Είναι γνωστή η ρήση του Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι «εγώ είμαι κομμουνιστής». Αυτό που δεν είναι, ωστόσο, γνωστό, είναι ότι ο κουμουνιστής Τσακαλώτος συμφώνησε την μεγαλύτερη μπίζνα στην ιστορία του πλανήτη σε βάρος όλων των Ελλήνων πολιτών.
Το Νοέμβριο του 2015 οι Ελληνικές Τράπεζες είχαν χρηματιστηριακή αξία 25 δις ευρώ, με το 80% των μετοχών τους να ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο. Είχαν προηγηθεί τρεις κεφαλαιοποιήσεις και η απόκτηση των μετοχών τους από το Δημόσιο, ήδη από το 2012. Τότε ο Αντώνης Σαμαράς, βλέποντας ότι οι μέτοχοί τους αδυνατούσαν να συμμετάσχουν στην αύξηση κεφαλαίου, κρατικοποίησε τις μετοχές τους σε ποσοστό 80% περίπου και στις τέσσερις συστημικές Τράπεζες.
Τον Ιανουάριο του 2015, όταν ο Τσίπρας ανέλαβε, η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών των Τραπεζών ανερχόταν στα 45 δις και είχαν ενεργητικό 400 περίπου δις ευρώ. Το Νοέμβριο, ωστόσο, και μετά την περήφανη διαπραγμάτευση, υποχρεώθηκε από τους δανειστές να τις χαρίσει σε ξένα κερδοσκοπικά funds, άγνωστης προέλευσης και ιδιοκτησίας, μέσω αυξήσεως κεφαλαίου, για μόλις 4,5 δις ευρώ. Πρόκειται για την μεγαλύτερη μεταβίβαση δημόσιας περιουσίας στην Ευρωπαϊκή Ιστορία. Αυτό που δώσαμε περί τα 80 δις ευρώ για να το διασώσουμε, το ξεπούλησε ο Τσίπρας, αυστηρά και μόνον σε ξένους (στην αύξηση του Νοεμβρίου 2015 απαγορεύτηκε η συμμετοχή οιουδήποτε Έλληνα επενδυτή, θεσμικού και ιδιώτη), για μόλις 4,5 δις ευρώ και είχε ενεργητικό περί τα 400 δις ευρώ.
Ωστόσο, ο κομμουνιστής Τσακαλώτος δεν έμεινε εκεί. Έναν μήνα αργότερα ψήφισε το νόμο 4354/2015, ο οποίος προέβλεπε την δυνατότητα να μπορούν οι αποκτηθείσες από ξένα κερδοσκοπικά πλέον funds Τράπεζες να πωλούν μαζικά τα κόκκινα δάνεια των Ελλήνων σε εταιρίες απόκτησης δανείων και απαιτήσεων. Έτσι, ξεκίνησαν τα funds που απέκτησαν τις εδώ Τράπεζες να συστήσουν μαζί με τις εδώ Τράπεζες σε φορολογικούς παραδείσους εταιρίες απόκτησης κόκκινων δανείων, οι οποίες σήμερα αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές τα κόκκινα, αλλά και τα πράσινα δάνεια των Ελλήνων. Παράλληλα, ο κομμουνιστής Τσακαλώτος χορήγησε στα στελέχη των Τραπεζών και ποινική ασυλία για να πωλούν ανέλεγκτα τα δάνεια.
