Ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν δικός τους άνθρωπος. Ο Νίκος Παππάς μπαινόβγαινε με άνεση στα γραφεία και στο σπίτι του Βαγγέλη. Είχε τέτοια άνεση ώστε να μπορεί να του ζητήσει να δανείσει τον Καλογρίτσα 20,5 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ κανάλι! Κι ύστερα μάλωσαν! Κι αποφάσισαν να «εκτελέσουν» τον Βαγγέλη. Ή μαζί τους ή στην φυλακή! Ούτε η μαφία δεν υπήρξε τόσο αδίστακτη.
Και γιατί να πιστέψουμε τον Βαγγέλη τον Μαρινάκη; Επειδή ο Βαγγέλης, όπως και κάθε επιχειρηματίας του δικού του μεγέθους, δεν θα έβγαινε ποτέ να μιλήσει δίχως να έχει στοιχεία! Στις μεγάλες δουλειές, όπως σε αυτές που κάνει ο Μαρινάκης σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς τα λάθη και οι επιπολαιότητες κοστίζουν. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι για να πει αυτά που είπε για τον Νίκο τον Παππά, μπορεί και να τα αποδείξει!
Παίρνουμε, λοιπόν, πασατέμπο ή ποκ κορν, ανάλογα με τις προτιμήσεις του καθενός και πιάνουμε μια καλή θέση στον καναπέ. Για να υπάρξει θέαμα θα πρέπει η κυβέρνηση και ο κ. Παππάς ειδικότερα να αμφισβητήσουν έντονα τα όσα είπε γι αυτούς ο κ. Μαρινάκης. Κι ύστερα θα πρέπει να βγει ο εφοπλιστής και να παρουσιάσει τα στοιχεία. Ένα – ένα, με τρόπο βασανιστικό. Να μην ξέρει ο «αντίπαλος» τι άλλο μπορεί να τον περιμένει στην επόμενη γωνία.
Πάμε τώρα στην πιθανότητα που ο κ. Μαρινάκης δεν μπορεί να στηρίξει τις καταγγελίες του. Υπάρχει κι αυτό το ενδεχόμενο. Πάντα υπάρχει. Στην ζωή και στην πόκα η μπλόφα είναι μία πιθανότητα. Δεν έχει ο κ. Παππάς παρά να δοκιμάσει! Άλλωστε, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται! Έτσι δεν είναι; Αν είχε βγει ο Μαρινάκης και έλεγε κάτι άδικο και συκοφαντικό για εσένα, φίλε αναγνώστη, δεν θα έβγαινες από την πρώτη στιγμή να τον «σταυρώσεις»; Θα το αντιμετώπιζες, εσύ φίλε αναγνώστη, αφ' υψηλού; Ο Νίκος ο Παππάς, λοιπόν, έχει τον λόγο. Κι εμείς μία αναπαυτική θέση στον καναπέ.
Μιλάμε για απίστευτα πράγματα. Για απίστευτες μεθοδεύσεις. Αν φυσικά ισχύουν αυτά που είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Φανταζόμαστε ότι κάπως έτσι θα έκαναν και διάφοροι άλλοι σοσιαλδημοκράτες στην φιλελεύθερη Ευρώπη. Καλά, ένα αστείο κάναμε! Τόσο για τον σοσιαλδημοκράτη Αλέξη Τσίπρα όσο και για την Φιλελεύθερη Ευρώπη που μπορεί και στηρίζει τέτοια καθεστώτα χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.
Ούτε η Μαφία, σύντροφοι, δεν λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Επειδή ακόμη και η Μαφία έχει κανόνες, έναν κώδικα τιμής. Μπορεί κανείς να διαφωνεί με τους κανόνες αυτούς, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Εδώ, όμως, έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο. Με μπροστινούς, πισινούς, Πετσίτες, βοσκοτόπια, φωτισμένους… Κυπατζήδες και άλλες ιστορίες.
Οι άλλοι καλύτεροι ήταν; Ε ναι, σύντροφοι! Καλύτεροι ήταν! Από κάθε πλευρά. Όχι άγιοι, όχι αμόλυντοι. Αλλά όχι και τόσο αδίστακτοι. Και ξέρετε τι έχετε πάθει; Είχατε μία εικόνα για το πώς ήταν οι άλλοι και προσπαθήσατε να τους μοιάσετε. Αλλά είχατε μόνο μία εικόνα. Όχι της πραγματικής τους κατάστασης αλλά εκείνης που είχατε φτιάξει τόσα χρόνια στο μυαλό σας. Ένας υπουργός, σύντροφοι, δεν περιφέρεται από σπίτι σε σπίτι των ολιγαρχών για να ζητάει δάνεια και εξυπηρετήσεις. Δεν είναι αυτή η δουλειά του.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
ΥΓ: Αυτή την εμμονή του Νίκου με τα κανάλια και τον Τύπο δεν μπόρεσα ποτέ να την καταλάβω. Γιατί ήθελε να «διορίζει» διευθυντές ακόμη και σε μέσα που παραδοσιακά δεν στήριζαν τον λεγόμενο… προοδευτικό χώρο. Θα μπορούσα να πω πολλά πάνω σε αυτό το θέμα, έχοντας… «άποψη», αλλά θα προτιμούσα να το κάνω σε άλλο χρόνο, μεταγενέστερο. Αφήστε δε που στους επόμενους μήνες θα γεμίσουμε από «αντιστασιακούς», όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Θα πω όμως μόνο ένα πράγμα: Είμαι υπερήφανος για το γεγονός ότι δεν έκανα το χατίρι στα… παιδιά και δεν «συμμάζεψα» συναδέλφους μου, όπως μου ζητήθηκε. Τους άφησα να γράφουν ελεύθερα, χωρίς να εξετάζω αν συμφωνούσα ή διαφωνούσα μαζί τους. Τους ανθρώπους αυτούς μπορώ να τους κοιτάξω στα μάτια. Οι καταγγελίες Μαρινάκη έρχονται για να επιβεβαιώσουν πόσο δύσκολα ήταν αυτά τα χρόνια για όσους είχαν μία διαφορετική άποψη από εκείνη της εξουσίας. Μπορεί να κοιμόντουσαν δημοσιογράφοι και να ξύπναγαν… φουρναραίοι! Κι αυτό για να ξέρετε ήταν το καλό σενάριο…