Του Γιώργου Αμυρά
Τις τελευταίες ημέρες η Βρετανία ζει τη δική της «αυταπάτη» μετά την απόφαση του δημοψηφίσματος για αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο λαός της χώρας σε σύγχυση, η πολιτική της ηγεσία σε αδυναμία να διαχειριστεί την κατάσταση.
Τα έχουμε ζήσει και εμείς και μάλιστα σε πολύ χειρότερο βαθμό τέτοιες ημέρες πέρυσι αλλά οι συγκρίσεις προκαλούν ανατριχίλα. Όταν η Βρετανία, η πέμπτη ισχυρότερη οικονομία του κόσμου υποχρεώθηκε μέσω της Κεντρικής της τράπεζας να ρίξει στην αγορά δισεκατομμύρια στερλίνες προκειμένου να περιορίσει τη βουτιά του νομίσματός της στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών, τι θα συνέβαινε εάν οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας με αιχμή το Ποτάμι, δεν πίεζαν να κρατήσουν την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή της τροχιά; Θα πληρώναμε με τα παράλληλα νομίσματα του Βαρουφάκη;
Όμως μεγαλύτερη σημασία έχει τι κάνουμε τώρα μετά το Brexit, όταν μάλιστα πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ότι η ελληνική οικονομία θα χτυπηθεί σημαντικά και η ύφεση θα ενταθεί στο δεύτερο εξάμηνο τους έτους αντί να αποκλιμακωθεί, όπως υπολόγιζε το υπουργείο Οικονομικών.
Η κυβέρνηση όπως πάντα δεν έχει το παραμικρό σχέδιο και περιμένει τις εξελίξεις.
Και όμως έπρεπε να κινητοποιήσει όλες τις δυνάμεις προκειμένου να ξαναβάλει την χώρα μας στο επενδυτικό χάρτη, τώρα που υπάρχει τρομερή αβεβαιότητα στη Βρετανία για το μέλλον των επιχειρήσεων που είναι ελληνικών συμφερόντων και εδρεύουν εκεί αλλά και των επαγγελματιών (γιατρών, νοσηλευτών, καθηγητών, οικονομολόγων κλπ) που έχουν μεταναστεύσει.
Το γεγονός μάλιστα ότι όταν υλοποιηθεί το Brexit, η Βρετανία θα χάσει το «Ευρωπαϊκό Χρηματοπιστωτικό Διαβατήριο» που επέτρεπε σε μία εταιρία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, να δραστηριοποιείται στην υπόλοιπη Ενωση χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες αδειοδότησης βάζει σε σκέψεις πολλούς ομίλους που έχουν ως έδρα την Αγγλία να μεταναστεύσουν.
Χωρίς άλλη χρονοτριβή η κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάσει ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα ισοδυναμεί με «προσκλητήριο» για να επιστρέψουν στην Ελλάδα επιχειρηματικά κεφάλαια και επαγγελματίες, που σήμερα εδρεύουν στη Βρετανία.
Το σχέδιο αυτό θα μπορούσε να έχει 5 βασικούς άξονες:
1) Ο Πειραιάς να γίνει η νέα έδρα των Ελλήνων εφοπλιστών που δραστηριοποιούνται τώρα στο Λονδίνο. Προτάσεις υπάρχουν πολλές αλλά για να γίνει αυτό εφικτό θα πρέπει να μπουν στην άκρη οι «λογικές Δρίτσα»
2) Να προχωρήσει άμεσα η αναδιοργάνωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η κυβέρνηση αντί να προσλαμβάνει Καρανίκες και συγγενείς ράπερ ας ανακοινώσει πρόγραμμα ενίσχυσης των νοσοκομείων με Ιατρούς και νοσηλευτές ως κίνητρο για να έρθουν επιστήμονες που σήμερα εργάζονται στις διάφορες Αγγλικές πόλεις. Διώξτε μετακλητούς, προσλάβετε γιατρούς και νοσοκόμες
3) Να δοθούν συγκεκριμένα φορολογικά και χρηματοδοτικά κίνητρα ώστε νέοι με επιχειρηματικές ιδέες που θέλουν να ιδρύσουν startups αντί να αναζητούν κεφάλαια στη Βρετανία να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας
4) Να συμπεριληφθεί στη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση η πρόβλεψη για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων ώστε να ξεκινήσει η ιδέα για την επιστροφή καθηγητών και φοιτητών που σήμερα απασχολούνται ή σπουδάζουν στα βρετανικά πανεπιστήμια
5) Να ξεκινήσουν εκστρατεία οι χρηματιστηριακές αρχές για την προσέλκυση εταιριών κεφαλαίου που λειτουργούν στο Σίτι και με το Brexit θα ψάξουν για χώρα με «ευρωπαϊκό οικονομικό διαβατήριο».
Ξέρουμε όλοι ότι στην Ελλάδα των capital controls και της «αλλεργίας» που έχει η κυβέρνηση με την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις μοιάζει ουτοπικό να μιλάμε για πολιτικές προσέλκυσης κεφαλαίων από τη Βρετανία. Όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος εάν θέλουμε να ξεφύγει η Ελλάδα από τους κινδύνους που δημιουργεί το Brexit.
* Ο κ. Γιώργος Αμυράς είναι Βουλευτής Β΄ Αθηνών με Το Ποτάμι και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος
