Οι απαράδεκτες και ανυπόστατες δηλώσεις του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ, με τις οποίες επιχείρησε να αποδώσει στον εμβολιασμό ένα πρόβλημα υγείας που παρουσιάστηκε σε μια ασθενή προκειμένου να εξυπηρετήσει τα ασφαλιστικά της συμφέροντα, αν και ανασκευάστηκαν εν μέρει, πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν από τη δικαιοσύνη και να καταδικαστούν από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας, αλλά και των πολιτικών δυνάμεων.
Η δήλωση αυτή από τον πρόεδρο των εργαζομένων στα νοσοκομεία, θα προκαλέσει, εάν ήδη δεν έχει προκαλέσει, νέες αμφισβητήσεις και αρνήσεις του εμβολιασμού - ένα πρόβλημα που ήδη υπάρχει - με τραγικές συνέπειες για την υγεία μας.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται διεθνώς ένα αντιεμβολιαστικό κίνημα, κυρίως επειδή ορισμένοι θεώρησαν εσφαλμένα πως η ανθρωπότητα δεν απειλείται πλέον από θανατηφόρες επιδημίες και πως ο ανθρώπινος οργανισμός είναι σε θέση από μόνος του να αμυνθεί σε παθογόνους εισβολείς.
Τα εκατομμύρια των θυμάτων τις προηγούμενες δεκαετίες από το AIDS, και πρόσφατα από τον κορονοϊό, τους έχουν διαψεύσει με τον πλέον δραματικό τρόπο. Όμως από τα τέλη του 18ου αιώνα, όταν εφαρμόστηκε ο δαμαλισμός για την καταπολέμηση της ευλογιάς, δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν σωθεί από τις ιογενείς λοιμώξεις χάρις στα εμβόλια.
Τα εμβόλια, όπως και όλα τα φάρμακα, μπορεί να έχουν ορισμένες φορές παρενέργειες, οι οποίες όμως είναι κατά κανόνα ήπιες και αντιμετωπίζονται χωρίς δυσκολία.
Οι παρενέργειες είναι σπάνιες και ήπιες επειδή, προκειμένου να δοθεί άδεια κυκλοφορίας σε ένα εμβόλιο ή φάρμακο, πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί πειραματικές και κλινικές μελέτες με πολύ αυστηρά πρωτόκολλα, τα οποία διασφαλίζουν την αποτελεσματικότητά τους και την ασφάλειά τους. Το επιστημονικό κατόρθωμα της παραγωγής των νέων εμβολίων δεν επιτεύχθηκε σε βάρος των προβλεπόμενων αυστηρών διαδικασιών, που περιλάμβαναν και εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές, αλλά χάρις στον πρωτόγνωρο επιστημονικό οργασμό σε όλον τον πλανήτη.
Η μόνη θεμιτή ένσταση θα μπορούσε να είναι η ανησυχία για πιθανές παρενέργειες στο μέλλον, στον βαθμό που η ασφάλεια των νέων εμβολίων δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί σε βάθος χρόνου. Μόνον που στην περίπτωση αυτή, και σε κάθε άλλη ανάλογη, οι αποφάσεις για τη δημόσια υγεία, δηλαδή για την υγεία των πολλών, πρέπει να λαμβάνονται συγκρίνοντας τα αναμενόμενα οφέλη με τους πιθανούς κινδύνους.
Κάθε ιατρική πράξη, όπως και κάθε φάρμακο, εμπεριέχει σε κάποιο βαθμό τον λεγόμενο ιατρογενή κίνδυνο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα οφέλη από τον εμβολιασμό είναι απείρως μεγαλύτερα από τους όποιους πιθανολογούμενους κινδύνους, οι οποίοι άλλωστε δεν έχουν τεκμηριωθεί.
Τέλος, με όσους αρνητές των εμβολίων επικαλούνται σενάρια επιστημονικής φαντασίας δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος με λογικά επιχειρήματα, αφού «τη βλακεία ακόμα και οι θεοί τη φοβήθηκαν». Ευτυχώς, αυτοί είναι λίγοι. Όπως λίγοι ελπίζω να είναι και οι ασυνείδητοι συνδικαλιστές.
* Ο Γιάννης Τούντας είναι Καθηγητής Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής ΕΚΠΑ, μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου της διαΝΕΟσις
