Του Σάκη Μουμτζή
Σε συνέντευξη του σε εφημερίδα χθες, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σ. Δραγασάκης, δήλωσε πως αν οι δανειστές ζητήσουν πρόσθετα μέτρα, θα υπάρξει πολιτικό πρόβλημα, καθώς η κυβέρνηση ψηφίστηκε για να εφαρμόσει αυτά που συμφωνήθηκαν το καλοκαίρι του 2015.
Αυτή η ευαισθησία του αντιπροέδρου στον σεβασμό της ψήφου του ελληνικού λαού είναι υποκριτικά επιλεκτική, γιατί δείχνει να αγνοεί την ευκολία με την οποία το κόμμα του κατεξευτέλισε δύο φορές τις υποσχέσεις του βάσει των οποίων κατήγαγε περιφανείς εκλογικές νίκες. Την πρώτη φορά όταν λησμόνησε το σύνθημα με το οποίο κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και τη δεύτερη φορά όταν, αγνοώντας επιδεικτικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, υπέγραψε το αριστερό μνημόνιο.
Όπως θα θυμούμαστε, η περιφρόνηση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος και η υπογραφή του τρίτου μνημονίου συνοδεύτηκε από αναφορές σε λενινιστικά τσιτάτα για να της αποδοθούν τα χαρακτηριστικά της επαναστατικής τακτικής, της συντεταγμένης αναδίπλωσης για να κερδηθεί χρόνος, ώστε η μεγάλη μάχη να δοθεί υπό ευνοϊκότερες συνθήκες στο μέλλον.
Με βάση τη συμφωνία αυτή, τα νέα μέτρα θα έπρεπε να εφαρμοσθούν άμεσα, ώστε η αξιολόγηση τους να κλείσει το αργότερο τον Νοέμβριο του 2015 για να έχουν αυτά άμεσο αντίκτυπο στην πραγματική οικονομία.
Η συγκυβέρνηση, πιστή στη γραμμή που χάραξε πως το μνημόνιο της επιβλήθηκε πραξικοπηματικά και πως η υπογραφή του ήταν μια κίνηση υψηλής τακτικής, αρνήθηκε πεισματικά να το εφαρμόσει, στέλνοντας την αξιολόγηση στις καλένδες. Συγχρόνως επεδίωξε με την παρατεταμένη αναβολή των μέτρων να κρατήσει συμπαγή τον βασικό κορμό των ψηφοφόρων της.
Βέβαια και μόνον η δημοσίευση των πιθανών περικοπών συντάξεων και αυξήσεων της φορολογίας και των εισφορών έδωσε στη Νέα Δημοκρατία δημοσκοπικό προβάδισμα 5 - 8 μονάδων. Γίνεται εύκολα αντιληπτό τι θα συμβεί, μόλις όλο αυτό το πακέτο μέτρων κάνει επιδρομή στις τσέπες των πολιτών.
Το πολιτικό πρόβλημα που επικαλείται ο σύντροφος Δραγασάκης ήδη υπάρχει και αφορά τις σχέσεις του κόμματος του με την κοινωνία. Με τους εξαπατημένους ψηφοφόρους, που μόλις ενάμισι χρόνο μετά αναδεικνύουν σαν καλύτερη κυβέρνηση αυτή των Σαμαροβενιζέλων. Αλλά ο αντιπρόεδρος, όταν εννοεί πως θα δημιουργηθεί πολιτικό πρόβλημα αν οι δανειστές ζητήσουν πρόσθετα μέτρα, αναφέρεται στο εσωτερικό του κόμματός του. Γιατί αυτό τον ενδιαφέρει. Η παραμονή και η νομή της εξουσίας που θα κινδυνεύσει, αν διασαλευθεί η κομματική συνοχή.
Γιατί αν τον ενδιέφερε η οικονομική ανάπτυξη και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, θα φρόντιζε η αξιολόγηση να είχε κλείσει τον Νοέμβριο του 2015, καθώς γνώριζε και γνωρίζει πως η καθυστέρηση στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων δημιουργεί πρόσθετες τρύπες στην Οικονομία, που απαιτούν πρόσθετα μέτρα.
Για να γίνει εύκολα αντιληπτός ο χατζηαβατισμός του σ. Δραγασάκη, αυτός θα ήθελε αν η αξιολόγηση «τραβούσε» ως το 2017, να εφαρμοζόταν και τότε τα μέτρα του καλοκαιριού του 2015. Και αν ένα μέρος των ψηφοφόρων του αρέσκεται στον σανό, οι εταίροι - δανειστές απέδειξαν πως πλέον δεν τρώνε κουτόχορτο.
Γι΄ αυτό φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να βγει από το αδιέξοδο που τον οδήγησε η τακτική της διαρκούς μετάθεσης της λήψης μέτρων, με τη δημιουργία πολιτικής κρίσης στις σχέσεις με τους δανειστές. Είναι η μόνη διέξοδος για να μην εξαερωθεί πολιτικά. Το ότι θα καταστραφεί η χώρα δεν τους ενδιαφέρει. Το έχουν αποδείξει.
