Της Σοφίας Βούλτεψη*
Οι σκηνές είναι ειδυλλιακές: Αργά το απόγευμα στο Μόσταρ της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Σκηνή 1η: Οι ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων κατεβαίνουν από ένα λεωφορείο. Ο πρωθυπουργός της χώρας Ντενίς Ζβίζντιτς, ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου Ντούσκο Μάρκοβιτς, ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ και ο Αλέξης Τσίπρας. Το βλοσυρό του ύφος δείχνει ότι γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Αλλά έχει αποφασίσει να μην διακόψει άμεσα (μετά τις πρώτες απογευματινές δηλώσεις, στις 6.30 μ.μ. ο κ. Τσίπρας και γύρω στις 7 μ.μ. ο κ. Ζάεφ) το ταξίδι του, πριν από την ολοκλήρωση της φιέστας στην παλιά γέφυρα του Μόσταρ. Είναι η 14η επέτειος από την ανακατασκευή της, καθώς είχε γκρεμιστεί κατά τους βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία.
Σκηνή 2η: Καθισμένος σε ένα τραπέζι ο κ. Τσίπρας έχει ανοίξει το κινητό του και φαίνεται ξεκάθαρη η εικόνα ενός χάρτη της Αττικής. Οι συνδαιτημόνες του κοιτούν το κινητό καθώς εκείνος τους δείχνει με το δάχτυλο και προφανώς εξηγεί. Η ώρα είναι 7.49 μ.μ. Δηλαδή έχει ενημερωθεί.
Σκηνή 3η: Οι τέσσερις ηγέτες κάθονται στο ίδιο στρωμένο τραπέζι. Μπροστά τους έχουν τα σερβίτσια τους, δίπλα μια πιατέλα με φρούτα και γλυκά. Ο Τσίπρας κάθεται απέναντι από τον Ζάεφ. Η ώρα είναι 7.54 μ.μ. Η καταστροφή έχει ήδη συντελεστεί.
Σκηνή 4η: Τρία τέταρτα περίπου αργότερα, οι ηγέτες και μεγάλη κουστωδία ανεβαίνουν τα σκαλάκια της γέφυρας. Κρατούν στα χέρια τους από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Οι σημαίες ανεμίζουν – στη μέση η σημαία της Βοσνίας και αριστερά και δεξιά αυτές της Ελλάδας και της πΓΔΜ. Στις 8.44 μ.μ. το σκοπιανό ειδησεογραφικό πρακτορείο ΜΙΑ μεταδίδει ότι εντός ολίγου οι ηγέτες θα υπογράψουν την «Χάρτα της Ειρήνης».
Σκηνή 5η: Κάτω από τη γέφυρα, στις όχθες του ποταμού κόσμος βρίσκεται συγκεντρωμένος και περιμένει να δει την πτώση των λουλουδιών και των θαρραλέων κολυμβητών του παραδοσιακού εθίμου.
Σκηνή 6η: Οι ηγέτες πλησιάζουν στο σημείο της τελετής. Ο κ. Τσίπρας δείχνει κάπου μακριά (με τον ίδιο τρόπο που σήκωνε το χέρι του για να δείξει, μια εβδομάδα ακριβώς αργότερα κατά την καθυστερημένη επίσκεψή του στο Μάτι).
Σκηνή 7η: Ο κ. Τσίπρας, με το κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι, στέκει μπροστά σε ένα μεγάλο κάδρο με την «Χάρτα της Ειρήνης». Σκύβει και υπογράφει με τον Ζάεφ συμπαραστάτη του. Η ώρα είναι 9.14 μ.μ. Στο Μάτι όλα έχουν τελειώσει.
Σκήνη 8η: Ένα λεπτό αργότερα, οι τέσσερις ηγέτες στέκουν στην άκρη της γέφυρας και πετούν τα λουλούδια τους, ενώ γύρω τους όλοι ρίχνουν μικρά στεφάνια. Η ώρα είναι 9.15 μ.μ. Η φιέστα στην παλιά γέφυρα του Μόσταρ έχει ολοκληρωθεί. Η τραγωδία στο Μάτι συνεχίζεται. Η περιοχή έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λίγο μετά τις 8 μ.μ.
