Του Σάκη Μουμτζή
Χωρίς καμιά αμφιβολία ο Π. Παυλόπουλος είναι ένας πολιτικός με ρίζες στον κεντροδεξιό-φιλελεύθερο χώρο. Βέβαια, έχει μιαν ιδιόμορφη αντίληψη για τον φιλελευθερισμό, όπως διαπιστώσαμε τον Δεκέμβριο του 2008, όταν, επί των ημερών του, κάηκε η Αθήνα.
Επί πλέον είναι ένας έγκριτος πανεπιστημιακός, κατά γενικήν ομολογία. Τα γράφω αυτά θέλοντας να υπογραμμίσω πως είναι ένας άνθρωπος με πλήρη συνείδηση των πραττομένων του.
Συνεπώς, γνώριζε άριστα πως όταν τιμούσε με την παρουσία του στο Μέγαρο Μουσικής την συναυλία για τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής «Επανάστασης», ουσιαστικά τιμούσε το ιστορικό γεγονός καθ΄εαυτό.
Αυτό όμως το ιστορικό γεγονός—η Οκτωβριανή «Επανάσταση»--θεωρείται από εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες αυτού του πλανήτη, ως η αφετηρία μιας εγκληματικής πορείας κατά της ανθρωπότητας, με δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς. Αποτελεί ένα εγκληματογόνο γεγονός.
Παραβλέπω δε, πως τελικά δεν ήταν Επανάσταση, αλλά ένα καλοσχεδιασμένο πραξικόπημα στο οποίο συμμετείχαν περίπου 70.000 οπλισμένοι πολίτες και στρατιώτες σε έναν πληθυσμό 175.000.000 κατοίκων. Και το πραξικόπημα αυτό δεν εστρέφετο κατά του Τσαρικού καθεστώτος, το οποίο είχε ανατραπεί με την Επανάσταση του Φεβρουαρίου 1917, αλλά κατά της κυβέρνησης του σοσιαλδημοκράτη Κερένσκι.
Επίσης σίγουρα θα γνωρίζει ο Π.Παυλόπουλος πως στις εκλογές για Συντακτική Συνέλευση που έγιναν τον Δεκέμβριο του 1917 σε όλη την Ρωσία, οι μπολσεβίκοι έλαβαν το 24% των ψήφων και γι΄αυτό στις 18 Ιανουαρίου 1918 διέλυσαν την Συνέλευση με τα όπλα.
Στην συνέχεια, φυλάκισαν τους αρχηγούς των υπολοίπων κομμάτων και απαγόρευσαν την λειτουργία τους. Αυτήν την «Επανάσταση» έσπευσε να τιμήσει ο Π.Παυλόπουλος; ή μήπως την εξόντωση της αστικής τάξης, των μικροαστών και των αγροτών;
Δεν ήξερε; Ας ρώταγε. Και προς άρση τυχόν παρανοήσεων, το ΚΚΕ έχει κάθε λόγο και το αναφαίρετο δικαίωμα να τιμά την Οκτωβριανή «Επανάσταση». Είναι το γενέθλιο του γεγονός. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην παρουσία σε αυτήν την κομματική εκδήλωση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Το επιχείρημα πως είναι μια τιμητική γιορτή για ένα ιστορικό γεγονός, που διοργάνωσε ένα αναγνωρισμένο κοινοβουλευτικό κόμμα, δεν στέκει. Γιατί αυτό το ιστορικό γεγονός είναι ιδεολογικά φορτισμένο, καθώς ήταν η μήτρα της τρομοκρατίας και του ολοκληρωτισμού, που ταλαιπώρησαν την ανθρωπότητα για 70 περίπου χρόνια.
Και βέβαια τίθεται το ερώτημα. Αν αύριο ο Μιχαλολιάκος τον καλέσει σε μια εκδήλωση προς τιμήν του Εθνικοσοσιαλισμού, θα παραστεί; Νομίζω πως όχι, και πολύ καλά θα πράξει.
Εκτός, αν και ο Π.Παυλόπουλος ανήκει σε εκείνους τους πολιτικούς του φιλελεύθερου χώρου που «τιμάνε την Αριστερά και τους αγώνες της.» Όπως φαίνεται πίσω από αυτήν την φράση κρύβεται μια ολόκληρη σχολή σκέψης κεντροδεξιών πολιτικών.
Συνεπώς, δεν φτάσαμε τυχαία μέχρις εδώ. Στην ζωή όλα έχουν μια λογική εξήγηση. Ίσως θα έσωζε τα προσχήματα, αλλά θα υποτιμούσε την νοημοσύνη μας, αν έλεγε πως πήγε να απολαύσει την ορχήστρα της ΕΡΤ.
Στο κάτω-κάτω, καλύτερα φιλόμουσος, παρά μπολσεβίκος.
