Κανέναν δεν εξέπληξε η εκλογή Putin ούτε το γεγονός ότι συγκέντρωσε τα τρία τέταρτα των ψήφων σε μία εκλογική αναμέτρηση όπου η συμμετοχή ξεπέρασε το 67%.
Αυτό που δεν περνά απαρατήρητο είναι πως πρόκειται για το καλύτερο αποτέλεσμα που έχει πάρει ο Vladimir Putin στην μέχρι τώρα πολιτική του πορεία.
Η τέταρτη νίκη του σπάει κάθε ρεκόρ στη μετασοβιετική Ρωσία και μετά τον Ιωσήφ Στάλιν θεωρείται ο μακροβιότερος πολιτικός ηγέτης της Ρωσίας.
Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι πως θα πορευτεί ο Putin τα επόμενα έξι χρόνια και αν θα συνεχίσει την πορεία της ολομέτωπης σύγκρουσης με τη Δύση.
Ο Putin βγαίνει ακόμα πιο ισχυρός από αυτές τις εκλογές και η εικόνα του δυνατού ηγέτη όλων των γενεών , του προέδρου που έχει πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να κάνει ξανά τη Ρωσία μεγάλη κυριαρχεί. Αμφιλεγόμενες κινήσεις όπως η προσάρτηση της Κριμαίας τον έχουν ωφελήσει σημαντικά στο εσωτερικό της χώρας.
Παραδόξως όμως, γράφει ο Guardian σήμερα, προτεραιότητα για τον ρώσο πρόεδρο τα επόμενα έξι χρόνια δεν είναι η περαιτέρω ενίσχυση του προφίλ του αλλά η εκπόνηση ενός σχεδίου διαφυγής του. Ο Guardian επικαλείται πηγές πολύ κοντά στο Κρεμλίνο και εξηγεί πως «η μεγάλη ιδέα είναι να βρει ο Putin έναν τρόπο που θα του εξασφαλίσει το δικό του μέλλον αλλά και το μέλλον των ανθρώπων που είναι κοντά του όταν θα παραδώσει την εξουσία στον επόμενο πρόεδρο».
Αναλυτές σχολιάζουν πως αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο και όπως λέει ο Konstantin Gaaze, πολιτικός σχολιαστής στο Ινστιτούτο Κάρνεγκι στη Μόσχα, ίσως θα ήταν πιο εύκολο για τον ρώσο πρόεδρο να να βρει έναν τρόπο να παραμείνει πρόεδρος για πάντα από το να ψάξει να βρει ασφαλή τρόπο διαφυγής.
Είναι σαφές πως ο Putin άλλαξε την εικόνα της Ρωσίας . Η εποχή Γιέλτσιν είχε τραυματίσει βαθιά τη Ρωσία αλλά και τους Ρώσους που ένιωθαν εξευτελισμένοι στην μετασοβιετική εποχή.
Αυτό ίσως που δεν θυμούνται πολλοί είναι ότι ο Putin διορίστηκε πρωθυπουργός από τον Boris Yeltsin και όταν το 1999 εκείνος παραιτήθηκε ξαφνικά, ο Putin άδραξε την ευκαιρία για να διεκδικήσει την προεδρία. Και έτσι το 2000 εκλέχτηκε πρόεδρος της Ρωσίας με ποσοστό 53%.
Τα επόμενα 18 χρόνια το όνομα του ταυτίστηκε με την οικονομική ανάκαμψη της Ρωσίας αλλά και με την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δολοφονία ρώσων δημοσιογράφων που του ασκούσαν σκληρή κριτική όπως η Anna Politkovskaya, τη φίμωση των ΜΜΕ και την ολοένα αυξανόμενη επιθετική πολιτική απέναντι στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Πολιτική που οδήγησε στη βίαιη προσάρτηση της Κριμαίας.
Σύμφωνα με τους New York Times ο Vladimir Putin θα ακολουθήσει ακριβώς την ίδια πολιτική. Και όπως λέει ο Alexey Makarkin πολιτικός αναλυτής στο Κέντρο Πολιτικών Τεχνολογιών (δεξαμενή σκέψης με έδρα τη Μόσχα) η τόσο μεγάλη προσέλευση σε μία εκλογική αναμέτρηση, όπου όλοι ήξεραν εκ των προτέρων το αποτέλεσμα, στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στον Putin να ακολουθήσει την ίδια επιθετική πολιτική.
Η ρωσική κοινωνία, λέει ο Makarkin, εμπιστεύεται τον Putin και θεωρεί πως μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία κάθε εξωτερική και εσωτερική πρόκληση.
Είναι βέβαιο πως η ψήφος σε αυτές τις εκλογές είχε περισσότερο δημοψηφισματικό χαρακτήρα και δεν είχε να κάνει τόσο με ψήφο επιλογής.
Για τους περισσότερους ψηφοφόρους το να επιλέξουν έναν άλλο από τους επτά υποψήφιους και όχι τον Putin θα ήταν σαν ένας από τους επτά νάνους να έπαιζε το ρόλο της Χιονάτης σχολιάζει η Ουάσινγκτον Ποστ και προσθέτει πως δεν ήταν τυχαία η επιλογή της 18ης Μαρτίου για τις εκλογές μια που η συγκεκριμένη ημερομηνία ήταν η 4η επέτειος της προσάρτησης της Κριμαίας.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
