Τις τελευταίες ημέρες έχουν προκύψει ενδιαφέροντα θέματα. Ο πρώην υπουργός της Προστασίας των Πολιτών κατήγγειλε σχέσεις πολιτικών, τρομοκρατών και ποινικών. Η εξουσία, πιστή στις παραδόσεις, ζητά από τις αρχές να διερευνηθεί πως ο... διαδηλωτής έπεσε πάνω στην σφαίρα! Τώρα που άνοιξε ο υπόνομος, είναι καιρός να σκύψουμε μέσα και να τα δούμε όλα! Ερώτημα: Πόσοι δημοσιογράφοι εργάζονταν για λογαριασμό του... κράτους! Και τι ακριβώς υπηρεσίες προσέφεραν;
Το ελληνικό κράτος δεν είναι ένα κανονικό κράτος. Είναι ένα υποπροϊόν του εμφυλίου και του πολιτισμικού κώδικα που επέβαλε ο αδελφοκτόνος πόλεμος στον δημόσιο βίο της χώρας. Η δεξιά νίκησε τους κομμουνιστές στο πεδίο της μάχης και φρόντισε στα επόμενα χρόνια να το θυμίζει αυτό με κάθε ευκαιρία. Εξορίες, αίμα, βία! Και ασφυκτικός έλεγχος του κράτους. Προπαντός αυτό!
Και πήρε την κυβέρνηση ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος θέλησε να φέρει τον... λαό στην εξουσία. Δεν άλλαξε το εμφυλιοπολεμικό κράτος της δεξιάς. Το χρησιμοποίησε για την δημιουργία της δικής του παντοκρατορίας. Το νέο καθεστώς ήταν γεγονός. Και ποιοι συμμετείχαν σε αυτό το νέο καθεστώς; Οι ηττημένοι, οι κατατρεγμένοι του χτες.
Τι έκανε στο παρελθόν η δεξιά; Ήλεγχε τα πάντα. Όλους τους μηχανισμούς εξουσίας: Τις μυστικές υπηρεσίες, τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, τον Τύπο! Ειδικά το θέμα του Τύπου είχε ιδιαίτερη σημασία. Χωρίς κριτική, χωρίς την “άλλη άποψη”, μπορούσαν να γίνουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα στις σκοτεινές γωνιές του δρόμου και μακριά από τα περίεργα βλέμματα.
Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, δεν ήρθε για να αλλάξει εκείνο το πανίσχυρο και άδικο κράτος της δεξιάς. Το χρησιμοποίησε για να εγκαθιδρύσει το δικό του καθεστώς. Και το κατάφερε! Δικοί του πολιτικοί, δικοί του επιχειρηματίες. Όλα δικά του! Ένα από τα πρώτα πράγματα που προσπάθησε να κάνει ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν να πετύχει τον έλεγχο του Τύπου. Προσπάθησε να δημιουργήσει τους δικούς του εκδότες, το δικό του “δίκτυο ενημέρωσης”. Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης στο ΠΑΣΟΚ, εκείνα τα πρώτα χρόνια της αλλαγής, ήταν το γεγονός ότι το “Κίνημα” δεν είχε δικά του μέσα ενημέρωσης.
Και πως αποκτά κανείς δικό του “δίκτυο ενημέρωσης”; Φανταζόμαστε ότι αυτό πρέπει να γίνεται δίδοντας λεφτά σε εκδότες και δημοσιογράφους! Δεν μπορούμε να φανταστούμε άλλον λόγο που υπήρχαν τα περίφημα μυστικά κονδύλια. Αν τα χρήματα αυτά δόθηκαν σε εκδότες και δημοσιογράφους, τότε το κράτος απέκτησε την ανοχή της... τέταρτης εξουσίας με πόρους των Ελλήνων φορολογουμένων και η πληροφόρηση έχασε την όποια αξιοπιστία της. Αν είναι αλήθεια! Κι αυτό θα θέλαμε να το μάθουμε. Ας υποχρεωθεί, λοιπόν, αυτό το κράτος που θέλει να γίνει ευρωπαϊκό να μας πει ποιοι δημοσιογράφοι εργάστηκαν σε ποιες υπηρεσίες του κράτους και με τι αποδοχές;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει κάτι άλλο από το να αντιγράφει πλήρως τις πρακτικές όλων των προηγούμενων. Διορισμοί ειδικών συμβούλων και τα λοιπά! Που είναι εκείνο το ΠΑΣΟΚ των μηχανισμών; Μα, στον ΣΥΡΙΖΑ! Δεν είναι μυστικό. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να κυβερνά για πρώτη - έστω δεύτερη φορά- αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ όχι! Κυβερνά από το 1981!
Θανάσης Μαυρίδης
