Τα αγαθά διακρίνονται σε διαρκή και καταναλωτικά. Αυτά που τα χρησιμοποιούμε για μεγάλο χρονικό διάστημα και εκείνα που τα χρησιμοποιούμε άμεσα. Ένα αυτοκίνητο είναι διαρκές αγαθό, μία σοκολάτα καταναλωτικό. Την σοκολάτα δεν την «παντρεύεσαι», την επόμενη φορά μπορείς να αγοράσεις μία άλλη μάρκα. Το αυτοκίνητο, όμως, θα το έχεις κάθε μέρα. Δεν γίνεται να μην το αποδεχτείς! Διαρκές αγαθό είναι και το εμβόλιο! Χαμένοι από χέρι όσοι επενδύουν στο αντιεμβολιαστικό «κίνημα»!
Μέρα με την μέρα οι αντιεμβολιαστές θα μειώνονται. Είτε επειδή οι ίδιοι θα αντιλαμβάνονται με κάποιον τρόπο πόσες επικίνδυνες είναι οι απόψεις τους για τους ίδιους και για τις οικογένειές τους, είτε επειδή θα «εξαναγκάζονται» να περάσουν στην αντίπερα όχθη, λόγω της πίεσης που θα ασκείται από την Πολιτεία ή από την κοινωνία. Όσοι κάνουν το εμβόλιο «παντρεύονται» την επιλογή τους για τουλάχιστον έναν χρόνο. Ακόμη κι αν είχαν μία διαφορετική άποψη πριν εμβολιαστούν, από την στιγμή που κάνουν το μεγάλο βήμα γίνονται αυτόματα υπέρμαχοι της επιλογής τους. Διαφορετικά θα καλούνται κάθε μέρα να απολογούνται στον καθρέπτη.
Πριν αγοράσει κανείς ένα αυτοκίνητο μπορεί να έχει ό,τι άποψη θέλει για μια μάρκα. Να ακούει τις κακές κριτικές, για παράδειγμα. Από την ώρα που αγοράζει ένα συγκεκριμένο αυτοκίνητο, αυτόματα το «ερωτεύεται». Το αυτοκίνητο αυτό αποκτά μία υπερβατική θέση στον κόσμο του. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς! Σκεφτείτε να το μισούσε και να ήταν κάθε μέρα υποχρεωμένος να κάνει μαζί του δεκάδες χιλιόμετρα…
Όσες πολιτικές δυνάμεις έχουν επενδύσει στους αντιεμβολιαστές, επενδύουν σε μία ομάδα που έτσι ή αλλιώς θα έχει διαρκώς μειούμενο αριθμό υποστηρικτών. Η επένδυσή τους είναι χαμένη από χέρι. Ποιος από εκείνους που πέρασε στην άλλη όχθη του ποταμού θα ήθελε δίπλα του μία ντουντούκα να του υπενθυμίζει ότι κάποτε ήταν … απέναντι.
Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Ομοίως και οι πολιτικές εκείνες δυνάμεις που έχουν ποντάρει σε ένα ανομοιογενές «κίνημα» που αποτελείται από θρησκόληπτους, εθνικιστές υπέρμαχους του ξεχωριστού DNA της ελληνικής φυλής, αντιδραστικούς σε οτιδήποτε θεωρούν ότι αποτελεί επιλογή της ελίτ, ανθρώπους που απλά φοβούνται για τις πιθανές επιπτώσεις ενός εμβολίου. Το «κίνημα» αυτό είναι καταδικασμένο να πεθάνει, όπως πέθανε και εκείνο του αντιμνημονίου. Πόσο έξυπνο, λοιπόν, είναι να επενδύει κανείς σε κάτι που αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστεί από την ίδια την ζωή;
Θανάσης Μαυρίδης