Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Το άρθρο που ανεβάσαμε τα μεσάνυχτα του Σαββάτου στο Liberal, μετά από το κτύπημα στις εγκαταστάσεις της Aramco στη Σαουδική Αραβία, δεν ερχόταν να δώσει απαντήσεις γεωπολιτικής φύσεως. Αλλά ούτε και να προσεγγίσει την συναισθηματική φόρτιση της στιγμής, ούτε να ενθαρρύνει τις ανησυχίες των πολιτών από το απροσδόκητο και απρόβλεπτο αυτό γεγονός.
Είχαμε γράψει ότι, “με καθαρά οικονομικούς όρους, οι αγορές αυτήν την στιγμή δεν ανησυχούν ιδιαίτερα για τις εξελίξεις στον χώρο της προσφοράς πετρελαίου. Ανησυχούν περισσότερο, για την μείωση της παγκόσμιας ζήτησης, που είναι αποτέλεσμα της πτώσης της διεθνούς βιομηχανικής παραγωγής. Η βιομηχανική παραγωγή υποχωρεί, μαζί με τους ρυθμούς της παγκόσμιας ανάπτυξης, λόγω της κλιμάκωσης του εμπορικού πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα και της επιβολής των πάσης φύσης δασμών και εργαλείων προστατευτισμού, που υιοθετούνται διεθνώς. Επομένως η πτώση της ζήτησης είναι αυτή που φοβίζει την αγορά.”
Και κλείσαμε το άρθρο γράφοντας ότι, “με δυο λόγια η δική μας εκτίμηση είναι πως οποιαδήποτε αναταραχή υπάρξει στις τιμές του μαύρου χρυσού, περισσότερο θα οφείλεται στους φόβους ανάφλεξης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου, παρά στην προσωρινή μείωση της παραγωγής πετρελαίου”.
Μάλιστα, το άρθρο πήγαινε κόντρα στα υπόλοιπα άρθρα που είχαν ήδη αναρτηθεί στο διαδίκτυο, ακόμα και στο δικό μας, το Liberal. Αλλά όπως πάντα, ο Θανάσης Μαυρίδης το φιλοξένησε, παίρνοντας το ρίσκο πως τόσο ο αρθρογράφος όσο και το Liberal, θα μπορούσαν να εκτεθούν από αυτή την ψυχρή ανάλυση, που το περιεχόμενο της δεν ακολουθούσε το κλίμα του φόβου και του εντυπωσιασμού.
Τι έγινε λοιπόν τη Δευτέρα και τι επακολούθησε την Τρίτη; Το WTI Crude από τα $54,85 πήγε στα $62,9 και χθες στα $59,34 και το Brend Crude από τα $60,22 ανέβηκε στα $67,68 και χθες στα $63,19. Είναι άραγε αυτές οι τιμές, κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί τον τελευταίο καιρό; Αποτελούν αυτές οι τιμές, απόδειξη πως κάτι άλλαξε ριζικά στην ισορροπία ανάμεσα στην προσφορά και στην ζήτηση του μαύρου χρυσού; Το WTI Crude μας έχει συνηθίσει στην διαδρομή ανάμεσα στα $51 και $61 όλο το τελευταίο διάστημα, έχοντας καταγράψει πολύ υψηλότερες τιμές μέσα στο 2019, αλλά και κατά τη διάρκεια του τελευταίου 12μήνου. Τον Απρίλιο του 2019 είχε $65,89 και τον Οκτώβριο του 2018 είχε φτάσει τα $76,41. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στις τιμές του Brent Crude.
Ας σκεφτούμε με καθαρά οικονομικούς όρους. Σε ένα περιβάλλον μιας παγκόσμιας οικονομίας που φλερτάρει με τη μείωση των ρυθμών ανάπτυξης για κάποιες χώρες και με την πανηγυρική στροφή στην ύφεση σε κάποιες άλλες, πώς είναι δυνατόν να εκτοξευθούν οι τιμές του πετρελαίου, αν τα πράγματα μείνουν ως έχουν μετά την επίθεση; Αν δεν υπάρξει κλιμάκωση της έντασης στην Μέση Ανατολή και τον Κόλπο, για ποιο λόγο θα αυξηθούν οι τιμές του πετρελαίου λόγω της προσωρινής μείωσης της παραγωγής, αφού η ζήτηση δεν αυξάνει;
Εκτός από την ζήτηση, που υποχωρεί ειδικά από την πλευρά της Κίνας, αφού η βιομηχανική παραγωγή της καταγράφει τον χαμηλότερο ρυθμό αύξησης από το 2002, ήρθε και η χθεσινή ανακοίνωση της Aramco, να δείξει πως δεν θα υπάρξει ανισορροπία ανάμεσα στην προσφορά και στη ζήτηση. Συγκεκριμένα η Aramco, απευθυνόμενη στους μεγάλους πελάτες της από την Ασία, τους διαβεβαίωσε πως όλες οι συμφωνίες θα τηρηθούν και όλα τα φορτία θα παραδοθούν στην ώρα τους. Απλά τους προειδοποίησε πως θα υπάρξει μια μικρή διαφορά στην ποιότητα των επεξεργασμένων καυσίμων, λόγω των ζημιών στα διυλιστήρια. Κάτι που δεν ανησύχησε τις βιομηχανίες της Νοτιοανατολικής Ασίας, αφού οι συγκεκριμένες χώρες, δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Οι δηλώσεις του Λευκού Οίκου για την επάρκεια αποθεμάτων πετρελαίου και την χρησιμοποίηση τους σε ενδεχόμενο έκτακτης κατάστασης, συνοδεύτηκαν και από τις αντίστοιχες δηλώσεις του Ρώσου υπουργού ενέργειας Νόβακ.
Αυτήν την στιγμή ο Μάριο Ντράγκι ετοιμάζεται να χρηματοδοτήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση με φτηνό χρήμα για να αποφύγει την ύφεση. Ταυτόχρονα η κεντρική τράπεζα της Κίνας απελευθερώνει περίπου $200 δισ., για να αυξήσει την εσωτερική ζήτηση και πιθανά να χρησιμοποιήσει ένα πακέτο μέτρων ύψους άνω των $500 δισ. για τη επιστροφή της βιομηχανικής παραγωγής σε υψηλότερους ρυθμούς μεγέθυνσης. Σε αυτό το κλίμα, συνεπικουρεί και ο Λευκός Οίκος που επιθυμεί ακόμα χαμηλότερα επιτόκια, στα πλαίσια του εμπορικού και νομισματικού πολέμου, που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας.
Η απλή λογική δείχνει πως στην παρούσα φάση ουδείς έχει το ενδιαφέρον ή το συμφέρον για την αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Με όρους διαγραμματικής ανάλυσης, η ισχυρή αντίσταση για την τιμή του πετρελαίου βρίσκεται στα $75. Όσο αυτό το επίπεδο τιμών δεν διασπάται ανοδικά, τόσο το πιθανότερο σενάριο είναι να δούμε το πετρέλαιο σε αισθητά χαμηλότερες τιμές από τις σημερινές.
* * *
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
