Του Στέλιου Ορφανάκη*
Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύς ντόρος για την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να περιορίσει τις εκπαιδευτικές εκδρομές στο εξωτερικό, με το σκεπτικό ότι δεν μπορούν όλοι οι μαθητές να ανταπεξέλθουν στα έξοδα, οπότε αυτοί που μένουν πίσω αισθάνονται άσχημα. Εξαιτίας αυτής της απόφασης ξεκίνησε ένας διάλογος για τα υπέρ και τα κατά. Στο διάλογο αυτό παρατήρησα ότι καμία πλευρά δεν ασχολήθηκε με το κατά πόσο το Κράτος μπορεί να διασφαλίσει συνθήκες για την ομαλή διεξαγωγή εκπαιδευτικών εκδρομών που σε άλλα Κράτη είναι αυτονόητες. Τί μας κρύβουν όλες οι κυβερνήσεις για τις εκπαιδευτικές εκδρομές;
Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που έχει ψηφιστεί και εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες οι καθηγητές συνοδοί και ο αρχηγός τής εκπαιδευτικής εκδρομής είναι υπεύθυνος να ελέγξει αν οι χώροι που θα γίνει η επίσκεψη είναι πιστοποιημένοι, αν διαθέτουν τις σχετικές άδειες λειτουργίας και τις κατάλληλες προδιαγραφές τόσο για τις εγκαταστάσεις όσο και για τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Επιπλέον ορίζεται ότι οι μετακινήσεις των μαθητών μπορούν να γίνουν με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς με την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι όροι ασφαλείας για το καθένα από αυτά. Δηλαδή το Υπουργείο Παιδείας στην πραγματικότητα μεταθέτει στους καθηγητές την ευθύνη για ελέγχους που κανονικά έπρεπε να κάνει το κράτος και για τους οποίους υπεύθυνη είναι η πολιτεία. Με αυτό το νομικό πλαίσιο ο εκτεθειμένος στο νόμο, εφόσον συμβεί κάτι, είναι ο εργαζόμενος. Ταυτόχρονα εκτεθειμένα στην ανεπάρκεια του κράτους είναι και τα παιδιά μας.
Οι συνοδοί καθηγητές αλλά και οι μαθητές εξαιτίας της ανικανότητας όλων των κυβερνήσεων να έχουν τον έλεγχο στην ελληνική επικράτεια είναι εδώ και δεκαετίες συμμέτοχοι σε μια ρωσική ρουλέτα, που αν κάτι πάει στραβά, κινδυνεύουν να μπλέξουν πολύ άσχημα και να καταστρέψουν ακόμα και την ίδια τη ζωή τους. Το Υπουργείο Παιδείας με το τελευταίο επικαιροποιημένο ΦΕΚ 681/06-03-2017 παραδέχεται στο άρθρο 11 παρ. 6 και 11 ότι επειδή το κράτος δεν είναι ικανό να ελέγξει τη νομιμότητα στην επικράτεια του μεταθέτει τις ευθύνες και τον έλεγχο στους καθηγητές. Το τραγικό είναι ότι αυτή την πρακτική δεν την εφαρμόζει μόνο στους δημόσιους υπαλλήλους αλλά και σε όλους τους πολίτες.
Τα εδάφια 6 και 11 του άρθρου 11 στο ΦΕΚ 681/06-03-2017
Αντί το Υπουργείο να ανησυχεί και να μεριμνά για το πώς θα φροντίσει να δημιουργήσει πιο ασφαλείς συνθήκες ώστε να μην κινδυνεύουν οι μαθητές στις εκδρομές, από την ανικανότητα του ίδιου του Κράτους και των πολιτικών να εγγυηθούν τα αυτονόητα μέσα στην επικράτεια του, αντί το Υπουργείο να ελέγξει την ποιότητα των προτεινόμενων προγραμμάτων μεταθέτει αλλού το πρόβλημα απαγορεύοντας τις εκδρομές στο εξωτερικό στα πλαίσια των προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων.
Ας αναρωτηθούμε όμως όλοι, που είναι πιο ασφαλείς οι μαθητές στην πραγματικότητα; Σε ποια χώρα τα παιδιά θα περπατάνε χωρίς φόβο και με ασφάλεια από διαβάσεις πεζών, βλέποντας τα αυτοκίνητα να κοκαλώνουν για να τα δώσουν προτεραιότητα, σε ποια χώρα θα τηρούνται οι κανόνες κοινής ησυχίας, προτεραιότητας κ.λ.π. χωρίς να χρειάζεται κανείς να μαλώνει για τα αυτονόητα, σε ποια χώρα θα μπορούν να διασκεδάσουν άνετα χωρίς να χρειάζεται να εισπνεύσουν το ντουμάνι καπνού του διπλανού τους, σε ποια χώρα τα παιδιά δεν θα τα σερβίρουν αλκοόλ γιατί είναι ανήλικα, σε ποια χώρα θα μπορούν να δειπνήσουν με ασφάλεια και όχι να κινδυνεύουν από τροφική δηλητηρίαση επειδή πήγανε συστημένα σε «καλό και φτηνό” εστιατόριο, σε ποια χώρα δεν χρειάζεται να ελέγξει ο συνοδός καθηγητής αν το μαγαζί διασκέδασης ή εστίασης έχει άδεια κανονικής λειτουργίας και εξόδους κινδύνου, γιατί αυτό είναι δουλειά των αστυνομικών αρχών του επίσημου κράτους; Φαντάζεστε ότι η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα; Ή μήπως τελικά οι μαθητές και οι καθηγητές είναι πιο ασφαλείς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όχι στην Ελλάδα οπότε οι εκπαιδευτικές εκδρομές θα πρέπει να απαγορευθούν πρώτα στην Ελλάδα;
*Ο κ. Στέλιος Ορφανάκης είναι Καθηγητής (M.Sc) Φυσικών και Θετικών Επιστημών στη Δημόσια Εκπαίδευση, έχει εξειδικευθεί στην Τραπεζική Διοίκηση και σε Παράγωγα Προϊόντα, έχει εργαστεί και ως Επενδυτικός Σύμβουλος στην Ιδιωτική Τραπεζική (Alpha Private Bank – Όμιλος ALPHA BANK). Από τον Ιανουάριο του 2017 είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας μέσω της διαδικασίας αξιολόγησης του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών.
Φωτογραφία: Intimenews
