Του Βασίλη Βησσάριου
Ένας από τους εν ζωή παλαιός δημοσιογράφος, από τα πρώτα ονόματα επί σειρά πολλών ετών, σε κάποιες στιγμές χαλάρωσης κατά τη διάρκεια των συσκέψεων στο πλαίσιο της συζήτησης των θεμάτων που θα δημοσιεύονταν στην εφημερίδας, στην οποία ο ίδιος ήταν πλέον εκδότης, έλεγε διάφορες ιστορίες πολιτικοδημοσιογραφικές από την εποχή πριν και μετά την μεταπολίτευση.
Σε μια από αυτές εξιστορούσε μια δική του εμπειρία. Ήταν το πρώτο όνομα στην εφημερίδα που εργαζόταν. Με δική του στήλη. Από τις πιο πολυδιαβασμένες. Φυσικά πριν την ιδιωτική τηλεόραση και το διαδίκτυο. Κάποια περίοδο ο εν λόγω δημοσιογράφος είχε προστριβές με τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας. Διαφωνούσε με την πολιτική κατεύθυνση αλλά και με τα ρεπορτάζ και αυτό δεν το έκρυβε.
Αποφάσισε να μεταφέρει τη δυσαρέσκειά του και τη διαφωνία του στη διεύθυνση και την ιδιοκτησία της εφημερίδας για να λάβει την εξής απάντηση: «ο αρχισυντάκτης είναι αυτός. αυτόν έχουμε επιλέξει και αυτός καθορίζει τις διαδικασίες». Για να συνεχίσουν λέγοντας «όποιος διαφωνεί και δεν μπορεί να συνεργαστεί κάνει τις επιλογές του». «Σε κάθε περίπτωση» κατέληξαν οι υπεύθυνοι «με αυτόν θα μιλάς και όχι μαζί μας».
Και ο δημοσιογράφος επέλεξε. Παραιτήθηκε. Και η παραίτηση έγινε δεκτή. Διότι η διεύθυνση επέλεξε να χάσει ένα από τα πρώτα ονόματα παρά να δώσει την εικόνα, στους εργαζόμενους, ότι σύρεται από ανάλογες καταστάσεις.
Θυμηθήκαμε την παραπάνω ιστορία (σίγουρα ανάλογες υπάρχουν σε όλους τους χώρους εργασίας, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα) με αφορμή τη συνέντευξη του Φώτρη Κουβέλη, ο οποίος με κάθε ευκαιρία επιχειρεί να ξεκαθαρίσει πως δεν είναι υπό τον Πάνο Καμμένο το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Εμφανίζεται εμμέσως σαν να έχει κάνει μια «ειδική συμφωνία» με τον Αλέξη Τσίπρα πριν... διοριστεί στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας. Πρέπει να είναι η τρίτη φορά που επισημαίνει πως δίνει απ ευθείς αναφορά στον Πρωθυπουργό καθώς και ότι έχει το ...ελεύθερο να παρακάμπτει τον, είτε του αρέσει είτε όχι, άμεσο πολιτικό του προϊστάμενο.
Αν αυτό συνέβαινε στην επιχείρηση κάποιου φίλου του κ. Κουβέλη ή κάποιου συγγενή του δεν απασχολούσε κανέναν. Ο ιδιώτης ιδιοκτήτης θα έκανε τις επιλογές του και το αποτέλεσμα θα είχε επιπτώσεις σε αυτόν, θετικές ή αρνητικές, στην επιχείρηση και φυσικά στους εργαζόμενους. Αλλά μια ιδιωτική επιχείρηση είναι μια ιδιωτική επιχείρηση.
Όταν ομιλούμε για ένα υπουργείο δεν μπορεί κανείς να δεχτεί μια τέτοια κατάσταση. Δεν μπορεί ο αναπληρωτής να λέει φόρα παρτίδα ότι δεν υπολογίζει τον πολιτικό του προϊστάμενο. Πως θα συνεργαστούν; ποιός δίνει τις εντολές; Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας το σύστημα λειτουργεί ως αλυσίδα. Αν λείπουν κάποιοι κρίκοι τότε το σύστημα δεν λειτουργεί.
Το χειρότερο είναι πως αυτά λέγονται στη δεδομένη συγκυρία. Ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας το δηλώνει δημοσίως (ότι δεν υπολογίζει τον υπουργό) την ώρα που θα έπρεπε από κοινού να ασχολούνται με το στρατηγικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας.
Κυρίως, να ασχολούνται από κοινού με το πως θα καταστεί εφικτή η επιστροφή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που βρίσκονται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη, και η λήψη μέτρων για την αποφυγή φαινομένων στο πλαίσιο του αποτρεπτικού δόγματος το οποίο ακολουθεί η χώρα.
Δυστυχώς σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία εμφανίζεται η ηγεσία με δύο γραμμές όχι μόνο σε επίπεδο Μεγάρου Μαξίμου και υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά και εντός του ίδιου του υπουργείου. Και αυτά τα μηνύματα δεν είναι καλά. Προς καμία κατεύθυνση.
Στο κάτω κάτω αν ο κ. Κουβέλης δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι είναι υπό τον Πάνο Καμμένο, όπως είχαν πεί και στον παλαίμαχο δημοσιογράφο «όποιος διαφωνεί ας κάνει τις επιλόγές του».
Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τον Πάνο Καμμένο. Που διαφωνεί για το Σκοπιανό, διαφωνεί για τους χειρισμούς και τους χαμηλούς τόνους σχετικά με το θέμα των δύο στρατιωτικών, διαφωνεί για την ταυτότητα των φύλων, διαφωνεί για το τζαμί, διαφωνεί διαφωνεί διαφωνεί με τον πολιτικό του προϊστάμενο αλλά...
Θαυμαστής και φίλος στο παρελθόν με το δημοσιογράφο του παραδείγματος. Μεγάλος θαυμαστής ο Πάνος Καμμένος. Το παράδειγμά του θα μπορούσε να το ακολουθήσει για να σώσει οτιδήποτε και αν σώζεται σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο.
