Του Παναγιώτη Καρκατσούλη
Η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη δηλώνει ότι ο πολλαπλασιασμός των επιθέσεων των συμμοριών που λυμαίνονται τα αστικά κέντρα της χώρας, ιδίως, εναντίον των αστυνομικών, οφείλεται στο ότι υπάρχει ένα «αυτοτελές υπουργείο» που τους ενοχλεί (sic!). Δηλώνει, επίσης, ότι όποιος φοράει κράνος (και εντός των δικαστηρίων) το κάνει «για να προστατεύσει το κεφάλι του»! Συνεχίζοντας, γνωστοποιεί στους αστυνομικούς, των οποίων, κατά τα λοιπά, είναι η πολιτική προϊστάμενη ότι, σ' αυτούς εναπόκειται να εγκαλέσουν τους διώκτες τους αναρχομπάχαλους, αφού «η δράση γεννά αντίδραση».
Τελειώνοντας αυτό τον επικό μονόλογο συμβουλεύει τους αστυνομικούς, με το απόσταγμα της σοφίας που διαθέτει, να εντείνουν την αυτοπροστασία τους και να «προσέξουν τον εαυτό τους» (αυτό το τελευταίο ήταν η αφορμή για να στηθεί πάρτυ στο twitter για δίαιτες χωρίς λιπαρά, ώρες ύπνου κ.λπ.).
Εάν δεν υπήρχε η εμπειρία του κλαυσίγελου από τα έργα και τις παραλείψεις τους το 2015, τότε, θα ανησυχούσα πραγματικά. Θα σκεφτόμουν ότι οι εθνολαϊκιστές φλερτάρουν ακόμη, μια φορά, με την κατεδάφιση της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας μας και την δημιουργία χάους και αναρχίας. Ο απώτερος σκοπός όσων το επεχείρησαν, πριν απ' αυτούς, ήταν να δημιουργήσουν ένα έντονο αίσθημα ανασφάλειας και φόβου στους πολίτες, ώστε να εμφανιστούν, στη συνέχεια, ως οι μόνοι σωτήρες τους.
Η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου απαιτεί, όμως, ικανότητα οργάνωσης και, κυρίως, εργώδη προσπάθεια. Αμφότερα σπανίζουν στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η εμπειρία από τη διακυβέρνησή τους είναι διδακτική. Στην αρχή ήταν, όντως, πεισμένοι ότι θα μπορούσαν να κάνουν την Ελλάδα Βενεζουέλα. Και πίστευαν ότι, μετά από τις δυσκολίες των πρώτων χρόνων, θα μπορούσαν να διαφεντεύουν τις τύχες μας για κάποιες δεκαετίες. Δεν τόλμησαν, όμως, να υλοποιήσουν τη φαντασίωσή τους. Δεν είχαν, καν, σκεφθεί ότι θα υπήρχαν αντίμετρα στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν τον τσαβισμό εν μέση Ευρώπη. Όταν εκδηλώθηκαν οι προθέσεις των εταίρων απέναντι στο σχέδιο εκτροπής που εξύφαιναν, τους κατακυρίευσε ο μικροαστικός φόβος για τους εαυτούς τους και τις περιουσίες τους. Και υποχώρησαν. Άτακτα. Η επαναστατική τους διάθεση έδωσε τη θέση της στην υποταγή στους δανειστές και στον αυτο-εξευτελισμό τους.
Οι δανειστές τούς οδήγησαν σ' ένα σχήμα «ενισχυμένης εποπτείας» (βλ. μνημόνιο χωρίς λεφτά) που τους επέτρεψαν να πουλήσουν στην ενδοχώρα ως «έξοδο από τα μνημόνια» κι έσπευσαν να ασχοληθούν με άλλα επείγοντα.
Τώρα, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν να διαχειριστούν την επερχόμενη ήττα τους. Τελευταίο ανάχωμά τους η μεγιστοποίηση του αισθήματος φόβου και ανασφάλειας των πολιτών, ώστε να μπορέσουν να πουλήσουν, στη συνέχεια, «νόμο και τάξη». Παραμένουν, όμως, το ίδιο ράθυμοι και ανίκανοι.
Ούτε οι αστυνομικοί ούτε οι πολίτες περιμένουν κάτι από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Την ευθύνη για την ασφάλεια των αστυνομικών φέρει στο ακέραιο η φυσική τους ηγεσία, η οποία καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Οι πολίτες δικτυώνονται και αυτο-οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν την κλιμακούμενη επίθεση των συμμοριών στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς.
Όσον, δε, αφορά την τύχη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν αποφασίσει να τους στείλουν, στις επερχόμενες εκλογές εκεί που ήταν: Στο περιθώριο και την ανυποληψία. Η χλεύη είναι χειρότερη τιμωρία από το να επισείει κανείς σ' αυτούς τις ίδες μεθοδεύσεις με τις δικές τους (στημένες εξεταστικές, bulling, κατασυκοφάντηση αντιπάλων).
Ας μην φεισθούμε κόπων κι ας τους την αποδώσουμε γενναιόδωρα!
