Πάμε σε ένα νέο κραχ ή τελικά αυτό «απαγορεύεται»; Ο Μιχάλης Τουτζιάρης, επαγγελματίας των αγορών, μου είχε γράψει το 2014 ότι οι αγορές «δεν γίνεται να πέσουν». Δικαιώθηκε πλήρως! Και τώρα; Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άρθρα που έχω φιλοξενήσει! Δυστυχώς, συμφωνώ και στις διαπιστώσεις του για την Ελλάδα: «Η κυβέρνηση καταλαβαίνει ότι οδηγούμαστε σε αδιέξοδο και πλήρη κατάρρευση».
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μία διαφορά φάσης με τον υπόλοιπο κόσμο. Στη διεθνή ειδησιογραφία κυριαρχεί το πρόβλημα της «φούσκας» των αγορών, αλλά στα δικά μας κυριαρχεί η «φούσκα» του ασφαλιστικού μας συστήματος. Το πρόβλημα στο εξωτερικό είναι ότι οι αγορές δείχνουν να έχουν περάσει εδώ και καιρό στην ζώνη της φούσκας. Και το ερώτημα είναι το πότε θα συμβεί το μοιραίο. Μακάρι να ασχολούμασταν και στην Ελλάδα με ένα τέτοιο θέμα. Θα σήμαινε ότι έχουμε απολαύσει στο προηγούμενο χρονικό διάστημα την χαρά των υπεραξιών. Αλλά αυτό δεν έχει συμβεί! Στην Ελλάδα υπάρχει η φούσκα του ασφαλιστικού συστήματος. Διαβάστε ένα πραγματικά ενδιαφέρον άρθρο!
Το παγκόσμιο πείραμα της απεριόριστης ρευστότητας κερδίζει απλά χρόνο
Πέρασαν τέσσερα χρόνια από τη φιλοξενία στη στήλη σας (στο capital 26,6,2014) του σχολίου μου με τίτλο «ή άνοδος ή χάος». Επανέρχομαι σήμερα καθώς πιστεύω ότι πλησιάζουμε στο σημείο καμπής που θα κρίνει την πορεία των διεθνών αγορών αλλά και την πορεία της χώρας μας η οποία, όπως πολύ σωστά αναφέρετε στο σημερινό σας άρθρο, αποτελεί ένα παγκόσμιο πρωτότυπο πείραμα. «Ο χρόνος μας τελειώνει, η ανθρωπότητα βαδίζει σε ανεξερεύνητα μονοπάτια. Οι αγορές δεν μπορούν να πέσουν, είναι αδύνατον να τις αφήσουν. Καθόμαστε πάνω σε μια «βόμβα μεγατόνων» η οποία δεν είναι άλλη από την μόχλευση των αγορών μέσω παραγώγων.»(26,6,2014). Με αυτό το σχόλιο αφήσαμε τις αγορές και σήμερα τις βρίσκουμε 30% υψηλότερα γιατί απλά δεν γίνεται να πέσουν!! Καθημερινά δεχόμαστε δεκάδες αναλύσεις που προμηνύουν την καταστροφή. Περάσαμε γεγονότα όπως το brexit ή την εκλογή Trump «αναίμακτα» και με νέα υψηλά όταν μια σημαντική μερίδα αναλυτών όπως η Jp Morgan,Goldman Saschs,Bank of America κ.α. προέβλεπαν γκρέμισμα των αγορών. Κι όμως τίποτε δε γίνονταν, απλά επειδή δε γίνεται να πέσουν!! Η αυξανόμενη ρευστότητα προκαλεί ανεξέλεγκτες αγορές, καθώς η αίσθηση ότι θα υπάρχει πάντοτε ο «από μηχανής θεός»(κεντρικές τράπεζες) που θα σώζει τα κερδοσκόπους τραπεζίτες, (γιατί διαφορετικά θα έρθει το ΧΑΟΣ),λειτουργεί υποστηρικτικά στην πυραμίδα των αγορών-ΚΑΖΙΝΟ! Οι «φούσκες» είναι αποτέλεσμα μαζικής ψυχολογικής κατάστασης κατά τη διάρκεια της οποίας οι κερδοσκόποι δεν αγοράζουν μετοχές ή άλλες επενδύσεις γιατί πιστεύουν ότι θα έχουν υψηλές αποδόσεις, τις αγοράζουν γιατί θεωρούν ότι μπορεί να τις πουλήσουν σε κάποιον άλλο ακριβότερα. Είναι τόσο σίγουροι ότι αυτό θα συνεχίζεται επ'άπειρον που τα στοιχήματα παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, γιατί απλά, οι αγορές δε γίνεται να πέσουν!!
