Του Αντώνη Πανούτσου
Ανάμεσα στις ιερές αγελάδες της μεταπολίτευσης περιλαμβάνεται και το ακαδημαϊκό άσυλο. Στο κακογραμμένο λήμμα της Wikipedia το ακαδημαϊκό άσυλο αναφέρεται σαν «κάτι που χαρακτηρίζει την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και διδασκαλία, καθώς και την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους... σε χώρους που καθορίζονται από τη Σύγκλητο για τα Πανεπιστήμια και την Συνέλευση για τα ΤΕΙ, στους οποίους απαγορεύεται κάθε επέμβαση, εκτός αν έχει δοθεί άδεια από τις πανεπιστημιακές αρχές ή τελούνται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής». Η γελοιότητα είναι προφανής, αφού η σύγκλητος ή η αστυνομία θα πρέπει να αποφασίζουν για την βαρύτητα του αδικήματος. Η υποκρισία είναι όμως προφανέστερη.
Το university freedom of thought & research που υπάρχει παγκοσμίως για να προστατεύει τα πανεπιστήμια από τις κρατικές παρεμβάσεις στις αναζητήσεις τους δεν έχει καμία σχέση με το medieval ecclesiastical sanctum, που είναι αυτό που στην Ελλάδα προβάλλεται σαν πανεπιστημιακό άσυλο. Ένας χώρος όχι ελευθερίας της έρευνας αλλά ασυλίας από τον νόμο. Όπως είναι το Πολυτεχνείο στην Πατησίων, όπου οι έρευνες του περιορίζονται στην καύση των τρόλεϊ. Το ακαδημαϊκό «άσυλο» στην Ελλάδα είναι υποκρισία. Ένα μεταπολιτευτικό τερατούργημα που για να ικανοποιήσει τις αριστερές νεολαίες τους εκχώρησε τους ακαδημαϊκούς χώρους σαν ανεξάρτητα κράτη. Ανεξαρτήτως κατεύθυνσης και επιπέδου. Ακόμα και στην τεχνική εκπαίδευση, σαν τα ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας Αιτωλοακαρνανίας να πρέπει να προστατευθούν από τις κρατικές παρεμβάσεις στις έρευνες τους για καλύτερο αυγοτάραχο.
Έχοντας σπουδάσει στη Βρετανία ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου είναι αδύνατον να μην γνωρίζει ότι πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει το ακαδημαϊκό άσυλο που περιγράφει ο νόμος του. Το ίδιο ισχύει και για τον Γιουκλίντ Τσακαλώτο που τάχθηκε υπέρ των καταλήψεων, όταν από το Saint Paul που πήγε δημοτικό μέχρι την Οξφόρδη και το Κεντ που πήγε Πανεπιστήμιο δεν πρέπει να μετείχε ούτε σε μία.
Παρά το ότι ξέρουν όμως ότι πανεπιστημιακό άσυλο στη λογική του ελληνικού δεν υπάρχει πουθενά, οι δύο υπουργοί όπως και ο υπόλοιπος ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίστηκαν τον περί Παιδείας νόμο. Όπως και θα υπερασπίζονται κάθε νόμο και διάταξη που ικανοποιεί αλληλέγγυους, ακτιβιστές και αντιεξουσιαστές.
Με τον Τόσκα στα Εξάρχεια, τον Κοντονή στις δηλώσεις για την Ηριάνα και τον Βούτση σαν κέντρο ταξί του Ρουβίκωνα, ο ΣΥΡΙΖΑ χτίζει το επαναστατικό προφίλ του για τις δύσκολες μέρες της αντιπολίτευσης. Για χάρη του προφίλ τα περιπολικά θα γίνουν ταξί ακτιβιστών και τα πανεπιστήμια φρούρια αντιεξουσιαστών. Με το νομοσχέδιο για την Παιδεία ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύει στο μέλλον. Στο δικό του.