Του Δημήτρη Καμπουράκη
Όταν ο Κλίντον έλεγε το περίφημο «είναι η οικονομία, ηλίθιε», είναι βέβαιο πως δεν ήταν διόλου ηλίθιος. Κι εγώ λοιπόν που συνηθίζω ακόμα να κυκλοφορώ περισσότερο σε λαϊκούς καφενέδες και χωριουδάκια της περιφέρειας, παρά στους κύκλους των πολιτικών συντακτών στο Κολωνάκι, επαναβεβαιώνω με κατηγορηματικότητα το Προεδρικό λεχθέν. Η οικονομία θα κρίνει τις εκλογές.
Στην πράξη, τρία είναι τα μεγάλα θέματα που κυριαρχούν στην πολιτική ατζέντα. Τα οικονομικά, το Μακεδονικό και το ενδοκυβερνητικό χάος με τα καραγκιοζιλίκια Κοτζιά-Καμένου-Τσίπρα. Επειδή λοιπόν συζητώ καθημερινά με απλό κόσμο που βασικό του μέλημα είναι να βγάλει τα προς το ζειν, έχω διαμορφώσει πια δικανική πεποίθηση για την αξιολόγηση που κάνει ο μέσος πολίτης στα θέματα του. Μιλάμε για ανθρώπους που δεν είναι τέρατα ενημέρωσης, που βλέπουν ειδήσεις σπάνια και στα πεταχτά, που έχουν πάψει από χρόνια να αγοράζουν εφημερίδα. Είναι άνθρωποι που μόλις ακούσουν κάτι μπερδεμένο, αντί να κάτσουν να το ξεδιαλύνουν το παρατάνε σύξυλο και πάνε παρακάτω. Δεν είναι διατεθειμένοι να καταναλώσουν φαιά ουσία.
Σύμφωνα λοιπόν με τις δικές μου εμπειρικές παρατηρήσεις, μακράν πρώτο ζήτημα στην αξιολόγηση τους είναι τα οικονομικά ζητήματα και οι δυσκολίες της καθημερινότητας που προκύπτουν απ' αυτά. Συντάξεις, ανεργία, μισθοί, φορολογία, εισφορές, λογαριασμοί ηλεκτρικού και τηλεφώνου. Ο απλός κοσμάκης τρώει το 90% του χρόνου του και της ενέργειας του ασχολούμενος μ' αυτά τα ζητήματα. Κάθε αρνητική μεταβολή στα οικονομικά του τον διαλύει, κάθε θετική μεταβολή του δίνει μια κάποια ελπίδα, καθώς ακροβατεί καθημερινά σα να περπατά πάνω σε τεντωμένο σκοινί πάνω από γκρεμό. Αυτά λοιπόν είναι η μακράν πρώτη του προτεραιότητα.
Το Μακεδονικό είναι σοβαρό ζήτημα, αλλά έχει διαμορφώσει οριστική άποψη για το θέμα από καιρό. Δεν θέλει να ακούει συνεχώς γι αυτή την ιστορία, το θεωρεί ανούσια επανάληψη πάνω σε κάτι που δεν αλλάζει πια γνώμη. Το Μακεδονικό θα παίξει σοβαρό ρόλο πάνω στην εκλογική συμπεριφορά του κόσμου, είναι όμως μικρό το ποσοστό των πολιτών που θα ψηφίσουν το ένα ή το άλλο κόμμα μόνο λόγω του ζητήματος αυτού. Υπάρχει και ικανός αριθμός που εύκολα θα θυσιάσει την αρνητική του γνώμη επί του Μακεδονικού αν θεωρήσει ότι μπορεί να υπάρξει βελτίωση στα οικονομικά του.
Όσο για τις αστειότητες Κοτζιά-Καμένου, δεν θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά ουδείς ασχολείται μ' αυτές. Μόνο οι πολιτικοί και οι πολιτικοί συντάκτες. Δεν αποκλείεται αυτή η αδιαφορία να μην είναι τίποτα άλλο παρά συμφιλίωση του κοινού με την γελοιότητα, πάντως έτσι έχουν τα πράγματα. Αν πιστεύει κανείς ότι ο Τσίπρας θα πάθει εκλογική ζημιά επειδή ο Καμένος κάνει τα τρελά του και ο Κοτζιάς τα χώνει κάθε δεύτερη μέρα, πλανάται πλάνην οικτράν. Δεκάρα δεν δίνει ο κόσμος. Θα τους ξαναψήφιζε με άνεση αν ήταν σίγουρος ότι μ' αυτούς θα δει λεφτά στην τσέπη του.
Και κάτι τελευταίο: Ο κόσμος ενδιαφέρεται ν' ακούει για τα οικονομικά του, όχι όμως μόνο αρνητική κριτική γι αυτά. Όσα και να πει ο Κυριάκος ή η Φώφη, οι πολίτες έχουν πει και περισσότερα και χειρότερα. Μια ελπίδα για το μέλλον θέλει ο κόσμος, μια πρόταση που θα προσφέρει αυτή την ελπίδα αναζητά. Ψάχνει κάτι έξυπνο και ελπιδοφόρο για να πιαστεί από πάνω του. Η αντιπολίτευση δεν του το έχει προσφέρει ακόμα χειροπιαστά. Και καλό είναι, εκεί στην ΝΔ να μην φοβούνται πως μόλις πουν κάτι ρηξικέλευθο θα χαρακτηριστούν νεοφιλελεύθεροι. Δεν ξέρει ο κόσμος τι είναι ο νεοφιλελευθερισμός…