Σήμερα οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν τα χρέη(ομόλογα) των κρατών και των μεγάλων πολυεθνικών,(στην περίπτωση της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας και μετοχές-μένει να το δούμε και στις υπόλοιπες όταν θα ξεκινήσει το μεγάλο ξεπούλημα), δημιουργώντας Νέο Χρέος! Το ερώτημα που τίθεται είναι –ποιος είναι τελικά ο «ανόητος» που θα μείνει με τον μουτζούρη στο χέρι; Είναι δυνατόν οι κεντρικές τράπεζες να χάσουν!!! Το σίγουρο είναι ότι το παγκόσμιο πείραμα της απεριόριστης ρευστότητας κερδίζει απλά χρόνο. Κάποτε ο Rothschild δήλωσε: «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του».
Όσον αφορά την χώρα μας διακρίνουμε ότι οδεύει στην πλήρη διάλυση. Αν στη διεθνή ειδησιογραφία κυριαρχεί το πρόβλημα της «φούσκας» των αγορών στα δικά μας κυριαρχεί η «φούσκα» του ασφαλιστικού μας συστήματος. Η εργατική νομοθεσία δε τηρείται από τους περισσότερους εργοδότες. Οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι και υπόδουλοι των επιχειρήσεων, που εκμεταλλεύονται τα παραθυράκια του νόμου (ευέλικτες μορφές εργασίας). Ο κρατικός μηχανισμός ξεζουμίζει ότι απέμεινε στον ιδιωτικό τομέα για να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του δημοσίου τομέα. Οι εργοδότες πληρώνουν ελάχιστές εισφορές ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες αδυνατούν πλέον να πληρώσουν. Όσο διατηρείται η εν λόγω ανισορροπία το ασφαλιστικό μας σύστημα θα καταρρεύσει με πάταγο. Επίσης, η αδυναμία της τροφοδότησης αυτού του «αδηφάγου τέρατος» θα οδηγήσει σε «γκρέμισμα» των συντάξεων. Η κοινωνική έκρηξη θα είναι αδύνατο να αποφευχθεί καθώς οι στυλοβάτες της ελληνικής οικογένειας (συνταξιούχοι) θα είναι αδύνατο να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Η έκρηξη που θα ακολουθήσει με στάση πληρωμών σε ασφαλιστικά ταμεία-εφορίες-δάνεια(ήδη παρατηρείται σε πολύ μεγάλα έως επικίνδυνα ποσοστά) θα δώσει τη χαριστική βολή στη χώρα και στο ευάλωτο τραπεζικό μας σύστημα. Η χώρα μας θα μείνει με εργαζόμενους που θα αμείβονται με 300 ευρώ και δε θα μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, τον ένφια, το τηλέφωνο, τους φόρους, τα δάνεια… που δε θα μπορούν να κάνουν οικογένεια. Αν κάτι κράτησε τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια κ. Μαυρίδη είναι η ελληνική οικογένεια. Σήμερα τα 300 ευρώ φαίνονται αρκετά για έναν νέο που δεν έχει τα εν λόγω έξοδα, καθώς τα αναλαμβάνουν οι γονείς. Φθάνουν να γεμίσουν τα καφέ με κόσμο και τα μπαρ που αποτελούν το «πετυχημένο μοντέλο ανάπτυξης» της χώρας. Αναρωτήθηκε άραγε κανένας από τους σημερινούς νέους πόσα ένσημα αναλογούν στα 300 ευρώ και τι σύνταξη θα πάρει; Όσο μακριά και να φαίνεται είναι δίπλα μας.
Κάποτε οι γονείς μας έφυγαν μετανάστες αλλά το μυαλό τους ήταν πώς θα γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα μας. Σήμερα οι νέοι και τα παιδιά μας φεύγουν και δε θα γυρίσουν. Όπως και τα εκατοντάδες δις που βρίσκονται σε τράπεζες του εξωτερικού. Η τωρινή κυβέρνηση όσο και αν κατακρίνεται από πολλούς για ανωριμότητα καταλαβαίνει ότι οδηγούμαστε σε αδιέξοδο και πλήρη κατάρρευση. Δε χρειάζεται να είσαι και επιστήμονας για να δεις τον τοίχο που έχεις μπροστά σου! Κύριο μέλημα της είναι το μπαλάκι να πέσει στους επόμενους. Εξάλλου το να παραλαμβάνεις «καμένη γη» είναι το αγαπημένο σλόγκαν των πολιτικών μας.
Θα κλείσω το σχόλιο μου με μια προφητική έκφραση που έκλεψα από τον αρχιμαέστρο για πολλούς της fed του Άλαν Γκρίνσπαν (πρώην κεντρικός τραπεζίτης της fed): «Όταν οι αγορές απέχουν πολύ από μια κρίση τότε κάποιες αόρατες δυνάμεις συνωμοτούν στη δημιουργία μιας νέας -κρίσης».
Υπεύθυνος για την φιλοξενία:
Θανάσης Μαυρίδης
