Της Άννας Διαμαντοπούλου
Η χώρα βρίσκεται και πάλι σε προφανές αδιέξοδο.
Οι καθυστερήσεις, η δική μας αναξιοπιστία, ο δογματισμός των άλλων και η έλλειψη πειστικής εναλλακτικής, δημιουργούν μια αίσθηση ασφυξίας.
Το 2017 είναι, όπως φαίνεται, μία χρονιά big bang στον κόσμο, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Το big bang προκαλείται ή από μεγάλα εξωτερικά γεγονότα (πχ.πόλεμοι) ή από συγκλονιστικές αλλαγές στη διαδικασία παραγωγής (πχ. ηλεκτρισμός, ρομπότ) ή από πολιτικούς διχασμούς και καθεστωτικές αδιαφανείς λειτουργίες.
Στην Ελλάδα του 2017 συμβαίνουν όλα μαζί. Και επειδή οι χώρες είτε μας αρέσει είτε όχι, πάνε μπροστά ή μένουν στάσιμες από τις ηγεσίες και τα πολιτικά τους κόμματα, έχει σημασία το τι θα γίνει στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Η συζήτηση για τις συνεργασίες, συνενώσεις, συγχωνεύσεις κλπ. στον πάλαι ποτέ ακμαίο χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης, γίνεται με όρους εσωτερικής αλληλογραφίας και απασχολεί ένα περιορισμένο κοινό.
Υπάρχει, άρα, περιθώριο στο σημερινό μικρό δικομματισμό ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, να προκύψει ένα νέο κόμμα με δυναμική που θα επαναπροσδιορίσει τον προοδευτικό χώρο με όρους μέλλοντος και θα αλλάξει το περιεχόμενο των πολιτικών αναμετρήσεων και της προοπτικής της χώρας;
Το εγχείρημα έχει δυσκολίες στα όρια του βολονταρισμού. Όμως, αυτό είναι η πολιτική! μια σπίθα που γίνεται φωτιά ή που σβήνει με το πρώτο αεράκι. Τα γεγονότα, οι ανθρώπινες συμπεριφορές και ιδέες αποκτούν μέσα στην ιστορία δυναμική, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ή να φανταστεί.
Η πρωτοβουλία «Ώρα Αποφάσεων» θέτει το παραπάνω διακύβευμα και τολμά.
Γιατί τώρα;
Γιατί, η αυταπάτη των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που ενέπνευσε, αλλά και δίχασε κατέρρευσε. 2.700.000 πολίτες που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ του 2009, βρίσκονται στην πλειοψηφία τους σε αμηχανία – απελπισία ή πλήρη αποστασιοποίηση.
Γιατί, η αριστερά που υπήρξε το ιερό τοτέμ της ελληνικής κοινωνίας αμαυρώθηκε πολιτικά και ηθικά από την διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Γιατί, η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 100 χρόνια, η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και των μεταφορών, αλλά και η επέλαση στο Κράτος και στη Δικαιοσύνη με τις πλέον απεχθείς πελατειακές συμπεριφορές, διέλυσαν τον πυρήνα των αξιών του ελληνικού αριστερού κόμματος.
Γιατί παρόλα αυτά, οι πολίτες δεν θα γυρίσουν μαζικά και πάλι στο ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ άλλαξε την Ελλάδα και η ιστορία θα καταγράψει την προσφορά του και τα λάθη του. Ο κύκλος του, όμως, ως κόμμα με την μορφή των προηγούμενων δεκαετιών, έχει ολοκληρωθεί. Ο κατακερματισμός του χώρου, τα πολλά στελέχη και οι λίγοι οπαδοί, οι τεχνικές συνενώσεις, οι μετακινήσεις βουλευτών, οι απλές τακτοποιήσεις σε ψηφοδέλτια, οι πολλαπλές αρχηγικές θέσεις, δεν μπορούν να δώσουν τη δυναμική ενός ενιαίου και ισχυρού κόμματος, που μπορεί να χρησιμοποιήσει την μεγάλη εμπειρία των στελεχών του, να εμπνεύσει και να βγάλει μπροστά νέους ανθρώπους που θα προκαλούσαν το ενδιαφέρον στους πολίτες.
Η «Ωρα Αποφάσεων» τόλμησε να μιλήσει απευθείας με τους πολίτες, να παρουσιάσει ένα προοδευτικό πλαίσιο για την Ελλάδα του 2025 και μια απλή πρόταση ενοποίησης του χώρου με εκλογή προέδρου από τη βάση και διοργάνωση συνεδρίου κατάθεσης πολιτικού προγράμματος ενός ενιαίου κόμματος, που θα κατέβει στις εκλογές με προτεραιότητα τους νέους, την Ελλάδα που παράγει και την Ευρώπη. Στη προσπάθεια αυτή υπάρχει ταύτιση ιδεών με το ΠΟΤΑΜΙ, αλλά και με άλλες Κινήσεις και στελέχη του χώρου.
Οι συζητήσεις με τους πολίτες καταδεικνύουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον. Αν σκεφτεί κανείς ότι η πρωτοβουλία αυτή έχει ζωή μόνο 27 ημερών με τρεις παρουσίες σε Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα και την Κυριακή στη Λάρισα, καταλαβαίνει ότι υπάρχει και πολιτική και κοινωνική φλέβα…
Για το "νέο" δεν αρκεί η κινητικότητα και το επικοινωνιακό buzz. Το "νέο" είναι μία ευγενής επιδίωξη που κρατά όλες τις πόρτες ανοικτές, αρκεί να υπάρχουν ανοικτά - απέναντι στο "νέο"- μυαλά
