Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Το 82% των Ελλήνων θεωρεί ότι λαμβάνει πολύ λίγα για τους φόρους που πληρώνει, σύμφωνα με την έρευνα του ΟΟΣΑ που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. 8 στους 10 μάλιστα μάλιστα θεωρούν ότι αδικούνται.
Βέβαια, μόλις προ δέκα ημερών, διαβάζαμε στην Καθημερινή, το άρθρο του Γενικού Διευθυντή του ΣΕΒ, Άκη Σκέρτσου στο οποίο αποδείκνυε με στοιχεία (της ΑΑΔΕ) τη θηριώδη φορολογική ανισότητα που δημιουργεί η πολύ μικρή φορολογική βάση. Το 2016 (δηλώσεις έτους 2017) σε σύνολο, 8,9 εκατ. φορολογουμένων, μόλις 1 εκατ. Έλληνες πληρώνουν το 72% του φόρου εισοδήματος και «εισφοράς αλληλεγγύης» και συνολικά 2,2 εκατ. Έλληνες πληρώνουν το 90%. Την ίδια ώρα, 5,3 εκατ. Έλληνες δεν πληρώνουν καθόλου φόρο εισοδήματος, καθώς δηλώνουν εισοδήματα κάτω από 8.000 ευρώ, δηλαδή κάτω από το αφορολόγητο.
Κάπου εδώ θα μπορούσε να μπει η τελεία στο άρθρο και να μην σχολιάσουμε τίποτε άλλο αλλά πρόκειται για το αγαπημένο θέμα της στήλης: όσα επιλέγουμε να συζητάμε μεταξύ μας, να αναλύουμε και να εξηγούμε στους συμπολίτες μας.
Βέβαια, ποιος να τα εξηγήσει όλα αυτά; Τα κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία μέχρι το 2014 αγοράζοντας πολύ φτηνά την ψήφο των Ελλήνων;
Ούτε καν ο ΣΥΡΙΖΑ που ως αριστερά στην αντιπολίτευση κατήγγειλε τις παθογένειες του ελληνικού κράτους με πρώτη το πελατειακό σύστημα δεν άδραξε την ευκαιρία να τα εξηγήσει αυτά το 2010 όταν αυτό το πελατειακό κράτος κατέρρευσε.
Το πρόβλημα βέβαια κάθε φορά είναι ότι σε όλους τους χώρους και δεν αναφερόμαστε τώρα μόνο στους κομματικούς χώρους, υπάρχουν πρόθυμοι να μιλήσουν για όλα αυτά και να ασκήσουν κριτική προς όλες τις κατευθύνσεις. Μόνο που την ίδια στιγμή σπεύδουν όλοι να τους κλείσουν το στόμα λέγοντάς τους: «Δεν είναι ώρα τώρα γι'' αυτά! Μην κάνεις κριτική! Μετά τις εκλογές!».Κι έτσι, οι εκλογές περνούσαν, τα προβλήματα έμεναν άλυτα και στις εκλογές που διαδέχονταν η μία την άλλη προστέθηκαν και τα μνημόνια και οι επιτροπίες που θα διαδέχονται η μία την άλλη για πολλά χρόνια ακόμα.
Γιαυτό δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Τώρα είναι η ώρα να εξηγηθεί στους πολίτες ότι στις εκλογές «ό,τι πληρώνουν παίρνουν». Αν επιλέγουν την ευκολία, την υστερία, το «αντί», οι κάλπες θα τους βγάζουν σταθερά αυτούς που η μόνη τους έννοια θα είναι η διατήρηση της καρεκλίτσας τους. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στη ΝΔ και σε όσους γεμίσουν τα ψηφοδέλτιά της.
Πραγματικά δεν χρειαζόμαστε ούτε διασημότητες, ούτε «παλιά, ξινά σταφύλια», ούτε τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά νούμερα που έγιναν γνωστά υστεριάζοντας κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Χρειαζόμαστε αυτούς που θα είναι πρόθυμοι να γίνουν δυσάρεστοι με όσα θα στηρίξουν και με τη μετριοπάθεια που θα επιδείξουν. Χρειαζόμαστε ανθρώπους πρόθυμους να συγκρουστούν με το τέρας του ανορθολογισμού που έχει εγκατασταθεί στην πολιτική ζωή της χώρας και δεν λέει να ξεκουμπιστεί. Ας τους αναζητήσουμε.
