Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο Τζόναθαν Κόου είναι ένας βρετανός συγγραφέας – βρέθηκε πριν τρία χρόνια στην Αθήνα- που έγραψε, μεταξύ άλλων το «Τι ωραίο πλιάτσικο»(What a carve up). Ο Κόου δίνει μια γλαφυρή περιγραφή των περιπετειών της βρετανικής αριστοκρατίας μετά τη δεκαετία του 1960, όταν ξαφνικά οι βαθυστόχαστοι βρετανοί αποικιοκράτες παρουσιάζονταν ως κωμικοί γέροι με κάσκες και βερμούδες, και οι σοβαρές αγγλίδες κυρίες ως ανέραστες γεροντοκόρες με τσιριχτές φωνές και κραυγαλέα καπελίνα, πλάσματα διεφθαρμένα πίσω από μια βιτρίνα ευγενείας.
Είναι λίγο περίεργο αλλά η πρόσφατη δίκη με κατηγορούμενους τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, μου δημιούργησε έναν έντονο συνειρμό με το μυθιστόρημα του Κόου. Θα θυμάστε την υπόθεση: η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ επιχορηγήθηκε με ποσά που ξεπερνούν σε ύψος το ένα εκατομμύριο ευρώ, τα οποία και δαπανήθηκαν για τις «ευγενείς ανάγκες» των υψηλόβαθμων στελεχών της. Επίσης η εταιρεία χορήγησε προς τη ΓΕΝΟΠ δάνειο ύψους 500.000 ευρώ, με συνθήκες που ελέγχονται ως προς η νομιμότητα τους καθώς και ποσό 300.000 ευρώ για ανύπαρκτη μελέτη... Παρά το πόρισμα-καταπέλτη των επιθεωρητών και το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, βάσει του οποίου βρίσκονται αντιμέτωποι ακόμα και με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης οι 59 κατηγορούμενοι, η ΔΕΗ Α.Ε δεν στράφηκε εναντίον πρώην αρχισυνδικαλιστών και επιτελικών στελεχών της!
Τελικά, οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν με την πολιτική ανοχή, όπως φαίνεται του μεγαλύτερου μέρους του πολιτικού συστήματος και όχι μόνο με την στήριξη της κυβέρνησης.
Σχεδόν ταυτόχρονα με τη δίκη όμως, έχουμε και την υπογραφή της πώλησης ποσοστού 24% του μετοχικού κεφαλαίου του ΑΔΜΗΕ έναντι 320 εκατ. ευρώ στην κινεζική State Grid, με προοπτική την ολικής μεταβίβαση έως τον Μάρτιο του 2017.
Σε άλλες εποχές, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, θα είχαμε την κήρυξη πολέμου από την ΓΕΝΟΠ. Η νέα διοίκηση και ο παλαιός «λόρδος» Φωτόπουλος μαζί, θα είχαν εισβάλει στο προεδρείο, θα είχαν κατεβάσει του διακόπτες και ίσως απειλούσαν να ρίξουν την ίδια την κυβέρνηση. Τώρα όμως δεν κουνήθηκε φύλλο. Ούτε καν μια ανακοίνωση δεν βγήκε από την άλλοτε λαλίστατη γραμματεία του συνδικάτου των «ευγενών» της ελληνικής «άρχουσας τάξης»…
Είναι ξεκάθαρο ότι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ιστορικό συμβιβασμό μιας πανίσχυρης ελίτ με το ελληνικό κράτος. Το deal έγινε με την ευκαιρία της απαλλαγής των κατηγοριών έναντι της ανοχής στην πώληση της ΔΕΗ! Πρόκειται για μία μακρά «συνεννόηση» μεταξύ κυβέρνησης και συνδικάτων η οποία βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και θα διαρκέσει όσο προχωρούν οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ.
Έτσι κι αλλιώς, η «άρχουσα τάξη» των συνδικαλιστών βλέπει ότι η εποχή της «αυτοκρατορίας» έχει παρέλθει οριστικά. Η ΔΕΗ βρίσκεται κάτω από καθεστώς διάλυσης, οι χρηματοδοτήσεις πια δεν υπάρχουν και η πολιτική κάλυψη εξαντλήθηκε στην απαλλαγή από τις παλιές αμαρτίες. Επομένως, δεν μένει τίποτε άλλο από την διατήρηση των παλαιών «τίτλων ευγενείας», όταν μάλιστα κατοχυρώνονται και τα κεκτημένα της χρυσής εποχής…
Η Ελλάδα είναι προφανές πως δεν υπήρξε ποτέ Βρετανία. Οι οθωμανικοί κατσαπλιάδες δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ ούτε από τους Φαναριώτες ούτε από τους αστούς της Σμύρνης ή της Κωσταντινούπολης. Ίσα ίσα τους απορρόφησαν στις κοινότητές τους και επέβαλαν ολοκληρωτικά την δική τους μακραίωνη κουλτούρα. Η αντίστοιχη βρετανική αριστοκρατία που ξεμπροστιάζει ο Κόου στο βιβλίο τους είναι οι δικοί μας Φωτόπουλοι και οι «φατρίες» τους σε όλη την διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Οι νέοι «ευγενείς» που απόλαυσαν τα προνόμια που η κοινωνία όφειλε στην δημιουργική αστική τάξη αλλά δεν τα απέδωσε ποτέ.
Τώρα όμως, μέσα στην γενικότερη παρακμή, καταρρέουν και οι δομές του συνδικαλισμού. Μαζί με την απώλεια των «αποικιών», χάνεται και το «μεγαλείο» των ανθρώπων που κυβέρνησαν τη χώρα μέχρι σήμερα. Το μόνο που τους απομένει, κατά τη διάρκεια της αποχώρησης, είναι να υπογράφουν «συνθήκες» άμυνας και προστασίας.
«Τι ωραίο πλιάτσικο» αλλά και τι ωραία η συστράτευση όλων- διακομματική ομερτά- να επιδείξουν «σεβασμό» στην ελίτ των «ευγενών» που παραδίδει τα σκήπτρα…
