Του Ανδρέα Λοβέρδου
Η είδηση ότι στο προσχέδιο του προϋπολογισμού εμπεριέχεται η πρόθεση της κυβέρνησης να μην περικοπούν οι συντάξεις αναδεικνύει εναργέστατα τις αθλιότητες, στις οποίες επιδίδονται οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κάθε φορά που έρχονται αντιμέτωποι με πραγματικά προβλήματα. Μόνο που οι συνταξιούχοι ως γνωστόν παγκοσμίως δεν πληρώνονται με προθέσεις αλλά με ζεστό χρήμα. Και αυτά τα χρήματα η παρούσα Κυβέρνηση όχι μόνο δεν φρόντισε να τα διασφαλίσει αλλά, τόσο με το νόμο Κατρούγκαλου όσο και με την δέσμευση που ανέλαβε απέναντι στους δανειστές μας για περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων, στην κυριολεξία τα πετσόκοψε.
Αντιμετωπίζουμε λοιπόν σήμερα το εξής παράδοξο: Ο κ.Τσίπρας και η κυβέρνησή του δεσμεύτηκαν για περικοπή συντάξεων και τώρα που νιώθουν το πολιτικό έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους επιδιώκουν να εμφανίσουν ως επιτυχία την προσπάθεια να μην ισχύσουν τελικά τα μέτρα που αυτοί οι ίδιοι αποδέχτηκαν και νομοθέτησαν. Πρόκειται για σχιζοφρενική προσέγγιση. Και όμως επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποτελεί κι αυτό μέρος της τρέχουσας κατάστασης των πραγμάτων.
Το στοιχείο που επιτείνει όμως την συγκεκριμένη αθλιότητα και ταυτοχρόνως ενισχύει την κρατούσα άποψη που λέει πως ό,τι πιάνουν γίνεται κάρβουνο είναι ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Και ενώ στον προϋπολογισμό παρουσίασαν δύο σενάρια, στην πραγματικότητα διαθέτουν και ένα τρίτο: εκείνο της μερικής περικοπής. Σήμερα τα διεθνή μέσα προβάλουν το ενδεχόμενο της μη περικοπής ως πρώτο θέμα, πράγμα που σημαίνει πως όλοι στρέφονται εναντίον μας.
Η αναστολή της περικοπής των συντάξεων έπρεπε να είχε επιτευχθεί μετά από σοβαρές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και όχι να αναγγελθεί προκαταβολικά και με τυμπανοκρουσίες. Οι τυμπανοκρουσίες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγιναν ξεκάθαρα για ψηφοθηρικούς λόγους. Η εντύπωση όμως που έδωσαν σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι ότι το πρόγραμμα ξηλώνεται. Για άλλη μια φορά δηλαδή επέλεξαν προκειμένου να κερδίσουν ελάχιστο πολιτικό χρόνο να εξαπατήσουν τους Έλληνες, βλάπτοντας όμως ανεπανόρθωτα τα συμφέροντά τους. Ακριβώς γι΄αυτό το λόγο αναφέρθηκα σε αθλιότητες σε βάρος της χώρας και για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω ότι ο λαϊκισμός πλήττει κυρίως και πρωτίστως εκείνους που υποτίθεται ότι θέλει να προστατεύσει.
Τα πράγματα είναι απλά και η εξήγηση είναι συγκεκριμένη για όσα τραγελαφικά συμβαίνουν και με την περίπτωση των συντάξεων. Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν πορεύονται χωρίς σχέδιο και διαθέτουν μηδενικές ικανότητες προκειμένου να αντιμετωπίσουν μεγάλα ή μικρότερα ζητήματα εν προκειμένω της οικονομίας. Η συνταγή τους είναι γνωστή. Πρώτα τάζουν, μετά δεν τους βγαίνει, μετά υποκύπτουν απεγνωσμένοι σε όποια λύση τους δοθεί και στο τέλος, νομίζοντας ότι οι Έλληνες διαθέτουν μνήμη χρυσόψαρου, διατρανώνουν τις προθέσεις τους για την αποφυγή του κακού που αυτοί οι ίδιοι ιδίαις χερσίν προξένησαν. Από προθέσεις όμως χορτάσαμε! Και επειδή καμία κυβέρνηση δεν δικαιούται μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης να παρουσιάζει προθέσεις αλλά μόνο αποτελέσματα η συνέχεια είναι προδιαγεγραμμένη. Πολύ αργά για προθέσεις. Οι μέρες αυτής της κυβέρνησης είναι μετρημένες και ευτυχώς!
