Είναι βέβαιο ότι ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης λέει την αλήθεια όταν ισχυρίζεται ότι αν για την ανάπλαση της Πλατείας Ομονοίας ακολουθούσε τις διαδικασίες του Δημοσίου, τότε το έργο θα κόστιζε τα διπλά και θα τελείωνε σε τρία χρόνια.
Το ξέρουμε αυτό οι Έλληνες, το είχε καταγγείλει πολλάκις και ο προηγούμενος Δήμαρχος, ο Γιώργος Καμίνης όταν, απελπισμένος, εξηγούσε ότι χρειάζονται 100 υπογραφές για να αλλάξει μια λάμπα.
Μάλιστα αυτός είναι ο λόγος που δεν είχε προχωρήσει στην ανάπλαση της Πλατείας Ομονοίας.
Ποια είναι όμως η λύση;
Να παρακάμψουμε τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για ένα εμβληματικό σημείο της πόλης επειδή δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τη γραφειοκρατία;
Η κυβέρνηση, δια στόματος Πρωθυπουργού, κατά την εκφώνηση των προγραμματικών δηλώσεων ακόμα, ανακοίνωσε το μεγάλο και φιλόδοξο έργο της ανάπλασης του Αρχαιολογικού Μουσείου και της Οδού Πατησίων. Είναι δυνατόν, η Πλατεία Ομονοίας, που βρίσκεται δύο βήματα από το υπό ανάπλαση Αρχαιολογικό Μουσείο, να μην σχεδιάζεται από αρχιτέκτονες;
Φυσικά, μπροστά στο ζήτημα που έχει ανακύψει με την εταιρεία ειδικού σκοπού «Μαζί για το Μάτι» το θέμα της Πλατείας Ομονοίας είναι μία απίθανη πολυτέλεια και να το συζητάμε ακόμα. Υπάρχουν 31 εκατομμύρια ευρώ που λιμνάζουν στο Ειδικό Ταμείο για το Μάτι γιατί για τη διάθεση, έστω και μέρους τους, πρέπει να ακολουθηθούν οι διαδικασίες που προβλέπονται για τις δημόσιες συμβάσεις, με τις όποιες ευθύνες απορρέουν για τα μέλη του Δ.Σ. που θα λάβουν τις σχετικές αποφάσεις και θα βάλουν τις υπογραφές σε μελέτες, διαγωνισμούς και αναθέσεις έργων.
Πρέπει να είναι τρελός όποιος δεχτεί να μπλέξει σε αυτή τη διαδικασία και φαίνεται δεν βρέθηκε κανένας για να του τη φορτώσουν.
Σε αυτό το κράτος είτε θες να αλλάξεις μια λάμπα σ’ ένα δρόμο της Αθήνας είτε να αναγεννήσεις μια κοινωνία, κυριολεκτικά, από τις στάχτες της, θα σε σταματήσει το Βαθύ Κράτος. Κανείς, τελικά δεν μπορεί να τα βάλει με το Βαθύ Κράτος.
Με την ιδιότητα του αρθρογράφου του Liberal που έχει γράψει μύδρους κατά της προηγούμενης κυβέρνησης για το Μάτι, σηκώσαμε το τηλέφωνο και καλέσαμε το Μέγαρο Μαξίμου να πληροφορηθούμε τι σκοπεύει η κυβέρνηση να κάνει για να ξεκολλήσει η εταιρεία «Μαζί για το Μάτι» ώστε να προχωρήσει η αποκατάσταση της περιοχής.
Μας είπαν ότι θα το αναλάβει, εκ νέου, το γραφείο του Πρωθυπουργού. Αυτό φυσικά είναι πολύ θετικό και ήταν βέβαια αυτό που θέλαμε να ακούσουμε. Όμως, έτσι δεν επιλύεται το μόνιμο πρόβλημα της χώρας.
Και δεν επιλύεται το πρόβλημα γιατί ο Πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες, μέσα σε όλα, θα πρέπει να ασχοληθούν προσωπικά οι ίδιοι και με το θέμα της εταιρείας ειδικού σκοπού. Και αυτό που θα αναζητηθεί ως λύση θα είναι να βρεθεί ο τρόπος που παραβιάζει τους νόμους που έχουν ψηφιστεί από τη νόμιμη Βουλή της χώρας! Όπως έγινε και με την τροπολογία για το ποδόσφαιρο.
Είναι απίστευτο: Η λύση κάθε φορά είναι να βρεθεί ένας εύσχημος τρόπος που προσπερνά τις γραφειοκρατικές διαδικασίες αντί να αλλάξουμε τις διαδικασίες!
Ως πότε θα συμβαίνει αυτό; Είναι αυτό λύση; Όχι δεν είναι λύση. Η ερώτηση λοιπόν που προκύπτει αβίαστα είναι η επόμενη και είναι η μόνη ερώτηση που αξιώνουμε να απαντηθεί:
Πότε ο Πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θα αποφασίσουν να συγκρουστούν με μένος με τη χρόνια παθογένεια του κράτους; Πότε, επιτέλους, θα μπουν μπουλντόζες στο Κράτος;
