Όσο μεγαλύτερο το αδιέξοδο, τόσο περισσότερο μοιάζει με δρόμο

Όσο μεγαλύτερο το αδιέξοδο, τόσο περισσότερο μοιάζει με δρόμο

Του Νίκου Ρωμανού

Κυριακή βραδάκι… Οδηγούσα επιστρέφοντας σπίτι… Στο ραδιόφωνο, ζωντανά από την Βουλή, η ελαφρώς ένρινη (α λα Ανδρέας) φωνή του πρωθυπουργού μας, με την μόνιμα ειρωνική χροιά της. Ξεκίνησε διαπιστώνοντας πως «Η αξιωματική αντιπολίτευση βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο». Στην αρχή σκέφτηκα, ο Αλέξης ξέρει από αδιέξοδα. Δεν υπάρχει πολιτικός που να έχει οδηγήσει την χώρα σε περισσότερα αδιέξοδα σε μικρότερο διάστημα. Μετά αναρωτήθηκα: Συγνώμη, όταν βγούμε σε αδιέξοδο δεν κάνουμε 180 μοίρες στροφή; Δεν κάνουμε όπισθεν για να πάρουμε την ακριβώς αντίθετη πορεία από αυτήν που μας οδήγησε στο αδιέξοδο; Είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος, που έχει κάνει την αλλαγή πορείας και την στροφή 180 μοιρών επιστήμη, να τολμάει να κατηγορεί οποιονδήποτε άλλον για αδιέξοδα;

Προχωράω αργά κολλημένος στην κίνηση, δεξιά μου μαγαζιά με ενοικιαστήρια, στο φανάρι ένα παιδάκι μου χτυπάει το τζάμι ζητώντας ψιλά, λίγο πιο κάτω μια κυρία ψάχνει τα σκουπίδια. Εικόνες που μου θυμίζουν προεκλογικά σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης συνέχιζε στο ραδιόφωνο: «Έχετε πάθει επιλεκτική αμνησία; Ξεχνάτε πως έγιναν εκλογές τον Σεπτέμβριο, μετά την συμφωνία και ο λαός μας εμπιστεύτηκε ξανά;». Όχι Αλέξη μου, δεν το ξεχνάω. Απλώς αναρωτιέμαι: Αν είναι τόσο δυνατό αυτό το επιχείρημα, γιατί δεν το απευθύνετε και στους εξαγριωμένους ψηφοφόρους σας; Δεν θα ήταν καλύτερο από το να ψηφίζετε κρυπτόμενοι, θρηνώντας, κλαίγοντας και με βαριά καρδιά;

Να σου θυμίσω λοιπόν πως στην σελίδα 12 του επίσημου προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ του Σεπτεμβρίου υποσχόσουν άρση των capital controls μέχρι το τέλος του 2015.

Υποσχόσουν 105 εκατομμύρια για την Ανθρωπιστική κρίση που μέχρι τότε είχες κάνει σημαία όταν οι κακοί και ανάλγητοι Σαμαροβενιζέλοι το 2014 είχαν δώσει 500.

Υποσχόσουν «αναδιανομή» και «απεμπλοκή από την λιτότητα» (σελ.9). Προχθές ψήφισες το υψηλότερο ΦΠΑ  από το 1987 που καθιερώθηκε στην Ελλάδα ο συγκεκριμένος φόρος. Και αυτός ήταν ένας μόνο από τους έμμεσους φόρους που έφερες και ψήφισες με περηφάνια.

Υποσχόσουν να δώσεις βάρος στην ανάπτυξη και αυτή την στιγμή συζητείται προσχέδιο Αναπτυξιακού νόμου που ουσιαστικά εξαιρεί τις ανανεώσιμες πηγές, τα μεγάλα έργα και το μεγαλύτερο κομμάτι των Ξενοδοχείων (που αποτελούν την βαριά μας βιομηχανία) από τις ενισχύσεις.

Υποσχόσουν την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ (και άλλων αναπτυξιακών εργαλείων) για την πλήρη αποκατάσταση της ροής πληρωμών και της υλοποίησης των έργων (σελ.16). Αυτή την στιγμή μεγάλοι οδικοί άξονες και το Μετρό Θεσσαλονίκης κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα αφού εδώ και 2 μήνες η Κυβέρνηση δεν έχει υπογράψει τις συμφωνίες που έπρεπε να έχουν υπογραφεί μέχρι τις 31 Μαρτίου για να ολοκληρωθούν πριν κλείσει το προηγούμενο ΕΣΠΑ. Αυτό θα κοστίσει 5 δις, 20.000 θέσεις εργασίας και 1% του ΑΕΠ.

Υποσχόσουν πως μετά τις εκλογές θα άρχιζες να κυβερνάς και να ασχολείσαι με την καθημερινότητα, αφού μέχρι τότε διαπραγματευόσουν σκληρά. Το ίδιο όμως είπες και προχθές εν όψει του κλεισίματος της πρώτης αξιολόγησης. Βάζω στοίχημα πως το ίδιο θα πεις και στην επόμενη αξιολόγηση…

Υποσχόσουν όλα αυτά και άλλα τόσα για Υγεία, Αγροτικό, Συνταξιοδοτικό, Μεταναστευτικό κτλ. που έχουν ήδη διαψευστεί με τον πιο οδυνηρό (για όλους μας και κυρίως για τους ασθενέστερους) τρόπο...

Στρίβω στο επόμενο αριστερά και μαζί με εμένα (που αναπτύσσω ταχύτητα λόγω της κατηφόρας), γκαζώνει και ο Αλέξης από τα ηχεία: «Να φρεσκάρω τη μνήμη κάποιων εδώ μέσα»…

Όχι Αλέξη… Θα έλεγα καλύτερα να φρεσκάρεις το ήθος. Ξεκίνα από αυτό. Και είμαι σίγουρος πως αν φρεσκάρεις το ήθος σου θα φρεσκαριστεί και η μνήμη σου.

 Μπορείς ή θα βρεθείς σε ένα ακόμα «στρατηγικό» αδιέξοδο;

 

*Ο κ. Νίκος Ρωμανός είναι Επιχειρηματίας - Ψυχολόγος