Καμία ουσιαστική πρόοδος δεν υπάρχει ως προς την απάντηση της ΕΕ απέναντι στην κρίση, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι οι διαδικασίες στο Eurogroup είναι σχεδόν πάντα αργές, επιταχύνονται μόνο αν έχουμε ήδη φτάσει στο «παρά πέντε» αναφέρει με νόημα στο liberal.gr ο οικονομολόγος Πάνος Τσακλόγλου.
Σχολιάζοντας τα συμπεράσματα του χθεσινού Eurogroup και ειδικά το κεφάλαιο που “καίει” την Ελλάδα, δηλαδή το πρόγραμμα στήριξης της απασχόλησης SURE για το οποίο οι τελικές αποφάσεις παραπέμφθηκαν στα τέλη Μαίου, δεν κρύβει την απογοήτευσή του, καθώς, όπως λέει, υποτίθεται ότι οι συζητήσεις για τον καθορισμό των τεχνικών του λεπτομερειών βρίσκονταν σε πιο προωθημένο στάδιο σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πρωτοβουλίες της Κομισιόν.
Ερωτηθείς πως εξηγεί ότι καμία χώρα-μέλος δεν έχει μέχρι στιγμής εκδηλώσει ενδιαφέρον για τα δάνεια του ESM, απαντά ότι ακόμη και αν τα κεφάλαια αυτά, μέσω μιας διασταλτικής ερμηνείας, κάλυπταν κι άλλες δαπάνες, πέραν των υγειονομικών, προφανώς κανένα κράτος δεν θέλει να λάβει τέτοια μορφή δανείου διότι υπάρχει ο φόβος ότι θα την οδηγήσει σε «στιγματισμό» στις αγορές και σε υψηλότερο κόστος δανεισμού όταν χρειαστεί να εκδώσουν ομόλογα.
Στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί και η απουσία συμφωνίας για το ύψος των κεφαλαίων του Ταμείου Ανάκαμψης, για τον ακριβή τρόπο χρηματοδότησής του και για την κατανομή των πόρων του μεταξύ δανείων και επιχορηγήσεων, πολύ δε περισσότερο για την κατανομή μεταξύ χωρών.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Στη δήλωσή του ο πρόεδρος της Κομισιόν μιλάει για πρόοδο μετά το σημερινό Eurogroup. Σε ποια σημεία αυτή σημειώθηκε ;
Από αυτά που έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα, δεν βλέπω κάποια ουσιαστική πρόοδο σε κανένα μέτωπο. Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι διαδικασίες στο Eurogroup είναι σχεδόν πάντα αργές, εκτός αν έχουμε ήδη φτάσει στο «παρά πέντε». Και, ακόμα, δεν βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο.
- Το ρωτώ γιατί αυτό που “καίει” τις χώρες του Νότου, δηλαδή η εξειδίκευση του προγράμματος SURE, αναφορικά με τον τρόπο λειτουργίας, τους κλάδους που θα στηριχθούν και κυρίως τα κονδύλια που θα αναλογούν ανά χώρα, παραπέμφθηκε για μια ακόμη φορά για το μέλλον και συγκεκριμένα για τα τέλη Μαΐου...
Όντως, έτσι φαίνεται. Εδώ ίσως να υπάρχει και μία μικρή απογοήτευση, καθόσον οι συζητήσεις για τον καθορισμό των τεχνικών λεπτομερειών του προγράμματος SURE υποτίθεται ότι βρίσκονταν σε πιο προωθημένο στάδιο σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και υπήρχε η εντύπωση ότι κατά τη χθεσινή συνεδρίαση θα είχαμε επικύρωση της τελικής συμφωνίας.
- Ενδιαφέρον έχει και η χθεσινή απάντηση Σεντένο, ότι μέχρι τώρα καμία χώρα-μέλος δεν έχει απευθυνθεί στον ESM προκειμένου να κάνει χρήση των ποσών που της αναλογούν από το πακέτο των 240 δις ευρώ. Τι δείχνει αυτό;
Κατ’ αρχήν, να διευκρινισθεί ότι τα σχετικά δάνεια – ύψους έως 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας - υποτίθεται ότι θα κατευθυνθούν για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών που προκύπτουν από την πανδημία του κορονοϊού. Δεν νομίζω ότι σε καμία χώρα η αύξηση των δαπανών δημόσιας υγείας εξ’ αιτίας της πανδημίας πλησιάζει το 2% του ΑΕΠ. Αλλά ας υποθέσουμε ότι γίνεται διασταλτική ερμηνεία και καλύπτονται και άλλες σχετικά συναφείς δαπάνες. Παρότι οι όροι δανεισμού του ESM είναι καλύτεροι από τους όρους δανεισμού των αγορών για μία σειρά χωρών, καμία χώρα δεν θέλει να λάβει τέτοια μορφή δανείου διότι υπάρχει ο φόβος ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε «στιγματισμό» στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και υψηλότερο κόστος δανεισμού όταν χρειαστεί να εκδώσουν ομόλογα. Κατά την άποψή μου ο φόβος αυτός μάλλον δεν είναι βάσιμος αλλά, εν πάση περιπτώσει, καμία χώρα δεν θέλει να είναι η πρώτη που θα προσφύγει σε αυτή τη μορφή δανεισμού. Υποθέτω ότι αν οι συνθήκες χειροτερέψουν, ίσως δούμε ομάδα χωρών να κάνει ταυτόχρονα αίτηση για λήψη δανείων αυτής της μορφής από τον ESM.
- Σε ποιο σημείο βρίσκονται τα πράγματα όσον αφορά στο θέμα του περίφημου Ταμείου Ανάκαμψης το οποίο θα λειτουργεί, όπως ξέρουμε, με εγγύηση τον νέο κοινοτικό προϋπολογισμό;
Αν διαβάζω σωστά τις επώνυμες και ανώνυμες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, μάλλον η πρόοδος που έχει γίνει είναι μικρή. Δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμα συμφωνία ούτε για το ύψος των κεφαλαίων του Ταμείου, ούτε για τον ακριβή τρόπο χρηματοδότησής του, αλλά ούτε και για την κατανομή των πόρων του μεταξύ δανείων και επιχορηγήσεων, πολύ δε περισσότερο για την κατανομή μεταξύ χωρών.
