Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ποτέ κόμμα. Οι συνιστώσες του αποτελούσαν ένα μίγμα ρομαντικών αναγνωστών του Μαρξ, αντιεξουσιαστών, μαχητικών συνδικαλιστών και οπορτουνιστών οπαδών του Λένιν που ήλπιζαν να αδράξουν την ευκαιρία της σοσιαλιστικής μετάλλαξης. Καμία από αυτές τις ομάδες δεν ήταν σε θέση να ηγηθεί της ανέλιξης στην εξουσία. Κι αυτό αποδείχθηκε ξεκάθαρα, όταν στα υπουργεία βρέθηκαν απίθανοι τύποι σαν τον Λαφαζάνη, τον Βαρουφάκη και την Βαλαβάνη.
Κι όμως, υπήρχε μία συνεκτική δύναμη η οποία ένωσε αθόρυβα όλα τα ανερμάτιστα κομμάτια του νέου μορφώματος στην πορεία προς την εξουσία. Το παλιό και ανθεκτικό ΠΑΣΟΚ βρέθηκε μέσα στην κοιλιά του «Δούρειου Ίππου», για να φτάσει στην «Τροία»! Χωρίς την «τεχνογνωσία» των παλιών συντρόφων, χωρίς το «DNA» του δοκιμασμένου λαϊκισμού, ο σημερινός πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα, ακόμα κι αν έλεγε τα διπλάσια ψέματα από αυτά που χρησιμοποίησε στην αντιμνημονιακή υστερία του.
Αν διαθέταμε ελάχιστη δόση «αριστερής» πονηριάς, θα έπρεπε να μας προβληματίσει η ραγδαία απώλεια του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Ήταν δυνατόν να καταποντιστεί ένα τέτοιο κόμμα, μέσα σε ένα χρόνο; Ο «λύκος» δεν χάθηκε μέσα στο δάσος. Απλά φόρεσε τη ροζ στολή του και ντύθηκε κοκκινοσκουφίτσα για να ξεγλιστρήσει από την ενέδρα της κρίσης και του πανικού.
Από δω και πέρα, όμως τι γίνεται; Τώρα που τελείωσε η μέθη της «επανάστασης» και όλοι οι «αντισυστημικοί» λούφαξαν στα λαγούμια τους, ποιος θα παίξει τον ρόλο του σοσιαλδημοκράτη; Καλά τα καταφέραμε και πουλήσαμε όλο το σανό μας αλλά τώρα η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί και μάλιστα με μόνιμο μνημόνιο. Μήπως είναι η ώρα του μετασχηματισμού της κυβέρνησης και του ίδιου του κόμματος σε ΠΑΣΟΚ; Mήπως είναι η ώρα της αποκάλυψης, προκειμένου να ισορροπήσει το κόμμα με τις επιταγές της εξουσίας που είμαστε αναγκασμένοι να ασκήσουμε;
Από Σεπτέμβριο έχουμε δύο κομβικά σημεία που θα κρίνουν την οριστική αλλαγή εποχής για τον ΣΥΡΙΖΑ: τα εργασιακά και ο νόμος για τα συνδικάτα. Πρόκειται για πολύ μεγάλες τομές που θα κρίνουν και το μέλλον της κυβέρνησης η οποία ήδη, έχει χάσει τεράστιο ποσοστό της εκλογικής της δύναμης.
Ο Αλέξης Τσίπρας, εν όψει και άλλων εξελίξεων, ετοιμάζει ήδη συνέδριο για την ανανέωση του κόμματος και την κατάλληλη ώρα, ανασχηματισμό για την ανανέωση της κυβέρνησης. Ο συνδυασμός των δύο αυτών κινήσεων θα ανοίξει την κοιλιά του ξέφρενου «αλόγου» για να ξεπηδήσει από μέσα το νέο «ΠΑΣΟΚ»! Το αναβαπτισμένο, ορεξάτο και εξαγνισμένο ΠΑΣΟΚ το οποίο, στο όνομα της Σοσιαλδημοκρατίας, θα διαχειριστεί την νέα κατάσταση ως κόμμα μεταρρυθμίσεων και αλλαγών. Και μάλιστα, θα βρει τρόπο να ικανοποιήσει και την «πελατεία» του αναδιατάσσοντας τις καινούριες θέσεις ευθύνης για συνδικαλιστές, στελέχη και κομματάρχες.
Και κάπως έτσι, θα φτάσουμε στην γόνιμη περίοδο μετά τις γερμανικές εκλογές του ΄17. Εκεί το νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, θα είναι πια έτοιμο για την μεγάλη στιγμή της διαγραφής του χρέους. Φτάνει βέβαια, οι δανειστές να θέλουν ακόμα να δώσουν το μεγάλο δώρο στον Αλέξη και όχι στον Κυριάκο. Γιατί δεν είναι καθόλου απίθανο την τελευταία στιγμή, να αλλάξουν διάθεση και να προτιμήσουν έναν άλλο πιο δυναμικό διαχειριστή των εξελίξεων για το μέλλον.
Όπως και να ΄χει όμως, οι ανάγκες του πολιτικού παιχνιδιού έτσι διαγράφουν την γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ στην σοσιαλδημοκρατική του μετάλλαξη, κλείνοντας ήδη τον δρόμο στους επίδοξους «γυρολόγους» που συνεχώς τριγυρίζουν από συνάντηση σε συνάντηση χωρίς λόγο και νόημα. Τι διαφορετικό έχουν να προσφέρουν άραγε οι «έντιμοι» της Κεντροαριστεράς, όταν επαγγέλλονται περίπου τα ίδια πράγματα με την Κεντροδεξιά για το μέλλον της χώρας; Στο τέλος, έξω από την πόρτα του «Νέου ΠΑΣΟΚ» του Αλέξη θα κάθονται, περιμένοντας την σειρά τους.
Όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα, θα συμβούν στο μέλλον. Με την προϋπόθεση βέβαια, ότι θα υπάρχει ακόμα μεσαία τάξη να ισορροπήσει τις κινήσεις του πολιτικού συστήματος, χωρίς η χώρα να καταρρεύσει.
