Ένα εμπορικό κατάστημα που οφείλει σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία θα αντιμετωπίσει και δικαίως την οργή του κ. Πιτσιλή. Αν πρόκειται όμως για μεγάλη επιχείρηση που οφείλει μερικά εκατομμύρια ευρώ, τότε οι αρμόδιες αρχές θα κλείσουν τα μάτια. Αν δε η επιχείρηση είναι κάποιο Μέσο Ενημέρωσης, τότε οι αρμόδιες αρχές κλείνουν και στόμα και αφτιά.
Ασφαλώς και δεν είναι το πρόβλημα μόνο της εφορίας. Το πρόβλημα είναι του πολιτικού συστήματος που ηθελημένα αγνοεί βασικούς κανόνες λειτουργίας της φύσης και θεωρεί ότι μπορεί κανείς να συντηρήσει αιώνια στον καταψύκτη ένα πτώμα με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή στο μέλλον η επιστήμη θα ανασταίνει και νεκρούς. Το γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί το πολιτικό σύστημα έχει αποδειχτεί νεκρόφιλο, είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης. Η αλήθεια πάντως είναι ότι μία Οικονομία δεν μπορεί να πάρει μπροστά αν θυμίζει νεκροταφείο.
Το πολιτικό σύστημα είναι η μία πλευρά του τριγώνου. Η άλλη είναι το τραπεζικό σύστημα που φοβάται τα ξεκαθαρίσματα και τις μεγάλες αλλαγές, επειδή αυτές μπορεί να φέρουν στην επιφάνεια τα σκουπίδια που τόσο καιρό έκρυβαν κάτω από το χαλί. Είναι καλύτερο να συνεχίσουν με κάποιον τρόπο να δείχνουν το δάνειο ότι δεν είναι κόκκινο, έστω ότι είναι ροζ, από το να αναγκαστούν να γράψουν νέες επισφάλειες.
Τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και οι τράπεζες χρησιμοποιούν το άλλοθι της υπεράσπισης των θέσεων εργασίας. Διαχρονικά έχει αποδειχτεί ότι αυτός είναι ο χειρότερος τρόπος για να προστατεύσει κάποιος θέσεις εργασίας. Είναι όμως η πιο αποτελεσματική συνταγή για να τινάξει στον αέρα ολόκληρους κλάδους. Για παράδειγμα, μία επιχείρηση που δεν πληρώνει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές μπορεί να πουλάει πιο “φθηνά” τα προϊόντα της από μία άλλη εταιρεία του ίδιου κλάδου που επέλεξε τον δρόμο της αρετής, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια και τον ενάρετο στην καταστροφή. Γιατί να πουλάει πιο “φθηνά”; Για να βρει την ρευστότητα και να πληρώσει έτσι μισθούς και προμηθευτές.
Και ο κ. Πιτσιλής; Έχει γούστο τώρα τράπεζες και πολιτικοί να δείξουν με το δάκτυλο την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων. Από την άλλη πλευρά δεν είναι άμοιρη ευθυνών η ΑΑΔΕ. Είναι αστείο να κυνηγούν μικρομεσαίους φουκαράδες και να αφήνουν κάτι απίστευτους τύπους να το παίζουν καθοδηγητές των μαζών με οφειλές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.
Να το πάρουμε από την αρχή για να μην χαθούμε στις βρωμερές λεπτομέρειες. Λοιπόν! Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι μία προβληματική επιχείρηση αποτελεί καρκινικό κύτταρο που απειλεί την υγεία όλου του συστήματος. Ότι ο καλύτερος τρόπος διασφάλισης των θέσεων εργασίας και της οικονομικής δραστηριότητας είναι η αναζήτηση νέων μετόχων. Αν η κυβέρνηση θέλει να κάνει μία σημαντική μεταρρύθμιση αυτή μπορεί να είναι η θέσπιση γρήγορων διαδικασιών για να ξεκαθαρίζει το τοπίο σε προβληματικές επιχειρήσεις. Διαφορετικά θα γεμίζουμε την όμορφη παραλία μας με νέους σταυρούς. Ξέρετε πολλούς που θα ήθελαν να κάνουν μπάνιο απλώνοντας την πετσέτα τους δίπλα σε έναν τάφο; Μην περιμένουμε επενδύσεις με τέτοιες συνθήκες. Με νταβατζήδες και αγύρτες δεν προσελκύει κανείς επενδυτές. Το πολύ – πολύ να συγκεντρώσει τα ναυτάκια του έκτου στόλου κάθε φορά που φτάνουν στον Πειραιά...
Θανάσης Μαυρίδης
