Η σύνοδος των 7 πλουσιότερων κρατών κατέδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, πως ο Ντόναλντ Τραμπ σιχαίνεται την διαφορετική άποψη και την πολυμορφία και πως ο μόνος λόγος που θέλει διακαώς να συναντηθεί με τον Βορειοκορεάτη Κιμ Γιονγκ Ουν είναι η επιθυμία του να δοξαστεί και όπως άφησε να εννοηθεί ο ίδιος, να κερδίσει ίσως και το βραβείο Νομπέλ.
Είναι σαφές λοιπόν πως η ατμόσφαιρα στο Κεμπέκ δεν του ταίριαζε.
Αντίθετα, με τον δικτάτορα της Βόρειας Κορέας φαίνεται πως έχει πολλά κοινά.
Όπως γράφει ο δημοσιογράφος της Ουάσινγκτον Ποστ Φίλιπ Ρούκερ, Τραμπ και Κιμ «είναι χοντρόπετσοι, εύθικτοι, τους αρέσει να αποφασίζουν για όλα μόνοι τους, είναι πομπώδεις και θέλουν να νιώθουν κυρίαρχοι».
Στον Καναδά, στη σύνοδο των G7, οι ηγέτες των άλλων έξι χωρών προσπάθησαν να εξηγήσουν στον αμερικανό πρόεδρο, πως τα οικονομικά στοιχεία που χρησιμοποιεί, για να πείσει για την ορθότητα της επιβολής δασμών στα προϊόντα που εισάγουν οι ΗΠΑ από τον Καναδά, το Μεξικό και τις ΗΠΑ, είναι λανθασμένα. Ο αμερικανός πρόεδρος όμως δεν ήταν διατεθειμένος να ακούσει.
Αυτή τη στιγμή το επίπεδο των δασμών που επιβάλλεται παγκοσμίως στα εμπορικά προϊόντα είναι το χαμηλότερο των τελευταίων 150 ετών και αυτό οφείλεται στην οικονομική πολιτική που ακολουθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και 75 χρόνια, υποστηρίζει ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Πάτερσον για την Παγκόσμια Οικονομία Ανταμ Πόζεν.
Αυτή η ισορροπία τώρα καταστρέφεται με την αλλαγή πλεύσης που επέλεξε ο Τραμπ.
Προκλητικός όπως πάντα, ενώ συμφώνησε να υπογράψει το κοινό ανακοινωθέν, έκανε πίσω την τελευταία στιγμή, γεγονός που δεν εξέπληξε φυσικά κανέναν.
Όπως δήλωσε άλλωστε η Γερμανίδα καγκελάριος αυτή η εμπειρία ήταν καταθλιπτική και πολύ θλιβερή.
Ο Τραμπ επέλεξε μέσω τουίτερ να ανακοινώσει την απόφαση του και ήταν ως συνήθως προσβλητικός και πάρα πολύ επικίνδυνος , μια που χρησιμοποίησε μία ακόμα φορά τη μέθοδο της μισής αλήθειας για να πείσει πως έχει δίκιο.
«Γιατί πρέπει εγώ ως πρόεδρος των ΗΠΑ να επιτρέψω σε άλλες χώρες να δημιουργούν τεράστια εμπορικά πλεονάσματα, κάτι που κάνουν εδώ και δεκαετίες ενώ οι αγρότες μας , οι εργάτες μας και οι φορολογούμενοι μας πληρώνουν ένα τόσο υψηλό τίμημα. Δεν είναι δίκαιο για το λαό της Αμερικής! 800 δισεκατομμύρια έλλειμμα» τουιτάρισε ο Τραμπ τα ξημερώματα παραλείποντας να πει πως τώρα οι Αμερικανοί θα πληρώνουν πανάκριβα όλα τα προϊόντα που θα εισάγουν από τον Καναδά, την ΕΕ και το Μεξικό χωρίς να μειωθούν φυσικά οι τιμές των αμερικανικών προϊόντων.
Ήδη ο Καναδός πρωθυπουργός ανακοίνωσε την επιβολή δασμών σε πολλά αμερικανικά προϊόντα ως αντίποινα της πολιτικής Τραμπ.
Ο Τραμπ έθεσε και το θέμα της ασφάλειας της Ευρώπης σε ένα τουίτ ασκώντας σκληρή κριτική μία ακόμα φορά στη Γερμανία την οποία και κατηγόρησε ότι πληρώνει μόνο 1% του ΑΕΠ της στο ΝΑΤΟ ενώ οι ΗΠΑ δίνουν 4%.
Ο αμερικανός πρόεδρος είπε ότι οι ΗΠΑ πληρώνουν πολύ ακριβά την προστασία της Ευρώπης και η ΕΕ αντί να αισθάνεται ευγνώμων τους απειλεί με αντίποινα στο εμπόριο.
«Όλα αυτά θα αλλάξουν σύντομα» προειδοποίησε με ένα ακόμα τουίτ του.
Είναι σαφές πως η ΕΕ θα πρέπει να αποφασίσει, χωρίς να κωλυσιεργεί, να αναλάβει η ίδια το θέμα της ασφάλειας της, γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ, αν μη τι άλλο , τηρεί απολύτως τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και είναι βέβαιο πως σύντομα θα θέσει και το ζήτημα των χρηματοδότησης της βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη να δώσει τη δική της απάντηση, χτίζοντας ένα δικό της ισχυρό αμυντικό σύστημα και να μην υπολογίζει στον αλλοτινό παραδοσιακό της σύμμαχο τις ΗΠΑ.
Η τάξη πραγμάτων όπως διαμορφώθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο καταρρέει.
Το μόνο μέτωπο στο οποίο ο αμερικανός πρόεδρος φαίνεται έτοιμος να ασκήσει τη δική του διπλωματία είναι αυτό της Βόρειας Κορέας. Σε όλα τα άλλα, είτε αποσύρει τη χώρα του από τις συμφωνίες που έχει υπογράψει είτε επιβάλλει οικονομικές «κυρώσεις» στους πιο στενούς, μέχρι σήμερα, συμμάχους του.
Στη Σιγκαπούρη θα προσπαθήσει να αποδείξει πως είναι μεγάλος ηγέτης. Βέβαια το ίδιο θα προσπαθήσει να δείξει και ο Κιμ Γιονγκ Ουν. Είπαμε οι δυο τους μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό. Αυτή όμως είναι η μοναδική ευκαιρία που θα έχει να δείξει στη διεθνή κοινότητα πως η πολιτική του δεν εξαντλείται σε ευφυολογήματα και απειλές.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
