Όλες οι δημοσκοπήσεις, εδώ και πολύ καιρό, δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία κρατά ένα σταθερό προβάδισμα, που ξεπερνά κατά πολύ το όριο ασφαλείας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σπάνιο φαινόμενο, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα, ένα κόμμα μετά από σχεδόν δώδεκα μήνες διακυβέρνησης, όχι μόνον να συντηρεί τα ποσοστά του, αλλά και να τα αυξάνει.
Να υπενθυμίσω πως ο ΣΥΡΙΖΑ, έξι μήνες μετά την νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, υποσκελίσθηκε από την Νέα Δημοκρατία στις δημοσκοπήσεις και έκτοτε ποτέ δεν ανέκαμψε.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως οι οικονομικές επιπτώσεις του κορονοϊού φαίνεται πως δεν επηρεάζουν την θετική εικόνα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού στους πολίτες. Είναι σίγουρο πως η εθνική οικονομία θα υποστεί σοβαρό πλήγμα από την επιδημία. Κάποιοι μιλούν για ύφεση 10% τού ΑΕΠ, με βασικό θύμα την τουριστική βιομηχανία.
Το πολιτικό «δια ταύτα» είναι, κατά πόσον θα επηρεαστεί η στάση των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση. Αυτό προβληματίζει όσους ασχολούνται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με την πολιτική.
Ο πρωθυπουργός χθες εξήγγειλε μέτρα ύψους 24 δισεκατομμυρίων. Η πολιτική διακύβευση είναι, αν αυτά τα μέτρα θα ανακουφίσουν τους πολίτες που πλήττονται από την κρίση. Το ποσό είναι μεγάλο και ενδεχομένως να μεγαλώσει κι άλλο.
Η κοινή λογική λέει πως η ορθή κατανομή αυτών των κονδυλίων θα αποτρέψει τους πολιτικούς κραδασμούς για την κυβέρνηση. Οι πολίτες δεν θα βιώσουν καταστάσεις φτώχειας που, υπό άλλες συνθήκες, θα συνεπαγόταν μια πτώση του ΑΕΠ κατά 10%. Η κρίση είναι καθολική, αφορά όλη την ανθρωπότητα, και η αντιμετώπιση της έχει ενεργοποιήσει όλους τους μηχανισμούς της παγκόσμιας οικονομίας για την αντιμετώπιση της. Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της.
Ως γνωστόν, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για την φθορά της κυβέρνησης στην οικονομική κρίση. Καθώς η ηγετική ομάδα του δεν παράγει πολιτική, περιμένει την πτώση του αντιπάλου, από την δράση εξωγενών παραγόντων.
Επί πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάψει να είναι κόμμα διαμαρτυρίας. Τα στελέχη του έχουν γευτεί, για 54 μήνες, τους γλυκούς καρπούς της εξουσίας. Την νοσταλγούν και την θέλουν.
Όσο όμως η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη χειρίζεται με επιτυχία τις διαδοχικές κρίσεις, τόσο το όνειρο της επανόδου στην εξουσία ξεθωριάζει για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπροστά στον κίνδυνο της αποσυσπείρωσης λόγω απογοήτευσης, η ηγετική ομάδα του κόμματος επινόησε τον μύθο της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Όπως κάθε μύθος, επιδιώκει να αποτελέσει την συγκολλητική ουσία που θα αποτρέψει την δράση των κεντρόφυγων δυνάμεων που υφέρπουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτού του μύθου;
Οι πρώτες εκλογές, όποτε γίνουν, θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Αν δεν υπάρξει η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης θα ακολουθήσουν νέες εκλογές με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Σε αυτές τις δεύτερες εκλογές όλα δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία θα επιτύχει μια νέα νίκη, με αυτοδυναμία.
Για να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει να σχηματίσει κυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ μετά τις πρώτες εκλογές με την απλή αναλογική. Το σχέδιο αποσκοπεί στην άσκηση πίεσης προς το ΚΙΝΑΛ να δεσμευτεί πως θα στηρίξει αυτήν την προοπτική. Να φανεί στους πολίτες πως υπάρχει η σύμπραξη των προοδευτικών δυνάμεων. Να φανεί πως υπάρχει η «αριστερή» εναλλακτική λύση.
Σε αυτήν την στρατηγική αποβλέπουν οι πρόσφατες, «υψηλού τύπου», επαφές του Α.Τσίπρα. Σκοπός του είναι να πιεσθεί και να πεισθεί η κυρία Φ.Γεννηματά στην δυνατότητα αυτής της στρατηγικής.
Αν βεβαίως δεν βγαίνουν τα νούμερα, αυτό ελάχιστη σημασία έχει. Σε ένα παραμύθι σημασία έχει η αφήγηση, ώστε αυτούς που το ακούνε να τους πάρει ένας γλυκός και ανέμελος ύπνος.
