Του Τάσου Ευαγγελίου
Ο στόχος της σημερινής συγκυβέρνησης είναι να κρατηθεί στην εξουσία παρά τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί και τα οποία πλήττουν άμεσα τους πολίτες της χώρας σε όλα τα επίπεδα. Από την έντονη και έκδηλη ανησυχία για τα εθνικά, μέχρι την οικονομία, την ασφάλεια, την υγεία, την παιδεία και την καθημερινότητα.
«Πάση θυσία να βγάλουμε τον Αύγουστο» είναι το σύνθημα που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου, που βλέπει ως μοναδική διέξοδο το αφήγημα του (ημερολογιακού) τέλους των μνημονίων ώστε να καταστεί εφικτή η ύπαρξη μιας προεκλογικής καμπάνιας που θα βασιστεί σε μια νέα υποσχεσιολογία.
Το λέει ξεκάθαρα στη συνέντευξή του ο υπουργός Επικρατείας, που κατοικοεδρεύει στο Μέγαρο Μαξίμου, Αλέκος Φλαμπουράρης, τονίζοντας με νόημα (κλείνοντας και το μάτι προς τους ψηφοφόρους) ότι μετά τον Αύγουστο «Θα χαλαρώσουν οι δεσμεύσεις, δημοσιονομικοί στόχοι θα παραμένουν αλλά τα "κλειδιά" της χώρας θα έρθουν στα χέρια της κυβέρνησής της».
Με λίγα λόγια ο υπουργός υπόσχεται ότι μετά τη λήξη του μνημονίου τον προσεχή Αύγουστο, και αφού η συγκυβέρνηση ξεπεράσει ενδεχόμενο σκόπελο που δύναται να προκαλέσει μια τεχνική παράταση του μνημονίου μέχρι τα τέλη του έτους, θα μπορεί να χειριστεί την οικονομία κατά το δοκούν και άρα να προχωρήσει στην πολιτική των παροχών.
Και δεν είναι ότι το λέει ο Αλέκος Φλαμπουράρης... πρωταπριλιάτικα. Το έχει πει με πανομοιότυπο τρόπο και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στην ΕΡΤ3 τον Δεκέμβριο του 2017 σημειώνοντας μάλιστα ότι μετά το μνημόνιο θα πάρουν στα χέρια τους «τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου» από τους δανειστές.
Είναι σαφές πως η συγκυβέρνηση έχει ξεμείνει από αφηγήματα. Σε όλους του τομείς. Όπως και το γεγονός πως το μόνο που έχει απομείνει είναι η άκρατη υποσχεσιολογία και παροχολογία. Σε συνδυασμό πάντα με την κατάληψη του κράτους μέσα από τους διορισμούς ημετέρων, φίλων και κυρίως συγγενών και συντρόφων. Η δημιουργία δηλαδή ενός «στρατού» που θα χρησιμοποιηθεί ώστε να επιτευχθεί, επικοινωνιακά, ο στόχος της περαιτέρω παραμονής στην εξουσία.
Πάση θυσία δηλαδή διατήρηση της καρέκλας όσο το δυνατόν περισσότερο. Γι αυτό άλλωστε τρέμουν τα ...ατυχήματα που μπορεί να προκαλέσει η προκλητικότητα της Τουρκίας, γι αυτό μαζεύουν τα περί επίλυσης του Σκοπιανού, παρά τις σχετικές πιέσεις, γι αυτό η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έχει δεχθεί, δια του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, την άτυπη ομηρία υπό τον Πάνο Καμμένο.
Γι αυτό θα δεχθούν τα πάντα ώστε να κλείσει και η 4η αξιολόγηση. Άλλωστε αυτό θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι. Και μέσα στο καλοκαίρι θα υλοποιηθεί, αν τελικά όλα πάνε όπως η συγκυβέρνηση επιθυμεί, η χρονολογική ολοκλήρωση του μνημονίου. Και οι πολίτες, όπως συνέβη και το καλοκαίρι του 2015, δύσκολα θα συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς συμβαίνει. Σε αυτό αποσκοπούν. Και ευελπιστούν ότι αφού τους ...βγήκε μια φορά θα τους βγει και δεύτερη. Άλλωστε δείχνουν να πιστεύουν πως οι πολίτες ψηφοφόροι αυτής της χώρας προτιμούν να ακούν υποσχέσεις περί ελπίδας που έρχεται παρά να βλέπουν την πραγματικότητα.
ΥΓ1. Όταν ο Αλέκος Φλαμπουράρης σε μια συνέντευξη δηλώνει απόλυτα ικανοποιημένος από την αντιμετώπιση της καθημερινότητας την ώρα που η Θεσσαλονίκη βρίσκεται χωρίς νερό επί σειρά ημερών και παρεμβαίνει ο εισαγγελέας τότε η αίσθηση μεταξύ πραγματικότητας και διαμονής στα «ροζ συννεφάκια» (αγαπημένη φράση του ίδιου του Πρωθυπουργού) έχει μια απόσταση.
ΥΓ2. Όταν ο Πρωθυπουργός έχει ιδρύσει γραφείο στη Θεσσαλονίκη για να δείξει τη σημασία που δίνει και δεν λύνεται άμεσα το πρόβλημα της ύδρευσης της πόλης τότε κάτι (ακόμη) δεν πάει καλά. Αν μάλιστα οι Θεσσαλονικείς ανατρέξουν στην τελευταία του συνέντευξη στην ΕΡΤ3 τον περασμένο Δεκέμβριο και τη συγκρίνουν με την πραγματικότητα και τα τελευταία γεγονότα τότε θα αποδεχθούν την προτροπή να επισκεφθούν τους σταθμούς του Μετρό (που θα ανοίξουν χωρίς να λειτουργεί το Μετρό της πόλης μετά το Πάσχα) αλλά για να μη βλέπουν και ακούν τα όσα συμβαίνουν.