Τι προκύπτει από όλα τα παραπάνω; Ότι ο κ. Τσίπρας – αν και από νωρίς γνώριζε ότι στην Ελλάδα συντελείται μια πρωτοφανής καταστροφή – δεν διέκοψε αμέσως την επίσκεψή του, αλλά ακολούθησε το πρόγραμμα μέχρι αργά το βράδυ. Μπας και χάσει τη φιέστα στη γέφυρα του Μόσταρ παρέα με τον Ζάεφ!
Προκύπτει δηλαδή ότι την ώρα που ο Τσίπρας πετούσε το κόκκινο τριαντάφυλλό του στο ποτάμι, οι άνθρωποι είχαν ήδη καεί και πνιγεί, οι οικογένειες είχαν ξεκληριστεί, τα παιδάκια και οι ηλικιωμένοι είχαν βρει φριχτό θάνατο και το κοριτσάκι είχε πέσει από τον γκρεμό!
Απλά αποφάσισε να μην παραμείνει ΚΑΙ στην τελετή βράβευσης, διότι ήθελε να επιστρέψει για να λάβει μέρος σε εκείνη τη νυχτερινή σύσκεψη – παρωδία.
Η ανακοίνωση περί της δήθεν «εσπευσμένης» επιστροφής του στην Αθήνα βγήκε από το Αθηναϊκό Πρακτορείο στις 9.43 μ.μ. Με την σημείωση ότι πήγε στη γέφυρα «μέχρι να ετοιμαστεί το αεροπλάνο»!
Σε ποιον τα λένε αυτά; Τι θέλουν να μας πουν; Ότι έλαβε την απόφαση να επιστρέψει στις 6.30 το απόγευμα, αλλά χρειάζονταν τρεις ώρες για να… ετοιμαστεί το αεροπλάνο; Ένα αεροπλάνο που έτσι κι' αλλιώς θα επέστρεφε αυθημερόν; Μόνο ο Τσίπρας έχει ταξιδέψει με πρωθυπουργικό αεροπλάνο; Πόσα ψέματα ακόμη; Πόσες θεατρικές παραστάσεις; Πόσος σανός;
Όπως αποδείχθηκε, μετά την δήθεν εσπευσμένη επιστροφή του, ο κ. Τσίπρας μας επιφύλασσε κι' άλλες παραστάσεις – στο Κέντρο Επιχειρήσεων, στο Λαύριο, στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την παρουσίαση του δήθεν νέου σχεδίου για την Πολιτική Προστασία (ενώ είναι γνωστό ότι αρκούσε να εφαρμοστεί το παλιό!).
Εκεί, κατά την παρουσίαση του δήθεν «νέου σχεδίου», που είναι το… παλιό, απλώς έκανε και πάλι βαφτίσια μετονομάζοντας την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας σε Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών και τον γενικό γραμματέα… Διοικητή, έθεσε και μερικά… υπαρξιακά προβλήματα. Η μεγάλη προπαγανδιστική εκστρατεία περιλαμβάνει και μια συντονισμένη επιχείρηση συγκάλυψης – φταίνε τα αυθαίρετα, φταίει το παλιό σχέδιο, γενικά φταίνε οι «άλλοι». Είπε ο κ. Τσίπρας:
«Ξέρω πάρα πολύ καλά ότι στον καθένα από σας, στον καθένα που έδωσε εκείνο το κρίσιμο βράδυ τη μάχη με τη φωτιά, για τη σωτηρία συνανθρώπων μας, όπως και στον καθένα από μας που έχουμε θέσεις ευθύνης, και σε μένα προσωπικά, αλλά σε εσάς, είμαι βέβαιος, ακόμη περισσότερο, υπάρχει ένα βασανιστικό ερώτημα: Μήπως μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω και δεν το κάναμε;».
Ακόμη ρωτάει ο μεγάλος απών!
Αλλά τον ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Τσίπρα, τα στελέχη του, τους γνωρίζαμε (κάποιοι), τους γνωρίσαμε και τους ζήσαμε στο πετσί μας. Ετοιμάζουν πάντα το επόμενο ψέμα, την επόμενη παραπλάνηση, την επόμενη στρεψοδικία.
