Του Τάσου Αβραντίνη
Ψάχνοντας στα δημόσια οικονομικά για να εξοικονομήσει χρήματα μια μελλοντική κυβέρνηση θα ανακαλύψει «χρυσάφι». Βρίσκει κανείς τις προσοδοθηρικές ομάδες που λυμαίνονται τα χρήματα των φορολογουμένων, κάνοντας χρήση της συνδικαλιστικής ή και της πολιτικής τους δύναμης παντού στα κονδύλια του προϋπολογισμού. Πάρτε για παράδειγμα το ασφαλιστικό ταμείο των υπαλλήλων της ΔΕΗ (ΤΑΠ ΔΕΗ).
Το ασφαλιστικό ταμείο τους (ως ξεχωριστός κλάδος του ΕΦΚΑ) χρηματοδοτείται ετησίως με το ποσόν των 500 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ο συνταξιούχος της ΔΕΗ σήμερα παίρνει υπερδεκαπλάσια επιχορήγηση από το κράτος από τον ασφαλισμένο του ΙΚΑ. Γιατί αυτή η ευνοϊκή μεταχείριση; Μήπως πλήρωσε περισσότερες εισφορές στον εργάσιμο βίο του;
Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ισχυρίζεται τάχα με στοιχεία ότι δεν πρόκειται για πελατειακή διευκόλυνση του πολιτικού συστήματος σε μια συντεχνιακή ομάδα που κάθε τόσο απειλεί τους πολίτες να κατεβάσει τον διακόπτη του ρεύματος, αλλά για νόμιμη αντιπαροχή. Τι είδους αντιπαροχή; Ισχυρίζονται ότι η ΔΕΗ, μέχρι τη μερική αποκρατικοποίησή της το 1999 απέκτησε μια ισχυρή καθαρή θέση που εν μέρει οφείλεται και στις εισφορές των εργαζομένων της, καθώς μέχρι τότε λειτουργούσε ως ασφαλιστικός φορέας τους. Αυτό αναγνωρίστηκε και με συμφωνία μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της ΓΕΝΟΠ, που επικύρωσε μάλιστα με νόμο το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η επιχειρηματολογία αυτή είναι αβάσιμη και προσχηματική για τους εξής λόγους: Η άυλη, κινητή και ακίνητη περιουσία της ΔΕΗ σχηματίστηκε πέντε σχεδόν δεκαετίες από α) τις πληρωμές των τιμολογίων της από εκατομμύρια καταναλωτές, β) τη μονοπωλιακή θέση της και γ) τις συνεχείς επιχορηγήσεις του Δημοσίου.
Μέχρι σήμερα ο έλληνας φορολογούμενος έχει πληρώσει περίπου 10 δισ. € επιχορήγηση στον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων της ΔΕΗ. Χθες η κεφαλαιοποίηση της ΔΕΗ ήταν μόλις 579 εκατ. €. Το κράτος έχει με λίγα λόγια επιχορηγήσει με τα λεφτά των άλλων το ΤΑΠ ΔΕΗ μέχρι σήμερα είκοσι περίπου φορές περισσότερο από την αξία ολόκληρης της επιχείρησης. Με ποια αποτίμηση έγινε κάτι τέτοιο; Γιατί δεν υπήρξε αυτή παράρτημα στη συμφωνία που επικύρωσε το ελληνικό Κοινοβούλιο;
Τίποτε απολύτως δεν δικαιολογεί αυτή την ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ ενός ασφαλιστικού κλάδου εις βάρος των υπολοίπων. Εξηγείται μόνο από την πολιτική ισχύ του συνδικάτου της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και τις διαχρονικές πελατειακές εξαρτήσεις του με τα πολιτικά κόμματα.
*Tο άρθρο δημοσιεύεται στο Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου.
