Της Οντίν Λιναρδάτου
Το παιχνίδι των Ρώσων για το έλεγχο των πετρελαίων του ιρακινού Κουρδιστάν παίρνει μεγάλες διαστάσεις.
Τον περασμένο Οκτώβριο, εν μέσω της πολιτικής κρίσης στο ιρακινό Κουρδιστάν, έφτασε ένα γράμμα στη Βαγδάτη στο υπουργείο Πετρελαίου από τον Ιγκόρ Σεχίν. Ο Σεχίν είναι επικεφαλής της Ρόσνεφτ, της μεγαλύτερης πετρελαϊκής εταιρείας της Ρωσίας και ο άνθρωπος με την μεγαλύτερη επιρροή στη Ρωσία μετά τον Πούτιν. Ο ρώσος πρόεδρος τον εμπιστεύεται τυφλά γιατί ήταν μαζί του στην KGB. O Ιγκόρ Σεχίν ήταν ένας από τους πλέον αδίστακτους πράκτορες της Κα Γκε Μπε και σύμφωνα με την εφημερίδα Γκάρντιαν στην πρώτη θητεία του Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν πίσω από κάθε ίντριγκα του Κρεμλίνου.
Τώρα ηγείται της εταιρείας που ελέγχει πάνω από το 40% της παραγωγής ρωσικού πετρελαίου και η οποία κάνει τα πάντα για να πάρει υπό τον απόλυτο έλεγχο της τα πετρέλαια του ιρακινού Κουρδιστάν αλλά και της Βασόρας.
Στο γράμμα λοιπόν που έστειλε έκανε προσφορά στην ιρακινή κυβέρνηση για την εκμετάλλευση των πετρελαιοπηγών του Ιρακ.
Η Βαγδάτη όμως αγνόησε τον προσφορά του Σεχίν εξοργίζοντάς τον. Ήταν η εποχή που οι Κούρδοι του Ιράκ είχαν προσπαθήσει και αποτύχει να ανεξαρτητοποιηθούν από τη Βαγδάτη, η οποία δεν δέχτηκε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τους και έστειλε στρατό στο Κουρδιστάν για να πάρει τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών.
Οι πετρελαιοπηγές στο βόρειο Ιράκ αποτελούν ουσιαστικά τη μοναδική πηγή εσόδων των 6 εκατομμυρίων Κούρδων της περιοχής.
Ο στενός σύμμαχος του Πούτιν αποφάσισε λοιπόν να συνεργαστεί με την τοπική κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν .
Την ίδια περίοδο όλες οι μεγάλες δυνάμεις , οι ΗΠΑ αλλά και η ΕΕ , διαβεβαίωναν τη Βαγδάτη ότι αναγνωρίζουν την κυριαρχία της παρά τη συμπάθεια που είχαν δείξει αρχικά στην προσπάθεια των Κούρδων για ανεξαρτητοποίηση.
Ο Ιγκόρ Σεχίν ήταν ο μόνος που δεν έδειξε συναινετική διάθεση και άρχισε να επενδύει δισεκατομμύρια δολάρια στο Κουρδιστάν εξοργίζοντας την ιρακινή κυβέρνηση.
Η Ροσνεφτ κατάφερε να πάρει τον έλεγχο των αγωγών πετρελαίου των Βόρειου Ιράκ πληρώνοντας αδρά την τοπική κυβέρνηση.
Η εξαγορά αυτή δεν είχε μόνο εμπορικό χαρακτήρα στόχευε κυρίως στην ενίσχυση της επιρροής της Ρωσίας στο Ιράκ και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο metarithmisi.gr
