Του Ιωακείμ Γρυσπολάκη*
Το «Πανεπιστημιακό Άσυλο» θεσμοθετήθηκε, προκειμένου να προστατεύσει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών μεταξύ των μελών των πανεπιστημιακών κοινοτήτων, να προστατεύσει την ελευθερία της διδασκαλίας, της έρευνας και της άσκησης των καθηκόντων τους. Είναι σαφές ότι, όταν έστω και μία από τις ανωτέρω περιγραφείσες λειτουργίες παρεμποδιστεί από τρίτους, τότε καταλύεται το Πανεπιστημιακό Άσυλο.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια τα πανεπιστήμια έχουν καταντήσει να θεωρούνται ως οι ασφαλέστεροι χώροι για τους παρανομούντες και τους παραβιάζοντες τους νόμους και το Σύνταγμα. Και εδώ οι ευθύνες της Αριστεράς είναι τεράστιες.
Είναι τραγική ειρωνεία άτομα, τα οποία ουδέποτε έζησαν σε συνθήκες φίμωσης κάθε διαφορετικής φωνής, ουδέποτε βίωσαν την ωμή παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων τους και απολαμβάνουν σήμερα το αγαθό της ελεύθερης έκφρασης, να προσπαθούν να στερήσουν από τη μεγάλη πλειονότητα φοιτητών και καθηγητών την ελευθερία της έκφρασης και τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία τού συνέρχεσθαι.
Τέλος, κανείς θα μπορούσε να αναρωτηθεί: Εφ' όσον το Σύνταγμα προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στην Ελληνική Επικράτεια, γιατί χρειάζεται ειδικός νόμος προστασίας της στα Πανεπιστήμια, όταν και αυτά αποτελούν μέρος της; Ιδιαίτερα τη στιγμή που το πανεπιστημιακό άσυλο έχει χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά και μόνον για την κατάργηση των ακαδημαϊκών αξιών και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αλλά και για την προστασία εγκληματιών.
Με τον νόμο 4009/2011 καταργήθηκε η Ασυλία στους παρανομούντες και οι πανεπιστημιακοί χώροι αποδόθησαν και πάλι στην Ελληνική Επικράτεια για την εφαρμογή των νόμων και για την ασφάλεια των μελών των πανεπιστημιακών κοινοτήτων. Δεν πρέπει όμως να μας εκπλήσσει η μετά το 2015 απόσπαση των πανεπιστημιακών χώρων από την Ελληνική Επικράτεια και η κατοχύρωσή τους ως χώρων ανομίας και προστασίας κάθε είδους έκνομης πράξης.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν εννοεί τα πανεπιστήμια ως χώρους αριστείας, αξιοκρατίας, παραγωγής επιστημονικής γνώσης και σύνδεσής τους με την παραγωγική διαδικασία για την άνοδο της ευημερίας της κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με διακηρυγμένες από το 2011 θέσεις του, επιθυμεί ένα πανεπιστήμιο χώρο εκκόλαψης κομματικών στελεχών του και άντλησης ψηφοφόρων. Και αυτό πράττει. Η επόμενη κυβέρνηση οφείλει – και είμαι βέβαιος ότι θα το πράξει - να καταργήσει άμεσα το «Άσυλο της Παρανομίας» και να αποδώσει τους πανεπιστημιακούς χώρους στα μέλη των πανεπιστημιακών κοινοτήτων. Και μάλιστα χωρίς καθυστέρηση.
*Ο κ. Ιωακείμ Γρυσπολάκης είναι ομότιμος καθηγητής και π. πρύτανης Πολυτεχνείου Κρήτης.
