτους. Ίσως γιατί δεν ακολουθεί ποτέ η «δίκη», ίσως επειδή υποκαθίσταται από ένα σωρό άλλα «ηθικά πλεονεκτήματα» (αριστεροσύνη, θρησκευτική ευλάβεια κτλ).
Θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσω για τους φίλους που είναι έτοιμοι να ξεπουπουλιάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχουν κοντή μνήμη και απλά ξεχνούν το παρελθόν επειδή τότε αυτά και άλλα χειρότερα δεν τα προσέχαμε λόγω αφθονίας και «ευμάρειας» στα κρατικά ταμεία. Τα ανεξέλεγκτα και καταχρεωμένα! Απλά, τώρα είναι διπλά προκλητική η θρασύτατη τακτική της τυχοδιωκτικής Αριστεράς να χρησιμοποιεί το κράτος μπας και καταφέρει και εξαπλώσει το καθεστώς, εν μέσω ανέχειας και κρίσης.
Μετά από τις αντιδράσεις για τους 2.338 αρχαιολόγους που προσέλαβε η ΔΕΗ, τώρα διαθέτει και Καλλιτεχνικό Διευθυντή! Ο διαγωνισμός για την πρόσληψη του έτρεξε στο διάστημα 24 Μαρτίου – 10 Απριλίου και ο εκλεκτός νεοπροσληφθείς θα παρέχει τις υπηρεσίες του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Χορωδίας της ΔΕΗ - ΔΕΔΔΗΕ για χρονικό διάστημα 8 μηνών, από 1.5.2017 έως και 31.12.2017. Θα είναι υπεύθυνος για την καλλιτεχνική διεύθυνση και τη μουσική διδασκαλία της χορωδίας. Για τις υπηρεσίες του δε αυτές θα πληρωθεί με 15.000 ευρώ, ήτοι με 1.875 ευρώ μηνιαίως.
Θα σας εξομολογηθώ κάτι. Αδιαφορώ πλήρως για την πρόσληψη του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Γιατί δεν έχει απολύτως καμία ουσία ως ξεχωριστή περίπτωση. Σιγά την είδηση. Ο συμβολισμός είναι που με κάνει να εξεγείρομαι. Γιατί πίσω από το θόρυβο που ξεσπάει για ένα ασήμαντο περιστατικό μια πρόσληψης, απλώνεται ένας υπερμεγέθης υπόγειος κόσμος αναρίθμητων άλλων προσλήψεων και κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Ένα πλήθος πειρατείας και εξαπάτησης του έλληνα φορολογούμενου που στενάζει για να επιβιώσει σε ένα κράτος «προαγωγό» που συνεχώς τον πουλάει και τον μαχαιρώνει πισώπλατα.
Μιλάμε εν τω μεταξύ, για την ΔΕΗ, την ναυαρχίδα του στόλου των αμαρτωλών ΔΕΚΟ που συνέβαλαν με ιδιαίτερο ζήλο στην καταστροφή της ελληνικής οικονομίας. Έναν χρεοκοπημένο οργανισμό που χίλιοι δύο και ακόμα περισσότερο, οι σημερινοί χρησιμοποίησαν για το κομματικό κράτος χωρίς φόβο και έλεος.
Η χρήση του δημόσιου χρήματος για την εξυπηρέτηση των πελατειακών δικτύων πρέπει να σταματήσει. Και πρώτα από την αντίληψη του κόσμου που νομίζει ότι η πολιτεία δίνει θέσεις εργασίας ή ότι προστατεύει αναξιοπαθούντες. Δεν ξέρω πως. Ίσως σε μία νέα αναθεώρηση του Συντάγματος να μην έχει δικαίωμα κανένα πολιτικό πρόσωπο να εγκρίνει διορισμό. Ίσως με την μείωση του κράτους μόνο σε ένα στενό κύκλο αξιωματούχων και κρατικών λειτουργών που θα εγκρίνεται ο διορισμός τους με την υπογραφή δικαστή. Και οι υπόλοιπες υπηρεσίες σε ιδιώτες που δεν θα επιδοτούνται και αυτοί από το κράτος!
Ο Συριζαίοι, εξαιτίας του ότι είναι εντελώς αυθαίρετοι και προκλητικοί, μας δίνουν μια καλή ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τι θα πει θράσος και αναίδεια με τις δικές μας τσέπες. Αλλά το ζήτημα είναι να αντιδράσει κι ο κόσμος, παύοντας επιτέλους να πιστεύει ότι ο διορισμός του κάθε απίθανου είναι ανέξοδος για το δικό του ταμείο. Και σ΄αυτό κάποτε πρέπει και η αντιπολίτευση να παίξει τον ρόλο της, δίνοντας κάποιες εξηγήσεις με νούμερα. Εκτός κι αν θέλει και εκείνη να συνεχίσει την διαχρονική συνήθεια εξαπάτησης και στο μέλλον…
