Το τελευταίο χρονικό διάστημα ο Π. Πολάκης έχει πυκνώσει τις εμφανίσεις του. Εκείνο που διαφοροποιεί την πρόσφατη δραστηριότητά του είναι η παρουσίαση πολιτικών θέσεων που συνιστούν μια πολιτική πλατφόρμα και του προσδίνουν μια ηγετική εικόνα. Πιθανόν, να διατυπώνει απλώς τις απόψεις του. Πιθανόν όμως να κρύβει κάτι το σοβαρότερο.
Μήπως, δηλαδή, δημιουργεί ένα πολιτικό κλίμα για να διεκδικήσει την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ με όποιον τρόπο και αν γίνει. Αν το εξετάσουμε λίγο καλύτερα θα δούμε πως αυτό συμφέρει όχι μόνο τον Π. Πολάκη, αλλά και τον ίδιο τον Τσίπρα.
Ο ίδιος, καταρχήν, θα βγει ωφελημένος από μια τέτοια κίνηση, καθώς θα δει καταγεγραμμένη την πολιτική του δύναμη. Σήμερα όλοι μιλούμε για την πολιτική επιρροή του, δε γνωρίζουμε όμως το μέγεθός της, το οποίο ούτως ή άλλως είναι σημαντικό. Εννοείται πως αν τελικά ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ εκλεγεί μέσα από ανοικτές διαδικασίες, αυτό θα λειτουργήσει χωρίς καμιά αμφιβολία υπέρ του Π. Πολάκη.
Μετά, εκπροσωπώντας ένα ποσοστό της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένας υπολογίσιμος παίκτης στο εσωτερικό του κόμματος και όχι μόνο. Ούτως ή άλλως και σήμερα εκφράζει ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αν κρίνω από αυτά που γράφονται κάτω από τις δηλώσεις και τα σχόλια του. Οι παροτρύνσεις τού κοινού για να βγει μπροστά είναι πολλές.
Γιατί όμως συμφέρει και στον Τσίπρα;
Η πρόταση του για εκλογή αρχηγού με ανοικτή ψηφοφορία απευθείας από τους φίλους του κόμματος, έχει ένα ρίσκο. Να μην υπάρξει μαζική συμμετοχή. Το μέτρο σύγκρισης είναι υπαρκτό και είναι ο αριθμός αυτών που συμμετείχαν στις εκλογές ανάδειξης αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ. 270.000 πολίτες. Ο αριθμός υπάρχει και αναμένει τη σύγκριση.
Αν αυτοί που θα προσέλθουν για να ψηφίσουν στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ είναι λιγότεροι από τον αριθμό 270.000, ο Α. Τσίπρας και το κόμμα του, θα καταγράψουν μια σημαντική πολιτική ήττα, από το κόμμα μάλιστα που επιδιώκει να καταλάβει αυτό τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και ο κίνδυνος μικρής προσέλευσης θα μεγαλώνει όσο δε θα υπάρχει άλλος συνυποψήφιος του Τσίπρα. Μαζική συμμετοχή δεν μπορεί να επιτευχθεί με ένα μόνον υποψήφιο.
Να γιατί βολεύει και στον Τσίπρα μια υποψηφιότητα Πολάκη. Επί πλέον ο πολιτικός του λόγος θα φαίνεται μετριοπαθής μπροστά στην πλατφόρμα Πολάκη.
Σήμερα, ο Α. Τσίπρας ανέχεται τον Π. Πολάκη γιατί τον φοβάται. Γνωρίζει πως του κάνει πολιτική ζημία, αλλά αν τον διαγράψει και αυτός φτιάξει δικό του κόμμα, η ζημία θα είναι πολλαπλάσια. Ο Π. Πολάκης εκφράζει το πιο επιθετικό και διχαστικό κομμάτι της βάσης και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που δεν έχει καταλάβει ο Α. Τσίπρας είναι ότι σε αυτό το πεδίο, δηλαδή στο πεδίο της πόλωσης και του οξέος πολιτικού λόγου, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί πλέον τον Π. Πολάκη.
Ο Πολάκης φαίνεται ότι είναι το πρωτότυπο και αυτός η απομίμηση. Είναι η απολύτως φυσιολογική κατάληξη μιας πορείας του Α. Τσίπρα, ο οποίος δεν αντιλήφθηκε πως θα βρεθεί κάποιος άλλος, σε μια δεδομένη στιγμή, να παίξει καλύτερα από αυτόν το παιχνίδι της πόλωσης και του διχασμού.
