Αν δύο Συριζαίοι αποφασίσουν ότι έχετε ορκιστεί στον Μαμωνά, θα είναι σίγουρα έτσι. Κι ας έχετε μόλις επιστρέψει από εξάμηνη άσκηση σιωπής στο Άγιο Όρος. Αν δε ο ένας απ' αυτούς εργάζεται στο Μαξίμου, τότε μπορεί και να γίνετε πρωτοσέλιδο στην Αυγή. Αυτό συνέβη στον Άδωνι. Ο ένας εργαζόταν στο Μαξίμου. Αλλά και ο ίδιος, έχει τον διάολο μέσα του!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Άδωνις δέχτηκε μία απαράδεκτη και συκοφαντική επίθεση. Η ΕΣΗΕΑ δεν είχε φυσικά χρόνο για να διερευνήσει αυτή την πρωτοφανή υπόθεση fake news. Όταν η ΕΣΗΕΑ έπρεπε να ασχοληθεί με τον ΕΔΟΕΑΠ και τα όργια των εργοδοτών, κοιτούσε το φεγγάρι. Τώρα που έχει μία μοναδική απόδειξη για κατασκευασμένες και ψεύτικες ειδήσεις και την ευκαιρία να παρέμβει ουσιαστικά κοιτάζει και πάλι το φεγγάρι. Μην έχετε αμφιβολία για το τι θα συμβεί.
Αυτή είναι η μία όψη των πραγμάτων. Αυτή που πολλοί άνθρωποι την ζούμε καθημερινά εδώ και χρόνια. Έχουν βάλει στο στόμα μας λόγια που δεν έχουμε πει, έχουν επαναλάβει τόσες φορές ψέματα σε βάρος μας που στο τέλος η συκοφαντία θριαμβεύει. Ο Άδωνις έπεσε θύμα αυτής της γκαιμπελικής πρακτικής, η οποία έχει τις ρίζες της στα όσα φοβερά συνέβησαν στις πλατείες το 2010 – 2012.
Υπάρχει όμως και μία άλλη όψη που ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να την εξετάσει. Καλώς ή κακώς δεν είναι ένας χρήστης του διαδικτύου που κονταροχτυπιέται με ανώνυμους λογαριασμούς. Είναι ένα σημαίνον πολιτικό στέλεχος που οφείλει να σκέφτεται ταυτόχρονα πολλές παραμέτρους. Έχει διαβάσει ιστορία και απ' αυτό και μόνο το γεγονός θα πρέπει να έχει μάθει την αξία του timing. Έχει μεγαλύτερη σημασία πότε κανείς λέει κάτι απ' ότι αν είναι σωστό ή όχι αυτό που λέει.
Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι στεναχωρεί τους Αριστερούς. Καλά κάνει και τους στεναχωρεί. Καλά κάνει και τοποθετεί πολλά πράγματα στην σωστή τους βάση. Εκείνο που θα έπρεπε να προσέξει ο Άδωνις είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής αποσύνθεσης. Τους απασχολεί η παραμονή τους στην εξουσία και αυτή μπορεί να κτυπηθεί μόνο με την ανάδειξη των καταστροφικών τους λαθών και όχι με την επίλυση φιλοσοφικών και ιστορικών θεμάτων. Όταν ο εχθρός βρίσκεται στριμωγμένος στα σχοινιά, δεν του προσφέρει κανείς το δώρο να σφυριχτεί γρηγορότερα ο γύρος και έτσι ο αμυνόμενος να κερδίσει χρόνο για να ξεκουραστεί. Το παιγνίδι κερδίζεται με νοκ άουτ και όχι με φλυαρίες την ώρα της πραγματικής μάχης.
Όταν λοιπόν ο κόσμος βιώνει τα ψέματα του Τσίπρα, δεν είναι η ώρα για να ανοίξουν άλλα θέματα. Αυτό είναι το θέμα που πρέπει να μας απασχολεί. Τον Αλέξη Τσίπρα τον εξυπηρετεί οτιδήποτε άλλο. Αν είναι δυνατόν και μία συζήτηση για το αν υπήρξαν σκλάβοι ή όχι στη Αρχαία Αθήνα. Αρκεί να μην συζητηθεί το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και των ημιθανών «εργαζομένων» των 300 ευρώ.
Θανάσης Μαυρίδης
