Με την πρόεδρο Ζωή δεν έχουμε χημεία. Εμείς οι φιλελέδες και η Ζωή αντιπροσωπεύουμε δύο διαφορετικούς κόσμους. Ο αυταρχικός της λόγος, ο ξυπόλητος οικονομολόγος που περιφερόταν στο Κοινοβούλιο για να «ανακαλύψει» τα μυστικά του χρέους, το γνωστό βουλκανιζατέρ, όλα αυτά είναι για μας «η Ζωή». Θα πρέπει, πάντως, να το παραδεχτούμε: Η Ζωή με την ανακοίνωσή της για τον Κορονοϊό έβαλε τα γυαλιά στους Καρανίκες.
Η Κυρία Κωνσταντοπούλου είπε ότι «δεν είναι καν ώρα κριτικής, είναι η ώρα της ευθύνης και της προσπάθειας, συλλογικής και προσωπικής».
«Στη στιγμή της μάχης για να σωθούν ανθρώπινες ζωές», επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Πλεύσης Ελευθερίας, «δεν στέκεσαι ως παρατηρητής ή κριτής, κουνώντας το δάχτυλο σε εκείνους που, έστω στην στιγμή αυτή, αποδεδειγμένα καταβάλλουν σοβαρές προσπάθειες για την ανάσχεση του κακού».
«Αναγνωρίζουμε ότι έχουν ήδη γίνει τεράστια βήματα, με συντεταγμένο τρόπο και με συνεπή ενημέρωση των πολιτών. Περιμένουμε να συνεχισθούν με την απαιτούμενη ένταση. Θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική την καθημερινή, ειλικρινή, άρτια και συνεχή ενημέρωση των πολιτών όλων των τελευταίων ημερών, που σέβεται και εκπαιδεύει τους πολίτες, καθιστώντας τους κοινωνούς», σημειώνει η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας.
Αυτή είναι η μία εικόνα. Της «ακραίας» Ζωής, που η έξοδό της από την κυβέρνηση του 2015 μαζί με εκείνη του Παναγιώτη Λαφαζάνη «επέτρεψε την στροφή του Αλέξη Τσίπρα προς το κέντρο». Αυτά μας είπαν τότε.
Η άλλη εικόνα είναι εκείνη που ο «σύμβουλος στρατηγικής» του Αλέξη Τσίπρα στο Μαξίμου και άλλοι «οπλαρχηγοί», όπως οι Πολάκης και Τόσκας, κάνουν αντάρτικο από χωριό σε χωριό, σπέρνοντας το μίσος και την διχόνοια, ερχόμενοι (;)σε αντίθεση με την εκφρασμένη θέση του Αλέξη Τσίπρα για τον τρόπο αντιμετώπισης της μεγάλη κρίσης που περνάει η χώρα.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ένας πολιτικός αντίπαλος με θέσεις. Δεν θα συμφωνήσουμε ούτε καν στα βασικά μαζί της και το γνωρίζουμε αυτό. Αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η στάση της είναι υπεύθυνη. Εκφράζει μία υπεύθυνη πολιτική στάση, ανεξάρτητα από όλα τα άλλα.
Μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, προτιμούμε το λευκό στον απέναντι τοίχο. Η Αριστερά και οι διαφορές της δεν μας αφορούν. Ας λύσουν μεταξύ τους το ποιος είναι ο πραγματικός και ποιος ο γιαλαντζί Αριστερός. Ούτε και θα δώσουμε σε κάποιον άφεση αμαρτιών για το καταστροφικό 2015. Μαζί τα έκαναν. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η Ζωή δίδαξε αυτές τις ημέρες πολιτικό ήθος. Μάλλον μαζί της θα … λογαριαστούν οι Καρανίκες στην συνέχεια. Εμείς θα έχουμε άλλη δουλειά να κάνουμε εκείνη την ώρα, να κτίσουμε μία χώρα από την αρχή.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