Έτσι, μία Τράπεζα που έχει απαίτηση από έναν ιδιώτη πχ 100.000 ευρώ, μπορεί να πωλήσει την απαίτηση αυτή για μόλις 1.000 ευρώ, και μάλιστα ανέλεγκτα και χωρίς καμία ποινική ευθύνη. Το δε fund που αποκτά την απαίτηση μπορεί να βγάλει σε πλειστηριασμό το σπίτι του οφειλέτη για μόλις 10.000 ευρώ και να το χτυπήσει η ίδια η Τράπεζα και να το εγγράψει στον ισολογισμό της με αξία 30.000 ευρώ. Έτσι, η Τράπεζα κερδίζει πολλαπλώς, αφού αφενός διαγράφει από τον ισολογισμό της μία ζημία ύψους 100.000 ευρώ, βάζει ταυτόχρονα στο ταμείο της 1.000 ευρώ από την πώληση της ζημίας της, κι εν συνεχεία παίρνει στον πλειστηριασμό ένα ακίνητο για 10.000 ευρώ και μπορεί να το εγγράψει στο ενεργητικό της με αξία 30.000 ευρώ. Παράλληλα, κι επειδή συμμετέχει στο fund που έβγαλε με 1.000 ευρώ κέρδος 10.000 ευρώ, αποκτά και από την εκεί συμμετοχή της μία υπεραξία.
Έτσι, ο πολίτης που πίστευε ότι διασώζοντας τις τράπεζες, εν συνεχεία θα είχε κι αυτός καλύτερη αντιμετώπιση, μένει στην απέξω. Είναι γεγονός ότι έναν τέτοιο νόμο, μόνον ένας κατά δήλωσή του κομμουνιστής θα μπορούσε να θεσπίσει. Μόνον, εάν θεωρείς τον κόσμο αναλώσιμο και την αξία της ελευθερίας και της περιουσίας ασήμαντες αδίστακτα ψηφίζεις έναν τέτοιο νόμο. Άλλωστε, σκοπός ήταν και είναι η εξουσία, όπως δήλωσε προχθές ο Τσίπρας.
Ωστόσο, η όλη ιστορία δεν έμεινε εδώ. Απεναντίας, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συμφώνησε ήδη από το 2016 με τους θεσμούς την υποχρέωση της χώρας μας να διενεργεί 35.000 πλειστηριασμούς ετησίως από το 2020 κι ένθεν, ενώ συμφώνησε ότι η πώληση των κόκκινων δανείων θα πρέπει να γίνεται με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Έτσι, σπεύδει η νυν Κυβέρνηση να θεσπίσει το σχέδιο ΗΡΑΚΛΗΣ, το οποίο λέει ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα εγγυάται την μεταβίβαση των κόκκινων δανείων προς τα funds, ότι δηλαδή, εάν το fund δαπανήσει για την εξαγορά κόκκινων δανείων 100 εκ ευρώ και εισπράξει μόνον 50, τα υπόλοιπα θα τα δίδει το Κράτος.
Ουσιαστικά πρόκειται για εξασφαλισμένη επένδυση, με εντελώς αδιαφανή κριτήρια για το Δημόσιο, αφού κάλλιστα θα μπορεί μία Τράπεζα να πωλεί στο fund, δηλαδή στον εαυτό της, ένα δάνειο που είναι φύσει αδύνατον να εισπραχθεί στο 80% της αξίας του, κι εν συνεχεία το fund να μην το εισπράττει, ωστόσο το Ελληνικό Δημόσιο να αποπληρώνει στο fund το κόστος εξαγοράς του δανείου (εγγύηση στο κόστος κτήσης).
Σημειωτέον ότι το σχέδιο ΗΡΑΚΛΗΣ προβλέπει εγγυήσεις ύψους 12 δις ευρώ περίπου για να πωληθούν δάνεια αξίας περίπου 80 δις ευρώ. Ουσιαστικά συνιστά μία εκ πλαγίου κεφαλαιοποίηση των Τραπεζών με άμεσο σβήσιμο των ζημιών τους, η οποία ωστόσο θα επαυξήσει το Δημόσιο Χρέος κατά το ποσόν αυτό.
Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Αντώνης Σαμαράς επεδίωκε μετά το πέρας του μνημονίου να δημιουργήσει με αντίστοιχο ποσό μία «Κακή» Τράπεζα που θα αγόραζε αυτή τα κόκκινα δάνεια και θα ασκούσε εν συνεχεία κοινωνική πολιτική. Ωστόσο, ο λαός πίστεψε τον ψεύτη που του λεγε «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
