Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Ακόμα κι αν ο κ.Τσίπρας ήταν ένας από τους πιο μορφωμένους Έλληνες, ακόμα κι αν γνώριζε πως λειτουργεί ο κόσμος και ήταν προετοιμασμένους για τις απαιτήσεις του θώκου του, τα αποτελέσματα για τη χώρα θα ήταν ίδια και απαράλλαχτα. Το πρόβλημα με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είναι ούτε αισθητικό ούτε στυλιστικό ούτε έχει να κάνει με το επίπεδο των γνώσεών τους. Οι ιδέες τους είναι το πρόβλημα. Από αυτές πηγάζουν όλες οι πολιτικές τους επιλογές, αυτές είναι η πηγή κάθε στρέβλωσης στην οικονομία, τις εργασιακές σχέσεις, τη διαχείριση του δημόσιου χώρου, τη δημόσια ασφάλεια και την ανομία. Από τις ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ πηγάζει και η αντίληψη περί διακυβέρνησης που φέρει ο κ.Τσίπρας, τα ψέματα, ο αυταρχισμός, η δυσανεξία στην κριτική.
Η γενική αμάθεια των ανθρώπων αυτών απλώς επιβαρύνει την κατάσταση κυρίως για τους ίδιους και έχει οδηγήσει στην ταχύτατη αποδόμηση της εικόνας τους μετατρέποντάς τους σε θέμα για σκιτσογράφους περισσότερο από τον οποιονδήποτε άλλο μέχρι σήμερα.
Γιατί και ο Αντρέας Παπανδρέου ήταν εξαιρετικά μορφωμένος, επιτυχημένος καθηγητής και κοσμοπολίτης. Οι ιδέες του όμως ήταν αυτές που οδήγησαν την Ελλάδα στις βαθύτερες στρεβλώσεις της. Απλώς με μια σειρά παρεμβάσεων στη νομοθεσία ο Αντρέας επέφερε σημαντικές θετικές αλλαγές στην κοινωνία μετά από μια μακρά περίοδο συντήρησης. Ο κ.Τσίπρας όμως δεν παρέλαβε την Ελλάδα του 1980 γιαυτό και δεν κατάφερε να αφήσει αποτύπωμα ούτε στον τομέα των κοινωνικών δικαιωμάτων. Με την ακροδεξιά συγκυβέρνησε με αποτέλεσμα όσα νομοσχέδια της λεγόμενης “δικαιωματικής ατζέντας” έφερε στη Βουλή προς ψήφιση να περάσουν χάρις στην Αντιπολίτευση.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι οι ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές δεν πρέπει να σταματήσουμε στιγμή να αποδομούμε. Αφενός γιατί ακόμα κι αν απομακρυνθεί αυτή η κυβέρνηση από την εξουσία θα είναι δύσκολο να προχωρήσουν οι αναγκαίες αλλαγές, αν οι πολίτες δεν έχουν απορρίψει στην κάλπη τις ιδέες της. Αφετέρου η διαδικασία αποδόμησης ιδεών και υποστήριξης άλλων στη θέση τους είναι αυτή που παράγει την πολιτική. Η πολιτική σε μια περίοδο καχυποψίας απέναντι στους οργανωμένους θεσμούς δεν είναι δυνατόν να εξαντλείται στην αποδόμηση των προσώπων. Αυτή είναι η δουλειά κυρίως των σκιτσογράφων οι οποίοι απαλλαγμένοι από την υποχρέωση της αντιπολίτευσης (που συνεπάγεται ένα θεσμικό βάρος) και με εκφραστικό μέσο την υπερβολή μπορούν να χτυπούν τα πρόσωπα όσο σκληρά θέλουν.
Αντίπαλοι μας στο πεδίο της πολιτικής δεν είναι τόσο τα πρόσωπα αλλά οι ιδέες τους και οι αντιλήψεις τους περί εξουσίας. Ο κ.Τσίπρας ως αρχηγός, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δέχεται κριτική από εμάς αυστηρώς πολιτική. Γιατί το βασικό πρόβλημα του κ.Τσίπρα είναι οι αριστερές του ιδέες. Αυτές είναι οι επιζήμιες. Οι ιδέες του κ.Τσίπρα και των συντρόφων του έχουν επιφέρει την καταστροφή. Αυτές πρέπει, πρωτίστως, να αποδομηθούν. Τα άλλα, έπονται.
