Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Είκοσι ημέρες μετά την επανεκλογή του ως προϊσταμένου στην Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας, στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές των δικαστών, ο Ισίδωρος Ντογιάκος εξέπεσε της θέσης του, αφού του επιδόθηκε η απόφαση πειθαρχικής καταδίκης του.
Η καταδίκη από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου αφορά σε προσβολή της Προέδρου του ανωτάτου δικαστηρίου. Η επίδοση της απόφασης στον εισαγγελικό λειτουργό δημιουργεί νέα δεδομένα στο χώρο της Εισαγγελίας Εφετών, καθώς είναι η πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο, ενώ ακόμα παραμένει άγνωστο αν οι εκλογές θα επαναληφθούν ή αν προϊστάμενος θα μείνει ο αναπληρωτής του Αντώνιος Λιώγας που στην εκλογική αναμέτρηση για την επιλογή προϊσταμένου ήρθε δεύτερος.
Άλλη μία “πρώτη φορά” λοιπόν, για την Δικαιοσύνη!Πρώτη φορά η κ. Θάνου μηνύει τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Τσακυράκη, πρώτη φορά ο κ. Παπαγγελόπουλος στέλνει “ραβασάκια” σε ανώτατη δικαστικό, πρώτη φορά τσακώνονται σχεδόν δημοσίως στο ΣτΕ και πρώτη φορά ένας νεοεκλεγείς προιστάμενος εκπίπτει της θέσης του γιατί “προσέβαλε” την τιμή της προέδρου του Αρείου Πάγου.
Πρωτή φορά η Δικαιοσύνη δοκιμάζεται, με ανεύθυνες πρωτοβουλίες δικαστικών; Όχι βέβαια. Πρώτη φορά όμως, συσσωρεύονται τόσες κινήσεις πανικού στο δικαστικό σώμα, δημιουργώντας ένα κλίμα απαξίωσης στην κοινή γνώμη.
Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση είναι σε όλα παρούσα, δίνοντας την εντύπωση πως βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο καθεστωτικής επιβολής από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και την προεδρία του Αρείου Πάγου. Η συγκεκριμένη πιθανότητα τείνει να γίνει βεβαιότητα, αν συνυπολογίσει κανείς ότι ο κ. Ντογιάκος είχε την διαβεβαίωση του υπουργείου ότι δεν θα εκπέσει του αξιώματός του και επομένως μπορεί να θέσει υποψηφιότητα και να εκλεγεί. Με λίγα λόγια, ο ίδιος ο εισαγγελέας έπεσε σε μια καλοστημένη παγίδα, η οποία δεν εξέθεσε μόνο τον ίδιο αλλά και όλους εκείνους τους δικαστές που τον ψήφισαν.
Το ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο επόμενος υποψήφιος στις επαναληπτικές εκλογές, όταν γνωρίζει τι τον περιμένει αν αποφασίσει η κ. Θάνου να “προσβληθεί”. Ποιος θα είναι ο άνθρωπος που θα θελήσει να καταλάβει τη θέση ενός καθαιρεθέντα προβεβλημένου συναδέλφου του,όταν θα γνωρίζει εκ των προτέρων, την σιωπηλη απαξίωσή του από το υπόλοιπο σώμα των δικαστών;
Δυστυχώς για όλους μας, η δημόσια ατμόσφαιρα μολύνεται καθημερινά από φόβους, δυσπιστίες και μηδενιστικές τάσεις, απέναντι σε θεσμούς και πολιτικές αξίες. Συνεχώς, συμβαίνουν για πρώτη φορά, κινήσεις πανικού μιας ανεύθυνης πολιτικής ηγεσίας (νομοθετική-εκτελεστική- δικαστική), η οποία δεν θέλει να διακρίνει τις εξουσίες της. Και όχι μόνο αυτό. Επιμένει να κάνει τα πάντα ώστε να δείξει και στον τελευταίο πολίτη, ότι μόνο ο συγκεντρωτισμός ενός κόμματος και των προσωπικών του φίλων μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα.
Όσο η Δικαιοσύνη ακολουθεί αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο, τόσο θα πληθαίνουν οι ανησυχίες για εκτροπή των θεσμών. Το βέβαιο είναι πάντως, ότι δημοκρατία χωρίς ισότητα και αξιοκρατία, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Ας το καταλάβουν αυτό στο Μαξίμου, αν θέλουν να ολοκληρώσουν την πορεία τους στην διακυβέρνηση ως εκλεγμένη κυβέρνηση και όχι ως ολοκληρωτικό καθεστώς...
