Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Τις τελευταίες εβδομάδες, σχεδόν κάθε μέρα, διαβάζουμε στα σόσιαλ μήντια και στον ηλεκτρονικό Τύπο (που συνήθως αναπαράγει τις σχετικές πληροφορίες από το facebook) για περιστατικά πολιτών-πεζών στους δρόμους που αγανακτισμένοι από τη συμπεριφορά των οδηγών αναλαμβάνουν μόνοι τους να διευθετήσουν το πρόβλημα.
Προχθές, έγινε viral το ποστ στο facebook μιας γυναίκας που φωτογράφισε έναν άντρα που της επιτέθηκε λεκτικά μόλις του επεσήμανε ότι είχε παρκάρει σε θέση για ανάπηρους. Χθες διαβάσαμε για ένα άλλο περιστατικό, στη Γλυφάδα, όπου κάποιος άγνωστος κατέστρεψε και τα τέσσερα λάστιχα παράνομα σταθμευμένου αυτοκινήτου.
Τα περιστατικά πληθαίνουν και τα σόσιαλ μήντια, συνεπικουρούμενα κι από τα σάιτ, μάλλον ενθαρρύνουν τους πολίτες να αντιδρούν στην αυθαιρεσία στο δημόσιο χώρο αναλαμβάνοντας οι ίδιοι δράση αντί να αναφέρουν το πρόβλημα σε κάποια αρμόδια αρχή.
Ποιος μπορεί να τους κακίσει όταν γνωρίζουμε περιστατικά σοβαρότερα όπου πολίτες καλούν έντρομοι την αστυνομία ενώ τους ληστεύουν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και δεν εμφανίζεται ποτέ ή όταν πλέον είναι αργά; Πόσες ιστορίες έχουμε ακούσει για κλήσεις στην αστυνομία, την τροχαία, τη δημοτική αστυνομία με τους πολίτες να λαμβάνουν ως απάντηση ότι τα περιπολικά δεν έχουν καύσιμα ή ακόμα τα όργανα να δηλώνουν αναρμοδιότητα ειδικά η Δημοτική Αστυνομία;
Την ίδια στιγμή δημόσιος χώρος παραχωρείται καταχρηστικά. Σήματα αναπήρων δίδονται δίχως έλεγχο, η Τροχαία δεν περιπολεί όσο χρειάζεται, η Δημοτική Αστυνομία των Δήμων κάνει τα στραβά μάτια.
Δεν είναι βέβαια νέο το φαινόμενο. Πριν από κάποια χρόνια, το 2009, είχε λάβει μεγάλη δημοσιότητα μια δίκη μεταξύ ενός πολίτη που για να διασχίσει το πεζοδρόμιο που είχε κλείσει κάποιο τζιπ πέρασε από πάνω του προξενώντας κάποιες βλάβες στη λαμαρίνα του αυτοκινήτου. Το δικαστήριο τότε είχε λάβει μια μάλλον «σολομώντεια απόφαση» με την οποία δεν δικαίωσε την πράξη του πεζού αλλά αναγνώρισε την αγανάκτησή του.
Από το 2009 το θέμα έχει σχεδόν… ιδεολογικοποιηθεί. Και είναι λογικό αφού η κατάσταση αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει. Στους αρμόδιους δεν καίγεται καρφάκι για την αστυνόμευση των δημόσιων χώρων και την εφαρμογή των νόμων και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε κανένα επίπεδο, δεν οργανώσει έστω κάποια καμπάνια ευαισθητοποίησης των οδηγών αλλά και των πεζών.
Είναι θέμα χρόνου η κατάσταση να κλιμακωθεί δεδομένου ότι τα πνεύματα είναι πολύ τεταμένα και τότε τι θα κάνουμε; Θ'αρκεστούμε στην εκτόνωση της οργής μας στα σόσιαλ μήντια και στην αρθρογραφία ενώ η Πολιτεία θα δηλώνει αναρμόδια. Μετά θα ξεχαστεί. Μέχρι το επόμενο σοβαρό επεισόδιο...
