Σήμερα θέλω να κάνω μία δήλωση. Από αυτές που μένουν στην Ιστορία. Γι'' αυτό χρησιμοποιώ και τα εισαγωγικά: «Στο πλεόνασμα κρύβεται το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων, η καταστροφή νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οι λιποθυμίες παιδιών από ασιτία, τα εκατομμύρια των ανέργων, η ζωή εν τάφω στα νοσοκομεία, στα ψυχιατρεία και στα άσυλα ανιάτων, οι παγωμένες νύχτες και οι πεινασμένες μέρες χιλιάδων και χιλιάδων συνταξιούχων».
Εντάξει! Θα είναι άδικο να κλέψω την πατρότητα αυτής της δήλωσης. Δεν την έκανα εγώ, αλλά ο Παμμέγιστος πρωθυπουργός μας, Αλέξης ο Μεταρρυθμιστής ή Ελευθερωτής, στις 21 Μαρτίου του 2014 στα Ιωάννινα. Τότε που τα πλεονάσματα έσταζαν αίμα, καθώς η πολιτική Σαμαρά τσάκιζε την μεσαία τάξη. Σήμερα είναι αλλιώς, επειδή η μεσαία τάξη έχει εξαφανιστεί. Ο κ. Τσίπρας περιφέρει τους αριθμούς με υπερηφάνεια και παρουσιάζει αυτή την γενοκτονία ως μεγάλη του επιτυχία.
Η αλήθεια είναι μπροστά μας! Η παντελής έλλειψη κινήτρων για εργασία οδηγεί την Οικονομία σε ασφυξία. Η φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του ελληνικού λαού θα είναι η κατάσταση που θα χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία για πολλές δεκαετίες. Η χώρα χρειάζεται επειγόντως οξυγόνο και νέες πολιτικές και όχι πλασματικά πλεονάσματα που είναι απόδειξη της μεγάλης δυστυχίας που έχει ήδη οδηγήσει έναν ολόκληρο λαό σε κατάθλιψη.
Είχα ασκήσει σκληρή κριτική στα πλεονάσματα Σαμαρά. Θα ήταν παράλογο να μην την επαναλάβω σήμερα, που τα πλεονάσματα Τσίπρα κάνουν εκείνα του Σαμαρά να μοιάζουν ασήμαντα!
Τα πλεονάσματα δεν είναι κάτι που από μόνο του είναι κακό ή καλό. Πρέπει να υπάρχουν ως αποτέλεσμα οικονομικής ευμάρειας και προόδου. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, της Ελλάδας της κρίσης, τα πλεονάσματα είναι προϊόν της επιβολής υπερβολικών φόρων και ενός κράτους – απατεώνα που «ξεχνάει» ότι έχει αντίστοιχα και οικονομικές υποχρεώσεις έναντι των πολιτών του. Μπορεί ο κ. Τσίπρας να έχει συγκεντρώσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,9% του ΑΕΠ, οκταπλάσιο πλεόνασμα από εκείνο που του ζητούσαν οι... τοκογλύφοι, αλλά την ίδια ώρα το ελληνικό δημόσιο έχει ανεξόφλητες υποχρεώσεις που ξεπερνούν τα 7 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν πρόκειται δα και για κάποιο κατόρθωμα! Κι οι αδελφοί Ντάλτον ήσαν καλοί ληστές…
Θα θέλαμε οι ξένοι να θαυμάζουν τον Αλέξη Τσίπρα για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας και όχι για την ευκολία με την οποία βάζει φόρους που δεν θα τολμούσε άλλος πολιτικός σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του πλανήτη. Στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα το «πείραμα Ελλάδα» έχει μπει σε μία νέα εποχή. Άραγε μπορεί να ζήσει μία χώρα με τους πολίτες της να ξυπνάνε και να κοιμούνται με μόνο τους μέλημα να ταΐζουν ένα αχόρταγο, αδίστακτο και ανάλγητο κράτος;
Γι'' αυτό πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας; Είχε υποσχεθεί ότι θα έφερνε πίσω στη χώρα το χαμόγελο. Βλέπετε κάποιον στον δρόμο να χαμογελάει; Ο κ. Τσίπρας δεν χρειάζεται τα εύσημα των δανειστών, αλλά των πολιτών. Κι οι πολίτες είναι θυμωμένοι με τον Αλέξη Τσίπρα και τις πολιτικές του. Αν το πλεόνασμα Σαμαρά έκρυβε το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων, την καταστροφή νοικοκυριών και επιχειρήσεων, τα εκατομμύρια των ανέργων, τις λιποθυμίες των παιδιών από ασιτία, την ζωή εν τάφω στα νοσοκομεία, στα ψυχιατρεία και στα άσυλα ανιάτων και τις χιλιάδες παγωμένες νύκτες και πεινασμένες μέρες χιλιάδων και χιλιάδων συνταξιούχων, το δικό σας πλεόνασμα, κύριε Τσίπρα, τι κρύβει;
Θανάσης Μαυρίδης
