Του Σάκη Μουμτζή
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει την θέση πως στην σημερινή βουλή είναι διαμορφωμένη μια «προοδευτική» πλειοψηφία. Και έχει κάθε λόγο να το υποστηρίζει, καθώς έτσι βγαίνει από την πολιτική απομόνωση. Όμως κάποια στελέχη της Κεντροαριστεράς γιατί «τσίμπησαν»; Γιατί την λέξη «προοδευτικός» την έχουν ξεχειλώσει τόσο πολύ ώστε να χωρά και τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα; (Για να μην πω, πως την ξεχείλωσαν γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο.)
Είναι γνωστό πως στήνεται από τα γνωστά εκδοτικά παράκεντρα, από ολιγάρχες και από κάποιους επιτηδευμένα «αφελείς» το νέο πολιτικό σκηνικό, όπου το κομβικό δίλημμα θα είναι «πρόοδος ή συντήρηση». Και βέβαια στον πόλο των «προοδευτικών»δυνάμεων θα είναι το ΚΙΝ.ΑΛ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Με απλά λόγια, κάποιοι λωτοφάγοι ή πολιτικοί απατεώνες, λησμονούν τα έργα της τριετούς διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και επιζητούν, ουσιαστικά, πολιτική συνεργασία μαζί του. Επειδή στην κεντρική πολιτική σκηνή λίγοι είναι οι αφελείς, τείνω να πιστέψω πως πολλοί είναι οι πολιτικοί απατεώνες.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως συμφωνούν με την μέχρι τώρα κυβερνητική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία επιδιώκουν να παρατείνουν. Το να απαριθμήσω για μιαν ακόμα φορά τα εγκλήματα του ΣΥΡΙΖΑ, θα κουράσω. Αυτά είναι γνωστά σε όλους.
Πώς γίνεται λοιπόν να υπάρχουν πολιτικοί της κεντροαριστεράς που να δίνουν συγχωροχάρτι στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιο το κίνητρο τους;
Το πιο πιθανό είναι να επιζητούν έναν ρόλο στο σκηνικό που αυτοί θέλουν να διαμορφώσουν. Έναν ρόλο που η επιστροφή στην πολιτική κανονικότητα θα τους τον στερήσει. Γι΄αυτό και επενδύουν τον καιροσκοπισμό τους με το αντιδεξιό σύνδρομο.
Γι΄αυτούς λοιπόν το κυρίαρχο είναι να μην έρθει η Δεξιά στην εξουσία και όχι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτήν. Τουλάχιστον αυτό λένε. Όχημα τους γι΄αυτόν τον σκοπό είναι η σύγκλιση των αποκαλούμενων «προοδευτικών»δυνάμεων. Αφορμή η αναθεώρηση του Συντάγματος.
Έτσι άλλοι άκριτα, άλλοι πονηρά, αποδέχονται την θέση του Α. Τσίπρα πως στην παρούσα Βουλή υπάρχει «προοδευτική» πλειοψηφία που θα αναθεωρήσει το Σύνταγμα προς την «προοδευτική» κατεύθυνση.
Το αξιοπερίεργο συνίσταται πως κάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται πως υπάρχει ήδη μια κυβερνητική πλειοψηφία που την συγκροτεί ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝΕΛ. Ας αναθεωρήσουν αυτοί το Σύνταγμα. Η «προοδευτική» κατεύθυνση μιας κυβέρνησης σηματοδοτείται από την συνολική πορεία της και όχι καιροσκοπικά από τις προτάσεις της σε επί μέρους τομείς.
Προτάσεις όλο υποκρισία και δόλο.
Αν κάποια στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ κρίνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ βαδίζουν τον δρόμο της «προόδου», ας το πουν δημοσίως και ας βοηθήσουν και αυτοί την προσπάθεια τους. Πάντως «προοδευτικό» πρόσημο a la carte δεν υπάρχει.
Σήμερα το κυρίαρχο δίλημμα δεν είναι «συντήρηση ή πρόοδος», αλλά το αν θα ηττηθεί στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ ή όχι. Αν θα επανέλθει η πολιτική κανονικότητα στην πατρίδα μας ή αν θα συνεχιστεί αυτή η πορεία της θεσμικής εκτροπής.
Αλλωστε, το πρόβλημα της Κεντροαριστεράς δεν είναι να συνεργασθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ προσχωρόντας αυτή στις θέσεις του, αλλά να τον μετατοπίσει προς τις δικές της θέσεις. Αλλά τότε δεν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς, φαίνεται πως μέσα στο ΚΙΝ.ΑΛ υπάρχουν δύο γραμμές που δεν μπορούν να συνυπάρξουν, καθώς αφορούν στρατηγικής σημασίας επιλογές.
Ίσως η «επίθεση φιλίας» του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό ακριβώς να αποσκοπεί. Στην απίσχναση της Κεντροαριστεράς. Ο τρίτος ισχυρός πόλος είναι πάντα ενοχλητικός. Κάποιοι σε αυτόν τον πολύπαθο χώρο είτε δεν το έχουν αντιληφθεί είτε το χρησιμοποιούν για να λύσουν διαφορές από τα παλιά.
Δυστυχώς, έτσι όπως βαδίζουν, όταν θα ξαναμετρηθούν θα είναι λιγότεροι.
