Του Γιώργου Τσαούση
Πέρασαν δέκα μήνες από τότε που ο Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του 'νέου φορέα' του 'προοδευτικού κέντρου', αποτέλεσμα αφενός εισηγήσεων 'συμβούλων' του επικεφαλής του Ποταμιού και αφετέρου απόφασης του ίδιου, θεωρώντας ότι είναι καλύτερα να ενταχθεί σε έναν παραδοσιακό πολιτικό φορέα – και μάλιστα ως ευπρόσδεκτος επισκέπτης – παρά να φέρει το βάρος της επιβίωσης του Ποταμιού. Τι κι αν η κίνησή του αυτή – η οποία μάλιστα πρώτα δημοσιοποιήθηκε και μετά ανακοινώθηκε στα μέλη του Ποταμιού – αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία, με τον αρχηγό ενός κοινοβουλευτικού κόμματος να είναι υποψήφιος για την αρχηγία ενός άλλου, τι κι αν η ίδια η διαδικασία «εκλογής αρχηγού από τη βάση και μετά … βλέπουμε», αποτελούσε επίσης μία παραδοξότητα!
Η συνέχεια γνωστή και επώδυνη τόσο για τον ίδιο το Σταύρο όσο όμως και για το Ποτάμι, το οποίο κυριολεκτικά σερνόταν σε μία αδιέξοδη διαδρομή, πλάι μάλιστα σε όσους μέχρι πρότινος κατηγορούσε ως «φθαρμένο πολιτικό προσωπικό». Το Ποτάμι σταμάτησε να εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις ενώ ταυτόχρονα ανακοινώθηκε ότι δε θα κατέλθει αυτόνομο στις επόμενες εθνικές εκλογές. Άλλωστε τι το θέλουμε το 'αυτόνομο Ποτάμι'; Ήρθε η ώρα για 'ανασύνθεση του χώρου', με ένα 'νέο φορέα', που θα καταγράψει άμεσα δημοσκοπικά 15%! Ακούγεται αστείο; Κι όμως, το ακούσαμε!
Όσοι βλέπαμε λίγο πιο πέρα από τη μύτη μας, ήμασταν σίγουροι εξ αρχής για το τι θα συμβεί. Γνωρίζαμε μάλιστα ότι όποια κι αν ήταν η εξέλιξη στην εκλογή αρχηγού, ποτέ δε θα ταίριαζαν τα χνώτα μας μ' αυτά των 'συντρόφων' της Χαριλάου Τρικούπη. Και μη μου πει κανείς ότι εκτός του ΠΑΣΟΚ, δίπλα μας ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Θεοχαρόπουλος, ο Ανδρουλάκης και ο Καμίνης, με διάθεση μάλιστα να στηρίξουν τις απόψεις μας. Δυστυχώς, ορισμένοι χρησιμοποίησαν πολλά τέτοια επιχειρήματα. Περιορισμένη αντίληψη της πραγματικότητας; μηδενική πολιτική διορατικότητα; και τα δύο ή και άλλα μαζί; Έτσι έγινε η μεγάλη ζημιά!
Φτάσαμε όμως στο σήμερα. Μετά την πρόσφατη απόφαση για άμεση και χωρίς όρους απεμπλοκή του Ποταμιού από το Κίνημα Αλλαγής, γυρίζουμε σελίδα! Έτσι, οφείλουμε να προσεγγίσουμε ξανά, όσα βέβαια ορισμένοι από μας δε σταματήσαμε ποτέ να πιστεύουμε: Ποτάμι οργανωτικά και πολιτικά αυτόνομο, να θέτει και όχι να δέχεται όρους, ως μία συνειδητοποιημένη και συνεπής πολιτική δύναμη. Με τη συμμετοχή όλων όσων έμειναν πιστοί στις αρχές και τις αξίες του, ειδικά όσων στάθηκαν συνειδητά μακριά από το πρόσφατο 'πείραμα'. Για ένα πολιτικό κίνημα που προτάσσει τις δημοκρατικές διαδικασίες, εμπιστεύεται τους ανθρώπους του και έχει διαρκώς στραμμένο το βλέμμα του στην κοινωνία, από τη μία άκρη της χώρας ως την άλλη!
Το έναυσμα για τη νέα αυτή πορεία οφείλει να δώσει ο ίδιος ο ιδρυτής του, ο Σταύρος Θεοδωράκης, ξεκινώντας από μία εξήγηση προς την κοινωνία για τη λανθασμένη στρατηγική του επιλογή, θέτοντας ταυτόχρονα τον εαυτό του στη διάθεση των μελών, ως επικεφαλής αλλά και απευθύνοντας μία ανοιχτή πρόσκληση συστράτευσης, τόσο για επιστροφή όσων έχουν αποχωρήσει όσο και για προσχώρηση νέων μελών, με ειλικρινή όμως διάθεση συνεργασίας. Αντίθετα, κάθε σκέψη επιστροφής στο παρελθόν, ακόμη κι αν προσωρινά αποδειχθεί εσωκομματικά 'πλειοψηφική', θα αποτελέσει ακόμη ένα – και σίγουρα το μοιραίο για το Ποτάμι – λάθος.
*Ο Γιώργος Τσαούσης είναι δικηγόρος και στέλεχος στο Ποτάμι, μέλος της ΜΕΣΥΑ και Υπεύθυνος του Τομέα Μεταναστευτικής Πολιτικής.