Το ένα χιλιοστό αυτής της προπαγανδιστικής προσπάθειας αν χρησιμοποιούσαν για να ασχοληθούν με ένα θέμα, ακόμη και αυτοί, οι άχρηστοι, κάτι μπορεί να κατάφερναν.
Αυτό, όμως, που προκαλεί την μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι στην Ελλάδα δεν δημοσιεύθηκαν – κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν – οι φωτογραφίες και τα βίντεο από το Μόσταρ!
Δεν δημοσιεύθηκε και δεν προβλήθηκε τίποτε! Κανένα από τα πειστήρια της χοντροπετσιάς, του κυνισμού, της αναλγησίας. Ούτε οι βόλτες στη γέφυρα του Μόσταρ, ούτε τα κόκκινα τριαντάφυλλα, ούτε τα τραπέζια με τα φρούτα, ούτε οι θεαματικές πτώσεις στον ποταμό.
Τίποτε από όλα όσα αποδεικνύουν πως ο κ. Τσίπρας γνώριζε τα πάντα, αλλά καθόταν να πετάει λουλούδια και να υπογράφει «χάρτες ειρήνης», παρέα με τον αγαπημένο του φίλο Ζάεφ!
Πού είναι οι φωτογραφίες από το Μόσταρ, οέο;
Πού είναι τα βίντεο από το Μόσταρ, οέο;
Πουθενά! Η προληπτική λογοκρισία σε όλο της το μεγαλείο!
Όπως έχω ξαναγράψει ο Ανατόλ Φρανς έλεγε πως η Δημοκρατία διοικείται από το χέρι ενός αόρατου μηχανικού.
Και αυτή τη φορά, ο «αόρατος μηχανικός» έκανε πάλι το θαύμα του.
Ο Τζορτζ Όργουελ, στον πρόλογο της «Φάρμας των Ζώων», αποκάλυψε την ύπαρξη ενός συστήματος βάσει του οποίου χωρίς να εφαρμόζεται καμιά λογοκριτική μέθοδος, είναι δυνατόν να αποκρύπτονται από το λαό πληροφορίες που δεν πρέπει να γίνονται γνωστές και να δημοσιεύεται μόνο το «δέον να δημοσιοποιείται».
Σημειώστε ότι ο πρόλογος εκείνος δημοσιεύθηκε μόνο στην πρώτη έκδοση του βιβλίου και έκτοτε εξαφανίσθηκε από όλες τις εκδόσεις που ακολούθησαν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Δηλαδή ο Όργουελ έπεσε και ο ίδιος θύμα της προσπάθειάς του να αποκαλύψει κάτι που δεν έπρεπε να δημοσιοποιηθεί…
Και για να τελειώνουμε!
Υπάρχει μια έννοια που αποκαλείται «έγκαιρη προειδοποίηση». Υποχρέωση για έγκαιρη προειδοποίηση έχουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι.
Η «έγκαιρη προειδοποίηση», όμως, απουσιάζει σταθερά εδώ και χρόνια.
Απουσίαζε το 2014, όταν προειδοποιούσαμε και μας αποκαλούσαν κινδυνολόγους και καταστροφολόγους και Κασσάνδρες (με τη διαφορά ότι η Κασσάνδρα επιβεβαιωνόταν πάντα).
Απουσίασε και από την πρόσφατη τραγωδία στο Μάτι, με αποτέλεσμα οι συνάνθρωποί μας να καούν ζωντανοί και να πνιγούν.
Θεωρήστε ότι το χρονολόγιο, οι φωτογραφίες και τα βίντεο από το θεατρικό έργο «Ο Τσίπρας στο Μόσταρ», αποτελούν τμήμα της τόσο αναγκαίας «έγκαιρης προειδοποίησης».
Για την επόμενη φορά!
Όταν θα μας πει (κοντοζυγώνει η 20ή Αυγούστου) ότι έσχισε τα μνημόνια και ήταν ντάλα μεσημέρι.
Όταν θα ξανακινδυνέψουμε και θα μας πει ότι χρειάζεται ένα… νέο Νέο Σχέδιο Πολιτικής Προστασίας.
Και τώρα σας αφήνω να δείτε τα (καλά κρυμμένα) βίντεο. Και τις φωτογραφίες!
Για να μην ξεχάσουμε!
Για να μην τον ξεχάσουμε!
*Η κ. Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β'' Αθηνών, πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος.