Ο Κυριάκος μπορεί να κάνει ένα μόνο πράγμα για να αποδείξει ότι θέλει να πάει την χώρα μπροστά κι ότι αδιαφορεί πλήρως για τα μικροπολιτικά. Να μιλήσει και στον κόσμο της Αριστεράς. Να μην το φοβηθεί. Να γυρίσει την πλάτη του στα μηνύματα μίσους. Η χώρα αυτή θα βγει από τα αδιέξοδά όταν ανακαλύψει το αυτονόητο: Όλοι αναπνέουμε τον ίδιο αέρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας έσπειρε στην κοινωνία τους σπόρους του μίσους και επιχείρησε να πάρει την ρεβάνς για την ιστορική ήττα της Αριστεράς στον Εμφύλιο. Άνοιξε και πάλι ματωμένα τεφτέρια στη λογική του «ή μας τελειώνουν ή τους τελειώνουμε». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δύο δρόμους: Ο ένας είναι να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα. Ο άλλος να τραβήξει μία γραμμή και να δώσει ένα μήνυμα ενότητας και ελπίδας.
Ο κόσμος στην κοινωνία έχει σταματήσει ακόμη και να βλέπει δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση. Αποφεύγει να διαβάσει εφημερίδες. Δεν ενημερώνεται, επειδή δεν τον νοιάζει πλέον. Νιώθει έτσι κι αλλιώς ασφυκτικά πιεσμένος από μία αφόρητη πραγματικότητα. Το μόνο που θέλει είναι να βελτιώσει τη ζωή του. Και ξέρει ότι στο σύγχρονο κόσμο μας δεν υπάρχει αριστερός ή δεξιός τρόπος για να μαζεύονται τα σκουπίδια! Δεν είμαστε στο 1920 για να δηλώνει κανείς άγνοια για το τι πραγματικά πρεσβεύουν οι μαρξιστές. Σε μία εποχή που οι πιο σκληροί καπιταλιστές αποδεικνύονται οι Κινέζοι, όλα όσα λέγονται περί κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς αφορούν μικρές κοινότητες ανθρώπων.
Ένας τρόπος υπάρχει για να φέρει κανείς επενδύσεις στη χώρα και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Ένας τρόπος υπάρχει για να αυξήσει κανείς το εισόδημα των ανθρώπων. Ένας τρόπος υπάρχει για να αποκτήσει η χώρα πλούτο. Απλά, χρειάζεται ένας άνθρωπος για να κάνει τη δουλειά. Να τους πείσει όλους ποιος είναι ο δρόμος και να τους δείξει ότι έχουν συμφέρον να τον ακολουθήσουν.
Έπειτα από δέκα χρόνια κρίσης, έχουμε όλοι κουραστεί. Δεξιοί, Αριστεροί και Κεντρώοι. Η χώρα χρειάζεται επειγόντως μία ορθολογική λύση και όχι ένα ρεσιτάλ ρεβανσισμού. Η χώρα δεν ψάχνει τον επόμενο Πρωθυπουργό, αλλά τον επόμενο ηγέτη. Το αν αυτός θα είναι ο Κυριάκος ή ο επόμενος, αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσει ο ίδιος ο Κυριάκος.
Δεν έχει νόημα να πάει ο κ. Μητσοτάκης προς τα Δεξιά ή προς τα Αριστερά. Δεν έχουν νόημα όλα αυτά! Σημασία έχει να παρουσιάσει ένα εφικτό σχέδιο για την επόμενη ημέρα. Να μιλήσει σε όλους τους Έλληνες, να τους κοιτάξει στα μάτια και να τους εξηγήσει με απλά λόγια ποια είναι τα επόμενα βήματα. Όλοι μαζί θα βγούμε από αυτόν τον βούρκο. Θα ήταν αστείο οτιδήποτε άλλο λέγαμε. Ας πούμε ότι οι Δεξιοί θα βγουν από την λάσπη και θα μείνουν σε αυτή οι Αριστεροί. Θλιβερό! Όλοι μαζί θα σωθούμε ή όλοι μαζί θα χαθούμε.
Δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές; Προφανώς! Μόνο που αυτές δεν είναι όμοιες με εκείνες του παρελθόντος. Μπορούμε να δεχτούμε ότι η Γαλλία είναι περισσότερο φιλελεύθερη χώρα από ότι το Βιετνάμ, αλλά στην Οικονομία το Βιετνάμ είναι μπροστά στη Γαλλία μία όαση ανάπτυξης. Ευτυχώς ή δυστυχώς ο κόσμος μας αλλάζει. Αν θέλουμε να βρούμε μία ουσιαστική διαχωριστική γραμμή είναι αυτή μεταξύ του λαϊκισμού και του ορθού λόγου. Αυτό ναι, αλλά ισχύει παντού και πάντα.
Αν στην Ελλάδα δεχτούμε ότι με την ήττα της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ηττάται ο λαϊκισμός, μένει να αποδείξουμε ότι υπάρχει χώρος για τον ορθό λόγο. Κι η αρχή μπορεί να γίνει μόνο με τον πολιτικό λόγο που θα αρθρώσει ο κ. Μητσοτάκης. Αν μπορεί να γίνει ο ενωτικός ηγέτης που χρειάζεται η χώρα. Να δείξει τον δρόμο στους χαμένους ταξιδιώτες. Ένα ασφαλές λιμάνι ψάχνουν όλοι, όχι μια ακόμη περιπέτεια στην Κόλαση της κρίσης…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
